Από την στρατιωτική στην ενεργειακή κατοχή

Άλλωστε το λένε ευθέως οι πάντες. Πολιτικοί και στρατιωτικοί.

Η επικοινωνιακή δήλωση του Ταγίπ Ερντόγαν “μπορούμε να λύσουμε το κυπριακό σε 5 μήνες“, δεν είναι τυχαία. Μετά από 10 χρόνια που μας κρατούσε “μανιάτικο” το ΟΧΙ του σχεδίου Ανάν, αποφάσισε να μας θυμίσει κάτι από τις δηλώσεις που έκανε εκείνη την περίοδο.

Τότε το φιλέτο που του πρόσφεραν ήταν η ένταξη της ΕΕ. Με αυτή την σημαία “προσπαθούσε” να πείσει το εσωτερικό του, αλλά και τον φανατικό Ντενκτάς. Σήμερα το φιλέτο άλλαξε και λέγεται ενεργειακός αγωγός και ο φανατικός στα κατεχόμενα λέγεται Έρογλου.

Η Λευκωσία, συνεχώς τονίζει σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχει θέμα να περάσει το “κυπριακό” φυσικό αέριο από τα εδάφη της Τουρκίας, ενώ παρά τους χαμηλούς αριθμούς ποσοτήτων φυσικού αερίου στο Οικόπεδο 12, υποστηρίζει ότι θα προχωρήσει στην κατασκευή του τερματικού.

Και φτάνω στο κρίσιμο ερώτημα: Με το κυπριακό τραπεζικό σύστημα ολοκληρωτικά διαλυμένο και την Ελλάδα σε κατάσταση όπως είναι μια περιοχή μετά απο σεισμό 8R, πως μπορεί να γίνει η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας;

Οι Αμερικανοί, σύμφωνα με πληροφορίες, υποδεικνύουν πως η Λευκωσία δεν θα πρέπει να αποκλείει την επιλογή να περάσει το φυσικό αέριο με αγωγούς μέσω Τουρκίας, ανεξαρτήτως με την κατασκευή του τερματικού.

Κάτι τέτοιο θα καταστήσει την Κύπρο όμηρο “αιώνιο” της Τουρκίας. Θα αποτελεί μια τεράστια δυνατότητα άσκησης πολιτικών πιέσεων της Άγκυρας επί της Κύπρου. Θα ανοίγουν ή θα κλείνουν την στρόφιγγα για το κυπριακό φυσικό αέριο ανάλογα με τον “αμανέ” τους.

Το Σχέδιο ΑΝΑΝ πράγματι έχει περάσει για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Αλλά ήταν τα συμφέροντα της εποχής.

Τότε η Κύπρος ήταν δυνατή οικονομικά, σήμερα είναι υπόδουλη της Τρόικας. Σήμερα πόσο εύκολο είναι να πούμε ΟΧΙ, σε μια λύση απαράδεκτη;

Ειδωμεν…