{loadposition ba_textlink}
Η εταιρεία ακολουθώντας τα βήματα της «συγχωρεμένης» Ολυμπιακής Αεροπορίας, έκλεισε μετά από λειτουργία σχεδόν 70 ετών κι όπως γίνεται σ’ αυτές της περιπτώσεις ο καθένας βγαίνει και λέι το μακρύ του και το κοντό του. Υπουργοί, βουλευτές, μέλη των νυν και πρώην διοικήσεων και βεβαίως οι εργαζόμενοι στις Κ.Α.
Να ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχήν ότι οι Κ.Α δεν ήταν ποτέ «εθνικός αερομεταφορέας» αλλά κρατικός. Γι αυτό και την μεγαλύτερη ευθύνη για την πτωτική της πορεία και το τελικό κλείσιμό της φέρουν όσοι διόρισαν αυτούς που τους διόρισαν, με τον τρόπο που τους διόρισαν… Μαζί με πολλούς άλλους κρατικούς και ημι-κρατικούς οργανισμούς οι Κ.Α. υπήρξαν διαχρονικά η αγελάδα που άρμεγαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Όποιον γνωστό, φίλο, κουμπάρο ή ψηφοφόρο τους ήθελαν να βολέψουν, τον «φύτευαν» σε κάποιον τέτοιο οργανισμό ή εταιρεία, άσχετα αν διέθετε ή όχι τα προσόντα για εργαστεί εκεί. Σαφώς και υπάρχουν πάρα πολλοί που μπήκαν μετά από εξετάσεις και διέθεταν τα ανάλογα προσόντα, αλλά υπάρχουν και μερικές χιλιάδες που δεν είχαν τα προσόντα να περάσουν ούτε έξω από την είσοδο αυτών των οργανισμών!
Οι διαχρονικές «πληγές» των Κ.Α.
Για όλα όσα συνέβησαν στις Κ.Α. υπάρχουν αιτίες και άτομα τα οποία φέρουν μεγάλες ευθύνες. Ξεκινάμε από τους κομματικούς φίλους που διορίζονταν στα Διοικητικά Συμβούλια των Κ.Α. Άνθρωποι που το μόνο τους προσόν ήταν η δουλικότητά τους προς το κόμμα και άνθρωποι που δεν είχαν ιδέα του αντικειμένου. Επιχειρηματίες που έχοντας ήδη τις επιχειρήσεις τους διορίζονταν στο Δ.Σ. γιατί το θεωρούσαν «μαγκιά» ή prestige να βρίσκονται εκεί, αλλά παράλληλα προωθούσαν τις προσωπικές τους επιχειρήσεις μέσω των Κ.Α…
Η δεύτερη πληγή των Κυπριακών Αερογραμμών ήταν ορισμένοι συντεχνιακοί-εργατοπατέρες, που για χρόνια κυριολεκτικά «έλυναν και έδεναν» στην εταιρεία. Πόσες φορές αλήθεια δεν έγιναν αχρείαστες απεργίες στις Κυπριακές Αερογραμμές για ασήμαντη αφορμή, απλώς και μόνο να δείξουν ορισμένοι συντεχνιακοί ότι «τους περνάει»; Θα σας φέρω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε περίπου πως λειτουργούσαν ορισμένοι συντεχνιακοί. Πριν από μερικά χρόνια το τμήμα catering των Κ.Α. το μόνο ίσως κερδοφόρο τμήμα της εταιρείας, αποφάσισε να κάνει κάποιες αλλαγές προς το καλύτερο, προσπαθώντας να βελτιώσει την εξυπηρέτηση των επιβατών. Όταν λοιπόν ζήτησαν να ζεσταίνεται του κρουασάν με ham και τυρί που θα πρόσφεραν στους επιβάτες, η συντεχνία αντέδρασε και ζήτησε παρακαλώ να προστεθεί άλλο ένα μέλος στο πλήρωμα του αεροσκάφους για να ζεσταίνει το κρουασάν. Κάτι που μπορούσε το πλήρωμα να με το πάτημα ενός κουμπιού, έπρεπε να προστεθεί άλλο ένα άτομο για να πατάει το κουμπί του φούρνου! Πιθανότατα να γελάτε και να μην πιστεύεται αυτό που διαβάζετε, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό. Και βεβαίως πέρασε των συντεχνιακών… Είναι απολύτως αληθινό αυτό που ακούγεται για την περιουσία που απέκτησαν ορισμένοι από τους συγκεκριμένους, σε σημείο μάλιστα να είναι τόσο προκλητικό, που να συζητείται ανοιχτά από τους συναδέλφους τους στις Κ.Α.
Αγοράζω για τις Κυπριακές Αερογραμμές
Άλλη μια τεράστια πληγή των Κυπριακών Αερογραμμών ήταν το θέμα «αγοράζω προϊόντα και υπηρεσίες για την εταιρεία». Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν γινόταν καμία αγορά, δεν υπογραφόταν κανένα συμβόλαιο αν δεν υπήρχε μίζα. Είναι ασύλληπτο το τι γινόταν, πως άλλαζαν χέρια οι μίζες και πως κάποιοι/κάποιες σήμερα ζουν σαν μεγιστάνες… Υπάρχουν άνθρωποι που κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα, ζουν σε πολυτελέστατα σπίτια και κυριολεκτικά κάνουν ζωή χαρισάμενη, ενώ δεν δικαιολογείται τέτοιος πλούτος με βάση το μηνιαίο τους playslip… Αν μπορείς για παράδειγμα να κυκλοφορείς με Porsche και να κρατάς τσάντα Luis Vuitton αξίας 1500 ευρώ, παρακαλώ πολύ να μας πείτε το πώς για να πάμε και εμείς! Δυστυχώς αυτοί οι λίγοι στιγματίζουν και τους υπόλοιπους υπαλλήλους των Κ.Α.
