{loadposition ba_textlink}
Ε, ναι, ήταν δυνατόν να μη γίνει; Όλος ο πλανήτης βγήκε στους δρόμους την Κυριακή. Πάνω από 2.000 πόλεις σε 159 χώρες σήκωσαν πανό και φωνή ανησυχίας, θα μπορούσε να απουσιάσει η Αθήνα; Το πρόβλημα είναι ότι ελάχιστοι το κατάλαβαν. Και ακόμα λιγότεροι ασχολήθηκαν στα σοβαρά. Α, ναι, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις κατέβηκαν στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Όμως η πόλη δεν σηκώθηκε από τα καφέ, ούτε άφησε την εφημερίδα για να πάρει τα πόδια της μέχρι εκεί.
Το ξέρω ότι χαχανίζετε. Και εγώ μαζί σας. Στη χώρα των αυθαιρέτων και της παράνομης χωματερής δεν περιμένεις να γίνει trend μία παγκόσμια διαδήλωση για το κλίμα. Ο Έλληνας συμμετέχει σε κάτι τέτοια αν είναι να σβήσει τα φώτα για καμιά ώρα. Αν είναι δε να αναβοσβήνει τα φώτα για καμιά ώρα, θα είχε και μεγαλύτερη διάθεση -μιλάμε για ακτιβισμό τώρα.
Είναι βέβαια και η έλλειψη συντονισμού, η απουσία πρόσκλησης. Τι έκαναν, ας πούμε, όσοι έχουν τεχνογνωσία και μηχανισμούς για να βγάζουν κόσμο στον δρόμο; Πώς συμμετείχε, για παράδειγμα, στη διαμαρτυρία η «Αριστερά των κινημάτων και της οικολογίας»; Δεν ξέρω αν δύο-τρία κομματικά στελέχη έκαναν οικολογική βάρδια, αλλά δεν άκουσα καμία ντουντούκα να καλεί τον κόσμο στο δρόμο. Λογικό. Αυτές οι δράσεις δεν έχουν σαφή πολιτική αντιστοίχιση. Το κίνητρο των ανθρώπων που συμμετέχουν δεν φορτίζεται από κομματικό πρόσημο, ενώ πολλές φορές τα αιτήματα φέρνουν σε δύσκολη θέση τις κομματικές ηγεσίες. Γίνεται πολιτικό κόμμα να διαδηλώνει κατά των αυθαιρέτων; Όχι. Για τον ελληνικό δημόσιο λόγο το περιβάλλον επιβαρύνεται μόνο από τα φουγάρα της αμερικανικής βιομηχανίας.
Εν τέλει, πώς να το κάνουμε ρε παιδί μου, ο Έλληνας θέλει πιο σαφή στόχευση για να βγει έξω. Να έχει αντίπαλο ή κάποιον να σταθεί αλληλέγγυος. Θα καταλάβει η πολική αρκούδα την οικολογική ευαισθησία μας; Στην τελική εμείς με τις αρκούδες το χρέος μας το κάναμε με τον Αρκτούρο.
Ο Κώστας Γαννικίδης αρθρογραφεί για το protagon.gr, επίσημο συνεργάτη του 24Η.
