Φόνοι εκ προμελέτης οι γυναικοκτονίες, σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε στη Βουλή ο Ανδρέας Καπαρδής
ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
«Οι γυναίκες υποφέρουν στα χέρια εκείνων που εμπιστεύονται και οι περισσότερες γυναικοκτονίες είναι φόνοι εκ προμελέτης και όχι ανθρωποκτονίες που εμπεριέχουν μετριαστικούς παράγοντες» είπε επιγραμματικά ο Καθηγητής του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Κύπρου Εγκληματολόγος Ανδρέας Καπαρδής μιλώντας στη συνεδρία της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής στις 8 Ιουλίου 2019 όπου κλήθηκε να παρουσιάσει τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας που έκανε για τα εγκλήματα γυναικοκτονίας στην Κύπρο, στη διάρκεια συζήτησης για την ανάγκη μελέτης των αιτιών των γυναικοκτονιών στον τόπο μας. Το θέμα συζητήθηκε με πρόταση των βουλευτίνων του ΑΚΕΛ Σκεύης Κουκουμά, Ευανθίας Σάββα και Ειρήνης Χαραλαμπίδου, ενόψει των τελευταίων μαζικών εγκλημάτων του καταδικασθέντος κατά συρροή δολοφόνου Ν. Μεταξά με θύματα γυναίκες και κορίτσια και με αποκορύφωμα τη δολοφονία της Σοφίας Ζήνωνος στη Λεμεσό από τον πρώην σύντροφο της. «Έχουμε εγγράψει το θέμα των γυναικοκτονιών μετά τα τελευταία περιστατικά που μας υποχρεώνουν ν’ ασχοληθούμε με αυτό, γιατί θεωρούμε ότι έχουμε όλοι ευθύνη απέναντι στις δολοφονίες γυναικών», είπε η Σκεύη Κουκουμά, κάνοντας στη συνέχεια αναφορά στην έρευνα του Καθηγητή Ανδρέα Καπαρδή για τις γυναικοκτονίες. «Πρέπει», είπε, «να συζητηθούν όλες οι πτυχές γιατί θεωρώ ότι έχουμε πολλά να κάνουμε – μπορεί ως κράτος να έχουμε επικυρώσει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (σ. σ. για την πρόληψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών, την προστασία των θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, τον τερματισμό της, αλλά και της επιβολής αυστηρών ποινών στους δράστες), αλλά δυστυχώς μένουμε μέχρι εκεί και ικανοποιούμαστε με την υπογραφή, ενώ κάνουμε βήμα σημειωτόν και ενώ υπάρχουν σημαντικά θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν».
«Ποτέ δεν μπορούμε να μιλούμε για αγάπη»…
«Οι γυναικοκτονίες είναι η πιο ακραία μορφή έμφυλης και σεξιστικής βίας», είπε στη συζήτηση η Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Στέλλα Κυριακίδου. Περιγράφοντας τον λανθασμένο τρόπο που τα εγκλήματα αυτά μεταφέρονται στο κοινό από πολλά ΜΜΕ, είπε ότι «τα χαρακτηρίζουν ως «εγκλήματα πάθους», ή ως πράξεις ατόμων με διαταραγμένη σκέψη, ή ακόμα και ατόμων που τρέφουν αισθήματα…αγάπης για το θύμα τους. Ποτέ δεν μπορούμε να μιλούμε για αγάπη όταν αναφερόμαστε σε πράξεις και συμπεριφορές βίας», επεσήμανε. «Πρόκειται για εγκλήματα που στηρίζονται στα έμφυλα στερεότυπα, σε νοοτροπίες και κοινωνικές αντιλήψεις ότι οι γυναίκες είναι κατώτερες, ότι μπορούν να τιμωρηθούν και να ελεγχθούν», κατέληξε. Στο ίδιο πλαίσιο μίλησε και η Επίτροπος Ισότητας των Φύλων Ιωσηφίνα Αντωνίου που χαρακτήρισε την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «ένα φάρο στο πλήρες σκοτάδι που υπάρχει στο ζήτημα της αντιμετώπισης της ισότητας των φύλων». Αναφέρθηκε στη συνέχεια στην ετοιμασία νομοσχεδίου από