Ένα – δυό παραδείγματα για να σας βάλω στο κλίμα. Κάποτε οι Κ.Α. αποφάσισαν να ανανεώσουν τις πορσελάνες που χρησιμοποιούσαν, βρήκαν στην ελεύθερη αγορά εξαιρετικής ποιότητας πορσελάνες στο 1/6 της τιμής που χρέωνε ο εδώ προμηθευτής των Κ.Α. Εννοείται ότι προτιμήθηκαν οι πορσελάνες του «δικού» μας παιδιού. Σε μια άλλη περίπτωση αποφασίστηκε να αντικατασταθεί η γκοφρέτα που προσέφεραν οι Κ.Α. με μια άλλη διεθνούς φήμης γκοφρέτα. Η αλλαγή της γκοφρέτας κράτησε 2-3 μήνες και μετά επανήλθαν στην ντόπια. Κάποια κοριτσάκια στις Κ.Α. είχαν φαίνεται μεγάλη ικανότητα να πείθουν ορισμένα μέλη του Δ.Σ. της εταιρείας…
Οι απολυθέντες υπάλληλοι και οι μισθοί ορισμένων
Ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε εργαζόμενο είναι να χάσει τη δουλειά του, ειδικότερα αν η δουλειά που κάνει είναι εξειδικευμένη και ο απολυμένος είναι σε ηλικία άνω των 40-45 χρόνων. Σε περίοδο κρίσης τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, συν το γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλη εταιρεία στην αγορά για να τους προσλάβει. Σαφώς και έχουν μερίδιο ευθύνης ΚΑΙ οι εργαζόμενοι, αφού είναι σίγουρο ότι αφενός έβλεπαν πολλά στραβά και δεν μιλούσαν και αφετέρου δεν φαντάζονταν ποτέ ότι θα έφτανε η μέρα που θα έκλεινε η εταιρεία. Δεν φταίνε βεβαίως και για τους μισθούς που έπαιρναν. Οι μισθοί πρόσληψής τους ήταν συγκεκριμένοι όπως και οι αυξήσεις που δίνονταν. Μεγάλες, μικρές δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Δεν γνωρίζω κανέναν που θα έπαιρνε έστω και μεγάλη αύξηση μισθού και θα ζητούσε να πάρει μικρότερη αύξηση. Οι μισθοί βέβαια κάποιων ήταν προκλητικά υψηλοί σε σχέση με τους μισθούς που υπήρχαν σε άλλες εταιρείες. Όμως σ’ αυτό έβαλαν το χεράκι τοιυς οι γνωστοί συντεχνιακοί-εργατοπατέρες και οι αμαρτωλές διοικήσεις της εταιρείας. Απ’ την άλλη δεν μπορείς να είσαι για παράδειγμα πιλότος, να είσαι υπεύθυνος για χιλιάδες ψυχές που κουβαλάς καθημερινά και να έχει μισθό πείνας. Έλειψε το μέτρο και η λογική στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά περίσσεψε η άγνοια και η προκλητικότητα ορισμένων που ήθελαν να γίνουν αρεστοί. Ομοίως και η διαχρονική λογική του «δικά μας λεφτά είναι; άλλος πληρώνει»…
Καλό θα είναι λοιπόν να πάψει η ανθρωποφαγία που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες σε βάρος των απολυμένων υπαλλήλων. Επειδή εγώ για παράδειγμα ήμουν μάγειρας στο τμήμα τροφοδοσίας των Κ.Α. δεν σημαίνει ότι «μαζί τα φάγαμε», ούτε έχω απολαβές ενός κυβερνήτη αεροσκάφους. Είναι αισχρό να τσουβαλιάζουμε τους πάντες και τα πάντα, όπως και να χαίρονται κάποιοι ρίχνοντας χολή με σχόλια του τύπου «έφαγαν που έσπασαν». Έτσι κύριε υπουργέ της Οικονομίας; Στο σπίτι του κρεμασμένου, δεν μιλάμε για σχοινί. Υπάρχουν ξέρετε πολλά αναπάντητα ερωτήματα στο θέμα των Κυπριακών Αερογραμμών που πρέπει να απαντηθούν όπως η μέθοδος και ο τρόπος του κλεισίματος της εταιρείας, το θέμα του αρμόδιου υπουργού Συγκοινωνιών με ιδιωτικές εταιρείες που αγγίζουν το θέμα Κ.Α. το θέμα της ανάθεσης του διακανονισμού με ένα μόνο ταξιδιωτικό γραφείο με αδιαφανείς – όπως υποστηρίζουν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες- διαδικασίες, αλλά ακόμα και την εμπλοκή του δικηγορικού γραφείου του ΠτΔ με την Ryanair.
Σε τελική ανάλυση να βρεθούν όσοι με τις αποφάσεις, τις πράξεις τους και με αδιαφανείς έως εγκληματικές πρακτικές οδήγησαν στο κλείσιμο των Κυπριακών Αερογραμμών και να λογοδοτήσουν.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα 24 που κυκλοφόρησε στις 18/1/2015
