{loadposition ba_textlink}
Γράφει η Δήμητρα Μολυβά
Δεν ήταν καθόλου παράλογο που οι παλαιοί μέτοχοι της Τράπεζας Κύπρου είχαν εκφράσει έντονη ανησυχία και φόβο για την πιθανότητα οι μετοχές τους να περάσουν σε τουρκικά χέρια όπως πιθανόν να μην είναι καθόλου τυχαίο που ένα από τα προτεινόμενα μέλη του νέου διοικητικού συμβούλιου της Τράπεζας Κύπρου είναι επίσης μέλος διοικητικού συμβουλίου τουρκικής τράπεζας.
Είναι άραγε τυχαίο που η Τουρκία αυτήν την στιγμή επεμβαίνει με προκλητικές ενέργειες στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου και ο πρόεδρος Αναστασιάδης αναγκάζεται να αναβάλει την συνάντηση του με τον τουρκοκύπριο ηγέτη Dervis Eroglu την ερχόμενη Πέμπτη;
Είναι άραγε μόνο εικασίες οι φόβοι που εκφράζουν έμπειροι οικονομικοί αναλυτές ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πιθανόν να περάσουν σε επενδυτικά funds με τουρκικά συμφέροντα;
Αν όμως αποδεδειχθεί ότι είχαν τελικά δίκαιο οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες όπως τον Κωνσταντίνο Κυαμιδη πιθανόν να ζούμε αυτήν την ώρα την έναρξη μιας σιωπηλής τουρκικής εισβολής μέσω του οικονομικού παράγοντα που είναι σίγουρα μια μεγάλη ευκαιρία για την Άγκυρα.
Στο πρόσφατο παρελθόν ένας παλαιός μέτοχος της Τράπεζας Κύπρου μιλώντας στο ραδιόφωνο τόνισε « τι άλλο έμεινε να μας πάρουν. Μας πήραν την μισή μας πατρίδα, τις περιούσιες μας και τώρα θα μας πάρουν τα χρήματα μας.»
Αν αυτός ο φόβος επαληθευθεί σημαίνει ότι αυτή την ώρα ο κυπριακός ελληνισμός βρίσκεται σε ένα είδος λήθαργου, τον ύπνο της αρκούδας δηλαδή, χωρίς να παίρνει χαμπάρι τι μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Το ίδιο δεν είχε συμβεί και το 1974 με το κρατικό κανάλι να μεταδίδει μαθήματα γυμναστικής την ώρα που τα τουρκικά αεροπλάνα ήδη έριχναν τις πρώτες βόμβες;
Υπάρχουν πολλών ειδών πόλεμοι και εισβολές εκτός από τις στρατιωτικές αιματηρές επιχειρήσεις και ίσως στο παρόν στάδιο να είμαστε μάρτυρες μια από αυτές.