το Υπουργείο Δικαιοσύνης που επιδιώκει να ενσωματώσει όλες τις πρόνοιες της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για ποινικοποίηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και επέκρινε το γεγονός ότι το νομοσχέδιο βρίσκεται ακόμα στη Νομική Υπηρεσία για νομοτεχνικό έλεγχο και δεν προωθείται για ψήφιση στη Βουλή. Επεσήμανε ότι στο νομοσχέδιο αυτό «δυστυχώς δεν περιλαμβάνεται η ποινικοποίηση του σεξισμού» και εισηγήθηκε στην Επιτροπή να δράσει για ενσωμάτωση και αυτού του σημαντικού στοιχείου στο νομοσχέδιο. «Δυστυχώς», τόνισε, «τα θέματα ισότητας δεν απασχολούν σχεδόν κανέναν στην Κύπρο, εκτός από τις Γυναικείες Οργανώσεις. Έχουμε ένα ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο που θα ενδυναμωθεί με τη ψήφιση του νομοσχεδίου που ποινικοποιεί όλες τις μορφές βίας. Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι αρκετό, γιατί πέρα από αυτό θα πρέπει να πολεμήσουμε κάποιες αντιλήψεις και νοοτροπίες, όχι μόνο της κοινωνίας, αλλά και αρμόδιων φορέων όπως της Αστυνομίας και των ΜΜΕ που έχουν κομβικό ρόλο στην αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων».
Οι δράσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης
Στις δράσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την ισότητα ανδρών και γυναικών και για αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, με πρώτη την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, αναφέρθηκε η λειτουργός Νίκη Ανδρέου. Πρόσθεσε ότι το Υπουργείο επίσης «ετοίμασε τα δύο νομοσχέδια για ποινικοποίηση της παρενόχλησης και της παρενοχλητικής παρακολούθησης, αλλά και για ποινικοποίηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών. Το πρώτο βρίσκεται στη Βουλή για ψήφιση και το δεύτερο βρίσκεται στη Νομική Υπηρεσία για νομοτεχνικό έλεγχο. Παράλληλα έχουμε εντάξει στο νέο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, την καταπολέμηση της έμφυλης βίας ως έναν από τους επτά βασικούς άξονες δράσης και έχουμε εισαγάγει σωρεία δράσεων με στόχο την πρόληψη, την προστασία θυμάτων έμφυλης βίας και την καταστολή της». Η κυρία Ανδρέου μίλησε για τη δημιουργία του Συντονιστικού Φορέα για εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, για τη δημιουργία Ενιαίου Αρχείου για τη συλλογή στατιστικών στοιχείων και για τη συμμετοχή του Υπουργείου Δικαιοσύνης στις εργασίες για τη δημιουργία του Σπιτιού της Γυναίκας, που όπως είπε, αναμένεται ότι θα λειτουργήσει πριν το τέλος του χρόνου – εξήγησε ότι» πρόκειται για ένα πολυθεματικό κέντρο που θα επιλαμβάνεται άμεσα όλων των περιστατικών έμφυλης βίας, με τη συμμετοχή επαγγελματιών από όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες». Είπε τέλος ότι «το Υπουργείο προχώρησε τον Ιούλιο 2018 στην υπογραφή Πρωτοκόλλου Συνεργασίας με τον ΣΠΑΒΟ (Σύνδεσμο για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια) με στόχο την ενδυνάμωση της μεταξύ μας συνεργασίας» και ότι «στηρίζει οικονομικά ΜΚΟ και άλλους φορείς που δραστηριοποιούνται στην καταπολέμηση της έμφυλης βίας και υπέρ της ισότητας ανδρών και γυναικών, μέσα από το κονδύλι του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας».
