Αφήστε τους μύθους και πιάστε τις αλήθειες

 

Κατά τον Αίσωπο, κάποτε μια αλεπού πιάστηκε σε παγίδα κι έχασε την ουρά της. Ήταν πολύ στεναχωρημένη γι’ αυτό, ντρεπόταν για την εμφάνιση της και σκεφτόταν πως δεν άξιζε να ζει. Τότε, όμως, της ήρθε στο νου μια ιδέα. Κάλεσε σε συνέλευση όλες τις αλεπούδες και προσπαθούσε να τις πείσει να κόψουν κι εκείνες τις ουρές τους, γιατί τάχα έτσι θα ήταν πιο ωραίες και πιο ευκίνητες.

Ξεκίνησα με αυτό το μύθο του Αισώπου, γιατί όλο αυτό που ζούμε δεν είναι ένας μύθος, ένα παραμύθι, αλλά πραγματικότητα. Δεν μπορεί καμία αλεπού να μας πείσει ότι για το Μαρί,  για την οικονομική κατάντια, για τα παχουλά επιδόματα των λαθρομεταναστών, για τη κάθοδο της Τρόικα και το Μνημόνιο, για το δημοσιονομικό έλλειμμα, για την ανεργία, για τα επιδόματα που κόπηκαν από τους πολύτεκνους και τις μονογονεϊκές οικογένειες, για τις επενδύσεις που ανακοινώθηκαν και δεν έγιναν ποτέ, φταίει ο Χατζηπετρής και όχι ο Πρόεδρος και οι Υπουργοί του.

Διότι σε αυτή τη φάση της ζωής μας δεν πρόκειται απλά για μια ουρά που κόπηκε και πρέπει να την κόψουμε και όλοι εμείς. Πρόκειται για μαθητές που δεν έχουν λεφτά για το σχολείο, πρόκειται  για οικογένειες που δεν έχουν  να πληρώσουν τους φουσκωμένους λογαριασμούς της ΑΗΚ, πρόκειται για αυτοκτονίες ανθρώπων (στη χώρα μας δεν βγαίνουν στη δημοσιότητα όλες οι αυτοκτονίες) λόγω χρεοκοπίας.

Για τον Πρόεδρο και τους Υπουργούς του αν δεν προέβαιναν σε βαρύγδουπες δηλώσεις  θα αποτελούσε εκδήλωση αυτοάμυνας, σύνεσης και σοβαρότητας, εκδήλωση σεβασμού  προς την άγνωστη ακόμα πτυχή κάποιων τραγελαφικών καταστάσεων, μια στάση αυτοσυγκράτησης, μια στάση ανοχής έναντι των διαφορετικών απόψεων. Αν μη τι άλλο για να μη γελοιοποιούνται, παρουσιαζόμενοι απλοϊκοί προσωπολάτρες και μυθοπλάστες, οι οποίοι νομίζουν ότι έτσι είναι η πραγματικότητα όπως τη θέλουν, ότι τα γενόμενα απογίνονται ως δια μαγείας, αρκεί αυτοί να μην τα αποδέχονται και να κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους σ’ αυτά και ότι μπορούν με γενικολογίες, καφενειακού επιπέδου, ανακοινώσεις να σταματήσουν την πορεία της αλήθειας ή ορθότερα της κατά το δυνατό αντικειμενικής αλήθειας.