Το λατρεμένο κορίτσι από το τα «Χάλκινα χρόνια» του Ρικ, επιλέγει η 24 λίγο πριν την εκπνοή του 2018. Ένα γλυκό κορίτσι νέο και εργασιομανής, με ψηλούς στόχους και παράλληλα χαμηλών τόνων. Γεννημένη στην Λάρνακα με καταγωγή: απ’ τη μεριά της μαμάς Άχνα κι απ’ τη μεριά του μπαμπά Λιοπέτρι.
Αποφοιτήσε από την Ανώτερη Δραματική Σχολή «Βλαδίμηρος Καυκαρίδης» (2011-2013). Την περίοδο 2010-2011 φοίτησε στην Ανώτερη Δραματική Σχολή «Πράξη Επτά». Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2010-2017). Παρακολούθησε για 6 χρόνια μαθήματα πιάνου, θεωρίας και αρμονίας της μουσικής, σολφέζ και ορθοφωνίας στο Εθνικό Ωδείο (παράρτημα Λάρνακας) και Da Capo School of Music. Επίσης, παρακολούθησε για 5 χρόνια μαθήματα χορού: λάτιν, ελληνικούς και παραδοσιακούς χορούς.
Πότε μας συστηθήκατε για πρώτη φορά τηλεοπτικά;
Εμφανίστηκα για πρώτη φορά στην τηλεόραση το 2013, στην σειρά «Πέτρινο Ποτάμι», στο ρόλο της Γιασεμούς. Ήμουν η πρώτη γυναίκα του Λιόντα (Κρίστοφερ Γκρέκο) και πέρασα πραγματικά πολύ ωραία για όσο διήρκησε.
Πως νοιώσατε μετά το 3,2,1 πάμε του σκηνοθέτη;
Πρώτη μέρα ε;: Η καρδιά μου χτυπούσε πάρα πολύ δυνατά και νόμιζα ότι θα γίνονταν συνέχεια cut εξαιτίας μου. Δεν έγινε όπως το φαντάστηκα. Είχα σκηνές με τον Κρίστοφερ Γκρέκο με τον οποίο ανακαλύψαμε ότι φτάνουμε απ’ το ίδιο χωριό (Άχνα) και κάναμε πλάκες ο ένας στον άλλο και με βοήθησε πάρα πολύ στο να χαλαρώσω και να απολαύσω όλη την διαδικασία. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την Κόρινα Αβραμίδου (η οποία με είχε επιλέξει κιόλας να συμμετάσχω στη σειρά) και τον Κλείτο Κλείτου, στο πρώτο μου γύρισμα. Είχαμε εξωτερική σκηνή στην Κλήρου κοντά σε μια λίμνη. Η σκηνή ήταν δύσκολη, από κάπου έπεφτα κιόλας και με το που τελείωσε η σκηνή να φωνάζουν «Μπράβο, μπράβο» και να χειροκροτούν. Ε, η αλήθεια είναι ότι το χάρηκα και λέω «ααα καλά τα πήγα για πρώτη μέρα».
Ποιο από τα δύο σου δίνει περισσότερο αίσθημα ελευθερίας το θέατρο ή η τηλεόραση και γιατί;
Το καθένα έχει τη δική του χάρη. Στο θέατρο έχεις από την αρχή ένα ολοκληρωμένο ρόλο και κάνεις μια προεργασία πάνω σ’ αυτόν, τόσο στο σπίτι όσο και κατά την διάρκεια των προβών. Ξέρεις την αρχή, την μέση και το τέλος και χτίζεις τον ρόλο σταδιακά. Στην τηλεόραση ο ρόλος δεν είναι πάντα έτοιμος, οι σεναριογράφοι συνήθως σε βλέπουν και μετά αποφασίζουν για την εξέλιξη του ρόλου, που κι αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί περιμένεις να δεις τί θα γίνει με τον χαρακτήρα σου. Ελευθερία έχεις και στα δύο, σε συμφωνία πάντα με τις απαιτήσεις που έχει κάθε παραγωγή.