Αστυνομικοί σταθμοί και ΤΑΕ
Απαντώντας σε ερωτήσεις των βουλευτίνων Στέλλας Κυριακίδου, Σκεύης Κουκουμά και Αννίτας Δημητρίου ο Υπεύθυνος του Γραφείου για Θέματα 0ικογενειακής Βίας και Κακοποίησης Ανηλίκων στο Αρχηγείο Αστυνομίας Αστυνόμος Κώστας Βέης ανέφερε ότι «στο παρόν στάδιο οι καταγγελίες που αφορούν βία κατά των γυναικών τυγχάνουν διαχείρισης και διερεύνησης, ανάλογα με τη φύση της υπόθεσης, είτε από τους τοπικούς αστυνομικούς σταθμούς, είτε από τα επαρχιακά ΤΑΕ. Βρισκόμαστε τώρα – ανέφερε – στο στάδιο διαμόρφωσης της πρότασης που αφορά τη δημιουργία του Σπιτιού της Γυναίκας που θα λειτουργήσει πιλοτικά στη Λευκωσία και τώρα επεξεργαζόμαστε το όλο θέμα που θα επηρεάζει και το πλαίσιο διαχείρισης και διερεύνησης αυτών των καταγγελιών». Είπε ακόμα ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει στην Αστυνομία εξειδικευμένη ομάδα για διαχείριση-διερεύνηση των καταγγελιών αυτών, πέρα από «οδηγίες προς αστυνομικούς για διαχείριση ενός εύρους των καταγγελιών που αφορούν βία κατά των γυναικών. Κι αυτό – εξήγησε – σχετίζεται με το ότι η έννοια της βίας κατά γυναικών εμπερικλείει πολλές μορφές βίας που εμπίπτουν σε διαφορετικούς τομείς και αρμοδιότητες αστυνόμευσης, σε μια σωρεία ποινικών αδικημάτων διαφορετικής φύσης και σοβαρότητας, ανάλογα με την κάθε περίπτωση». Είπε ειδικότερα ότι «δεν υπάρχει τίποτε σχετικό με την παρενοχλητική παρακολούθηση, γιατί προς το παρόν δεν υπάρχει ποινικό αδίκημα» (σ. σ. αφού το σχετικό νομοσχέδιο δεν ψηφίστηκε ακόμα από τη Βουλή).
Οι 18 φόνοι και τα 40 ορφανά
Να αναφέρουμε ότι ο Καθηγητής Ανδρέας Καπαρδής στην παρουσίαση της έρευνας του στη Βουλή, με τίτλο «Οι περιπτώσεις ορφανών ατόμων από εγκλήματα γυναικοκτονίας στην Κύπρο», συνοδευόταν από την Κοινωνιολόγο-Εγκληματολόγο Μαρία Κωνσταντίνου, που ως μεταπτυχιακή ερευνήτρια διεξήγε την έρευνα μαζί του. Ανέφερε ότι δημοσιεύτηκε το 2017 και αφορούσε βασικά 40 ορφανά θύματα παιδιά τέτοιων γυναικοκτονιών. «Τα ορφανά από εγκλήματα γυναικοκτονίας στην Κύπρο», είπε, «ήταν το θέμα αυτής της ευρωπαϊκής μελέτης που διεξήγε το Πανεπιστήμιο Κύπρου με τη συνεργασία του Τμήματος Κοινωνικών Υπηρεσιών». (Άλλα δύο ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια σε Ιταλία και Λιθουανία διεξήγαν παράλληλα τη δική τους έρευνα στις χώρες τους). Όπως είπε ο Καθηγητής Καπαρδής, «η μελέτη στόχευε τις ανάγκες των ορφανών παιδιών από γυναικοκτονίες, εξετάζοντας και αναλύοντας ένα ευρύ φάσμα παραγόντων κινδύνου και προστασίας των ορφανών, αλλά και πρόληψης των γυναικοκτονιών. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Daphne III της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πρόσθεσε ότι «η έρευνα στόχευε την περίοδο 2001 μέχρι τα τέλη Αυγούστου 2014 όταν σημειώθηκαν 18 υποθέσεις φόνων, όπου ο σύντροφος σκότωσε τη σύντροφο του. Πίσω από αυτές τις υποθέσεις υπάρχουν 40 ορφανά παιδιά/ενήλικες, εκ των οποίων δύο τραυματίστηκαν και άλλα δύο σκοτώθηκαν αμέσως μετά που έγιναν μάρτυρες σε ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα, τον θάνατο της μητέρας τους στα χέρια του πατέρα/πατριού τους. Στο πλαίσιο της έρευνας ήταν δυνατό να πραγματοποιηθούν ημιδομημένες συνεντεύξεις με τα 14 από αυτά – 5 παιδιά (αγόρια), 3 έφηβοι (1 αγόρι και 2 κορίτσια), 6 ενήλικες (4 άντρες και 2 γυναίκες).
