Μάθαμε να προχωράμε αγκαλιά με τα προβλήματά μας. Ο θυμός ξεθυμαίνει, λοξοδρομεί. Ανάμεσα στην προφύλαξη και την πρόκληση τα απομεινάρια της ανοχής βρικολακιάζουν. Το κακό είναι πως οι πάσης φύσεως ηγέτες μάς έχουν επαρκώς προετοιμάσει να φοβόμαστε τα χειρότερα, για να αντέχουμε τα άσχημα.
Γράφει ο Νεκτάριος Μαρκέτος
Λίγη φασαρία, λίγη «φιλοσοφία», λίγο κρασί, λίγο ρουζ στο χειμώνα και συνεχίζουμε σ’ έναν τόπο που δεν αντέχουμε, σ’ έναν τόπο που μας θέλγει.
Η απάθεια των κρατούντων, η ρητορεία των πολιτικών, η ανεκδοτολογία των αρμόδιων, ο κακός μας ο καιρός, εκτίθενται στη θέα της πληκτικής επανάληψης.
Οι υπόλοιποι τσουβαλιάζονται στη μιζέρια μιας καθολικής μοίρας. Και επειδή ο ατυχής δεν μπορεί, από την τάξη της ατυχίας του, να μπει πλησίστιος στην ευτυχία, αρχίζει η εύθυμη ανακάλυψη της ξεφτίλας. Α, να μην ξεχάσω και το άλλοθι του χιούμορ.
Δεν διεκδικώ δάφνες μεγάλου αρθρογράφου, οικονομολόγου νομπελίστα, κορυφαίου εγκεφάλου αλλά να μας καροϊδεύουν μες τα μούτρα μας αυτό πάει πολύ!
Δεν αντέχει η κοινωνία και ο κύπριος πολίτης άλλα χαστούκια. Δεν αντέχουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι να πληρώνουν για λογαριασμό όλων αλλά και αυτών που έκαναν «πλάτες» παίρνοντας παχουλούς μισθούς και φοροδιαφεύγοντας εδώ και χρόνια στέλνοντας τα λεφτά στο νησιά Τζέρσεϊ και άλλους φορολογικούς παράδεισους.
Το αίσθημα της αδικίας κυριαρχεί. Το μοναδικό που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, είναι η λιτότητα, τα λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και η ανεργία. Με το τσουνάμι ανεργίας, με τους νέους να μην έχουν δουλειά, προοπτική και όνειρα, τα πράγματα θα βρεθούν σύντομα εκτός ορίων.
Το ίδιο το ΔΝΤ σε έκθεσή του σημειώνει ότι «η πολιτική δημοσιονομικής προσαρμογής φέρνει αποτελέσματα μόνο όταν συνοδεύεται από μέτρα που τονώνουν την ανάπτυξη ή δημιουργεί ένα περιβάλλον που την ευνοεί». Κι αυτό για την ώρα δε φαίνεται να γίνεται στη χώρα μας ούτε πρόκειται να γίνει αφού η Τρόικα ζητάει μόνο ανάπτυξη της λιτότητας, της ανεργίας και της ύφεσης. Και για να είναι σίγουρη η Τρόικα ότι θα πάρει τα λεφτά που θα μας δανείσει βάζει «χέρι» και στο Φυσικό Αέριο, το μόνο που μας απέμεινε για να δουν άσπρη μέρα τα παιδιά μας!
Αναρωτιέται κανείς τι είδους διαπραγματευτική τακτική είναι αυτή που δείχνουν τα «μεγάλα κεφάλια» της χώρας μας όταν από την πρώτη στιγμή φανερώνεις τις αδύναμες πλευρές σου. Όταν οι πολιτικοί μας διαμηνύουν το τελευταίο μήνα ότι θα πάμε σε στάση πληρωμών και ότι τα ταμεία είναι μείον.
Ποιο μήνυμα στέλνουν στους τροϊκανούς; Δεν είναι σαν να τους λένε «κύριοι είμαστε στο χείλος του γκρεμού, δώστε και σώστε»; Και πώς περιμένουν να αντιδράσει η τρόικα; Με διάθεση να βοηθήσει; Όχι φυσικά. Βλέποντας ότι η χώρα μας είναι ένα βήμα πριν από την απελπισία θα κοιτάξει να εκμεταλλευθεί τις περιστάσεις και θα επιχειρήσει να περάσει τις θέσεις της. Γι αυτό και ζήτησε να λυθούν εδώ και τώρα όλες οι εκκρεμότητες σε όλους τους τομείς. Όποιος είναι στη θέση του επαίτη δεν μπορεί να απαιτεί και όπως φαίνεται η Τρόικα θα μας πάρει και τα σώβρακα και ας είναι μπαλωμένα!
Τα δυσοίωνα μέτρα της Τρόικα και η εγκληματική της επιμονή στην επιβολή μιας αδιέξοδης πολιτικής, καλούνται να υπογράψουν όλα τα κόμματα και τότε θέλω να δω εκείνοι που θα βάλουν τη τσίφρα τους τι δικαιολογίες θα μας αραδιάσουν. Μάλλον θα δούμε το γνωστό έργο των «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών» όπως στην Ελλάδα και κάποιοι θα βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω.
Ο αγώνας που γίνεται τώρα είναι να μην χρεοκοπήσει η χώρα και να μην κηρύξει στάση πληρωμών. Ας ελπίσουμε ότι αυτό, τουλάχιστον, θα αποφευχθεί.