Υπήρξε κάποιος ρόλος που καθόρισε την προσωπικότητα σου ως άνθρωπο;
Κάθε ρόλος που υποδύθηκα άφησε μέσα μου κάτι για να σκέφτομαι μετά από καιρό αλλά σίγουρα δεν με άλλαξε. Εξάλλου, άλλος είναι ο χαρακτήρας που καλούμαι να πλάσω κι άλλο ο δικός μου χαρακτήρας. Βέβαια, κάθε ρόλος ήταν σημαντικός και έβαλα τα δυνατά μου για να τον δημιουργήσω επί σκηνής ή επί οθόνης.
Θεωρείς ότι ο ηθοποιός είναι «αστέρας»;
Όχι, ο ηθοποιός δεν είναι ‘’αστέρας’’. Ο ηθοποιός είναι κι αυτός ένας ‘’κανονικός’’ άνθρωπος με πολλές ανάγκες και απαιτήσεις. Πληρώνει κι αυτός λογαριασμούς, ενοίκια, κι άλλα τυχόν έξοδα, έχει ανθρώπους να φροντίσει κι έχει ανάγκη ανθρώπους να τον «φροντίσουν».
Λίγο μπάχαλο η. Κατάσταση τηλεοπτικά τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο. Πόσο δυσκόλεψε εσάς;
Δεν θα το έλεγα μπάχαλο. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του ανάλογα με το τί ζητά. Η δική μου στάση: αγάπη γι’ αυτό που κάνω, αφοσίωση και «δουλειά, δουλειά, δουλειά». Πριν ακόμα τελειώσω τη δραματική σχολή δουλεύω σ’ αυτό τον τομέα κι είμαι πραγματικά ευγνώμων γι’ αυτό.
«Χάλκινα χρόνια»…αγαπημένη παραγωγή…
Σε ευχαριστώ Νικολέτα μου. Μια αγαπημένη μου τηλεοπτική δουλειά. Την παρακολουθούσα από πέρυσι, την σειρά, και χάρηκα πάρα πολύ όταν με πήρε και πάλι η Κόρινα Αβραμίδου και μου είπε ότι με ήθελε στην υπέροχη ομάδα της (ηθοποιούς, συνεργείο- όλους τους ανθρώπους της παραγωγής και φυσικά τον παραγωγό μας Νίκο Γαλήνη). Ευχαριστώ την Κόρινα και την Σοφία (Σοφοκλέους) που ήταν δίπλα μου σε όσες ερωτήσεις κι αν τους έκανα για την ΄΄Φλόρικα’’. Όλους τους συνεργάτες και συνάδελφους μου που συμβάλλουν στο όμορφο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που βλέπετε στην οθόνη.
Στη σειρά υποδύομαι μία τσιγγάνα η οποία έχει ασπαστεί τον μουσουλμανισμό. Φτωχή, δουλευταρού, αθώα, ευαίσθητη αλλά και δυναμική. Με το χάρισμα ή κατάρα της ενόρασης. Βρίσκει δουλειά σε μία λέσχη: χορεύει, τραγουδά, καθαρίζει και έτσι ‘’άξιππα έρκουνται ορόματα τσιαι σαντανώνουν νουν της’’ και την παίρνει υπό την προστασία του ο ιδιοκτήτης της λέσχης Πέρικλος ( Λουκάς Ζήκος)- δεν αφήνει κανένα να την ‘’πειράξει’’. Στη λέσχη εκτυλίσσεται και η σχέση Γιακουμή (Αντρέας Παπαμιχαλόπουλος) -Φλόρικα – Φωτούλλης (Σκεύος Πολυκάρπου). Μου αρέσει πάρα πολύ ο ρόλος μου γιατί με δυσκόλεψε ίσως περισσότερο από όλους τους άλλους ρόλους που έκανα. Έπρεπε να υιοθετήσω ένα διαφορετικό τρόπο ομιλίας όντας τσιγγάνα αλλά και στο να προφέρω σωστά τα τούρκικα. Μελέτησα πηγές στο ίντερνετ και όσο πιο πολύ υλικό βρήκα σε βίντεο και ταινίες για τους τσιγγάνους.
Η Φλόρικα είναι ίσως κι ο μόνος ρόλος που άθελά μου κουβαλάω σπίτι, αφού μερικές φορές ξεχνιέμαι και μιλάω ‘’τσιγγάνικα’’ και στους δικούς μου ανθρώπους.