Συγκρουσιακές σχέσεις, παθολογική ζήλεια
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας Καπαρδή-Κωνσταντίνου:
*«Οι φόνοι έγιναν με κυνηγετικό όπλο, στρατιωτικό τυφέκιο, ή κουζινομάχαιρο. Σε κάποιες περιπτώσεις η Αστυνομία προχώρησε σε κατάσχεση του όπλου αλλά, λόγω κενών στη νομοθεσία, μετά από κάποιες ώρες ή μέρες το παρέδωσε πίσω στον δράστη.
* Η πλειοψηφία των ζευγαριών βρισκόταν σε διάσταση ή διέμεναν μαζί και βρίσκονταν σε διαδικασία χωρισμού και οι διαπροσωπικές τους σχέσεις ήταν συγκρουσιακές και συχνά βίαιες.
*Πολύ χαρακτηριστική ήταν η ύπαρξη παθολογικής ζήλειας από τον άντρα. Κάποιοι από τους θύτες παρακολουθούνταν από Ψυχίατρο και λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή.
*Σε αριθμό περιπτώσεων η δολοφονία ήταν προμελετημένη και διεπράχθη σε απόμερες περιοχές και κυρίως χωράφια.
* Στις πλείστες περιπτώσεις ο δράστης, μιλώντας με συγγενείς και φίλους του ζευγαριού, είχε επανειλημμένα προειδοποιήσει ότι θα σκότωνε το θύμα.
* Στις 8 από τις 18 περιπτώσεις οι θύτες αυτοκτόνησαν, στις υπόλοιπες καταδικάστηκαν σε φυλάκιση.
* Αριθμός παιδιών ήσαν παρόντες στη σκηνή του φόνου και μερικά από αυτά τραυματίστηκαν προσπαθώντας να σώσουν την μητέρα τους».
Σύμφωνα με την έρευνα, τα ορφανά επηρεάστηκαν ως ακολούθως, μ ετά το συμβάν:
- Διαταραχές ύπνου: ξύπνημα κατά την διάρκεια του ύπνου.
- Ενούρηση.
- Υπνοβασία.
- «Κατά φαντασία ασθενής» – ζάλη, επισκέψεις στο νοσοκομείο για διάφορες εξετάσεις.
- Πίστευαν ότι δεν υπάρχει ζωή, δεν ένιωθαν ενέργεια.
- Αρνητικές σκέψεις.
- Αντιδραστικότητα, φωνές.
- Δυσκοιλιότητα.
- Αποφυγή ανθρώπων που τους θύμιζαν το περιστατικό.
- Έλεγαν ψέματα.
- Απόπειρες αυτοκτονίας.
- Τους έλειπαν οι γονείς τους.
- Ονειροπόληση.
- Δημιουργία μιας εικόνας για τον εαυτό τους που δεν ίσχυε (π. χ. θεωρούσε ότι είναι τραγουδίστρια, ότι είναι ιερόδουλη).
- Επιρρεπείς σε ατυχήματα (π. χ. τροχαία ατυχήματα, χτυπήματα).
- Υπερκινητικότητα.
- Προσπάθεια να τραβήξουν την προσοχή».
Θα αποφεύγονταν οι πιο πολλές δολοφονίες…
Αναφέρεται στην έρευνα ότι «στην πρόληψη τέτοιων επεισοδίων, σημαντική είναι η συμβολή, αλλά και η αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των Υπηρεσιών που γνωρίζουν για την ύπαρξη επικίνδυνων περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας. Μεταξύ αυτών μπορεί να είναι: η Αστυνομία, τα Δικαστήρια (Επαρχιακό και Οικογενειακό Δικαστήριο), το Γραφείο Ευημερίας, οι Ψυχιατρικές Υπηρεσίες, και ΜΚΟ. Λόγω μη εξειδικευμένου προσωπικού σε τέτοια θέματα και υπο-στελέχωσης, σε κάποιες Υπηρεσίες, το σύστημα νοσεί, ενώ θα μπορούσαν να αποφευχθούν οι περισσότερες δολοφονίες με την έγκαιρη και αποτελεσματική προστασία τόσο των γυναικών-θυμάτων, όσο και των παιδιών».