Τι σημαίνει για σας δημοσιότητα;
Διασημότητα; Πραγματικά δεν ξέρω τί να απαντήσω σ’ αυτό. Αυτό που μπορώ να πω πάντως είναι ότι με χαροποιεί να μου λένε για τον ρόλο που είχα στο τάδε έργο και τί τους άρεσε κλπ. Το αγχωτικό είναι όταν πρόκειται για τηλεοπτική σειρά και ρωτάνε τί θα γίνει μετά και δεν μπορώ να απαντήσω!
Μετά νοιώσατε για κάποιες συνεργασίες;
Όχι, ποτέ δεν μετάνιωσα για συνεργασία που έχω κάνει. Με το τέλος κάθε δουλειάς μου συγκινούμαι όταν ξέρω ότι δεν θα γίνει ξανά. Μέσα από την διαδικασία των προβών/γυρισμάτων δημιουργούνται όμορφοι δεσμοί και φυσικά ενέργειες που μετά σου λείπει όταν δεν τις κάνεις.
To Θέατρο Σκάλα σε έχει «αγκαλιάσει» κυριολεκτικά, έτσι δεν είναι;
Ήμουν πραγματικά τυχερή γιατί τον Ιούνιο του 2013 έκανα οντισιόν στο Θέατρο Σκάλα. Έλειψα για λίγο καιρό Αθήνα και Ιανουάριο του 2014 (αν δεν κάνω λάθος) συναντιέμαι τυχαία σ’ ένα καφέ με την αγαπημένη Μόνικα Μελέκη και μου λέει ‘’Σε σκεφτόμουν για μια παραγωγή και εμφανίστηκες μπροστά μου. Θέλεις να σε καλέσω μετά να τα πούμε;” Της είπα εννοείται. Κι έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας στο «ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ 1 ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟ?» κι από τότε πάντα μα πάντα είμαι από τις πρώτες που σκέφτεται για τα έργα που θα σκηνοθετήσει. Δουλέψαμε αρκετές φορές μαζί. Χαίρομαι πραγματικά για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν τόσα χρόνια τόσο εκείνη όσο κι ο κύριος Ανδρέας Μελέκης.
Εν κατακλείδι, είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη με την δουλειά μου γιατί μέσα απ’ αυτή απέκτησα πολλές γνώσεις και εμπειρίες κι έχω συνεργαστεί με υπέροχους καλλιτέχνες.
Που την έχουμε συναντήσει
ΘΕΑΤΡΟ
«Βάτραχοι» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Μαγδαλένας Ζήρα, «Ποιος είδε 1 δεινόσαυρο?» σκην. Μόνικας Μελέκη , «Άλκηστις» σκην. Νίκου Χαραλάμπους, «Ταξίδι στον πλανήτη Χ», σε σκην. Μ. Μελέκη, «Ο καλός, ο κακός τζιαι ο… σιειρόττερος» σκην. Ανδρέα Μελέκη, «Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας» , σκην. Μ. Μελέκη, « Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου» σκην. Τάκη Τζαμαργιά, «Το Πανηγύρι» σκην. Χρήστος Ζάνος, «Το Ξύλο Βγήκε Απ’ Τον Παράδεισο» σκην. Μαριάννας Καυκαρίδου , «Lion King» σκην. Νεοκλή Νεοκλέους, «Σταχτοπούτα» σκην. Νεοκλή Νεοκλέους, «Άγριος Σπόρος» σκην. Α. Μελέκη.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Αντ1 Κύπρου («Όμικρον Θετικό» , «Μπρούσκο», «Εσύ στον κόσμο σου») , Alpha Κύπρου («Μαύρα Μάθκια» και «Το Τατουάζ»). Στο ΡΙΚ1 εμφανίστηκα για πρώτη φορά στην τηλεόραση στο «Πέτρινο Ποτάμι» και στο ΡΙΚ1 εμφανίζομαι και πάλι, αυτόν τον καιρό, στην τηλεοπτική σειρά «Χάλκινα Χρόνια».
Της Νικολέτας Χρήστου