Εισηγήσεις για πρόληψη-καταστολή
Η έρευνα περιλαμβάνει τις ακόλουθες εισηγήσεις «για τη λήψη μέτρων πρόληψης και αποτελεσματικής καταστολής του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας και κατ’ επέκταση των γυναικοκτονιών, από πλευράς της Πολιτείας:
*Το συντομότερο δυνατό να γίνουν τροποποιήσεις στη Νομοθεσία ώστε όταν η Αστυνομία ή η Εθνική Φρουρά κατάσχει όπλα λόγω ενδοοικογενειακής βίας ή σοβαρής απειλής για τέτοια βία, να μην επιστρέφονται στον κάτοχο τους, ή αυτό να γίνεται μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη της περίπτωσης.
*Με τη βοήθεια ειδικού, η Αστυνομία Κύπρου να συγγράψει πρωτόκολλο συνέντευξης θύματος ενδοοικογενειακής βίας, εκτίμησης κινδύνου και πρόληψης σοβαροτέρων μελλοντικών επιθέσεων ενάντια στο θύμα από τον ίδιο δράστη.
*Να γίνεται πιο στενή και συνεχής παρακολούθηση αναφορών βίας στην οικογένεια από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, αξιοποιώντας και εξειδικευμένα άτομα με μερική απασχόληση ή/και εξειδικευμένους εθελοντές.
«Για να γίνει όμως αυτή η ενημέρωση και να υπάρξει σωστή ανταπόκριση, θα πρέπει να υπάρξει εκπαίδευση του προσωπικού ώστε να γνωρίζουν πώς καλύτερα να αντιμετωπίσουν τέτοια περιστατικά. Σημαντική θα μπορούσε να είναι και η συμβολή ξένων εμπειρογνωμόνων στον τομέα αυτό.
*Να νομοθετηθεί η στενή και αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των προαναφερόμενων Υπηρεσιών ώστε να υπάρχει ανταλλαγή ενημερώσεων για την κάθε περίπτωση και οι παρεμβάσεις που θα γίνονται να είναι πιο αποτελεσματικές.
*Επίσης σημαντική, είναι η μελέτη σχεδίων αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες, καθώς και η σύγκριση τους με τις εκάστοτε πολιτικές που εφαρμόζονται στη χώρα μας.
* Όταν ένα διαζύγιο βρίσκεται σε διαδικασία υλοποίησης του ή φθάνει στο Δικαστήριο, οι Δικηγόροι και οι Δικαστές να είναι πολύ προσεκτικοί στο τι οδηγεί σε αυτό, καθώς και πιθανές απειλές που δέχεται το θύμα και να θέτουν πρώτιστα την προστασία των θυμάτων.
*Να δοθούν ικανοποιητικές εξουσίες στο Οικογενειακό Δικαστήριο για την έγκαιρη και αποτελεσματική προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και να μη χρειάζεται να καταφύγει το θύμα ή κάποιος άλλος σε Επαρχιακό Δικαστήριο για να αιτηθεί προστασία ενώ μία υπόθεση εξετάζεται από το Οικογενειακό Δικαστήριο.
*Τέλος, θα μπορούσαν να διοργανώνονται σεμινάρια σε τακτά διαστήματα σε όλες τις πόλεις όπου οι γυναίκες να ενημερώνονται για τα δικαιώματα τους καθώς και πού να απευθύνονται σε περιπτώσεις βίας στην οικογένεια. Παρόμοια, μπορούν να γίνονται και σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές ώστε να αυξηθεί ηευαισθητοποίηση του κοινού».
Ψυχολογική στήριξη των παιδιών
Σε σχέση με τα ορφανά που άφησαν πίσω τους οι γυναικοκτονίες, οι ερευνητές εισηγούνται:
*«Οικονομική στήριξη ορφανών που ζουν με παππούδες.
*Δωρεάν ψυχολογική στήριξη στους ενήλικες και πιο τακτική ψυχολογική στήριξη στα ανήλικα ορφανά.
*Να δοθούν συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίζουν οι ανάδοχες οικογένειες και κυρίως οι παππούδες (παρατηρήθηκε ότι δεν θέλουν να χαλούν τα χατίρια των εγγονιών τους και αδυνατούν να τους θέσουν όρια) τα ορφανά, είτε μέσω συναντήσεων με τους λειτουργούς Κοινωνικών Υπηρεσιών, είτε με την ετοιμασία ενημερωτικού υλικού, είτε με την διοργάνωση ενημερωτικών σεμιναρίων.
*Να δοθεί ψυχολογική στήριξη στις ανάδοχες οικογένειες και στους παππούδες, για να μπορούν να συνεχίσουν το μεγάλο και σπουδαίο ρόλο που επιτελούν.
*Σύσταση και λειτουργία σε μόνιμη βάση, Ομάδας Άμεσης Επέμβασης από εξειδικευμένα άτομα από τις συναφείς υπηρεσίες για την καλύτερη αντιμετώπιση του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας, όπως έχει γίνει στον τόπο μας και για τη βία στα σχολεία».
Η Επίτροπος με τον Αρχηγό Αστυνομίας
Να σημειώσουμε ότι λίγο μετά τη συνεδρία της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 8ης Ιουλίου 2019 η Επίτροπος Ισότητας Ιωσηφίνα Αντωνίου επισκέφθηκε στο Γραφείο του τον Αρχηγό Αστυνομίας Κύπρο Μιχαηλίδη. Του είπε, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, ότι «η επιμόρφωση των μελών της Αστυνομίας στα θέματα που αφορούν στη βία κατά των γυναικών, είναι πολύ σημαντική, ενώ η εκπαίδευση των αστυνομικών της πρώτης γραμμής σε θέματα ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας πρέπει να είναι συνεχής και ότι τυχόν στερεότυπα και προκαταλήψεις υπάρχουν για τις γυναίκες, πρέπει να εκλείψουν, ώστε τα μέλη της Αστυνομίας να μπορούν να χειρίζονται με ευαισθησία και αποτελεσματικότητα τέτοιου είδους υποθέσεις». Προστίθεται ότι «από πλευράς του ο Αρχηγός Αστυνομίας διαβεβαίωσε την κυρία Αντωνίου ότι η Αστυνομία έχει τους ίδιους στόχους και εργάζεται για τον ίδιο κοινό σκοπό, για την προστασία, ασφάλεια και ευημερία του κοινωνικού συνόλου. Επίσης, υπογράμμισε ότι η εκπαίδευση των μελών της Αστυνομίας είναι συνεχής και ότι τα μέλη της συμμετέχουν κατά καιρούς σε διάφορα προγράμματα και σεμινάρια για τη βία κατά των γυναικών. Παράλληλα τόνισε ότι από πλευράς Αστυνομίας υιοθετήθηκε το Πρωτόκολλο Αξιολόγησης Επικινδυνότητας σε περιπτώσεις «συντροφικής βίας» και ότι η Αστυνομία συμμετέχει σε μια τεχνική Επιτροπή, η οποία μελετά πρόταση για λειτουργία του Σπιτιού της Γυναίκας».
Στη Βουλή με τη μεταπτυχιακή ερευνήτρια και συνεργάτιδά του Μαρία Κωνσταντίνου.
Ο Αστυνόμος Κώστας Βέης και η βουλευτίνα Σκεύη Κουκουμά στη διάρκεια της συζήτησης της 8ης Ιουλίου 2019.
Η Ιωσηφίνα Αντωνίου, από τη Βουλή, στο Γραφείο του Αρχηγού Αστυνομίας, μέσα στην ίδια μέρα.
Φώτο: Ο Καθηγητής Ανδρέας Καπαρδής παρουσιάζει την έρευνά του στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
