{loadposition ba_textlink}
Τουλάχιστον σχεδιαστικά και όχι τεχνολογικά. Η πεπατημένη σταθερή αξία. Το παλαιό όχημα έχει την αγάπη του κόσμου με έτοιμο μάρκετινγκ και μια νοσταλγία προς αυτό. Νοσταλγία για τους παλιότερους. Αλλά οι μεγαλύτεροι έχουν τα χρήματα για την αγορά των αυτοκινήτων. Άρα η γνώμη τους για την τελική απόφαση αγοράς ενός οχήματος έχει ιδιαίτερη σημασία είτε είναι για τους ίδιους, είτε για τα νεότερα μέλη τους.
Εκεί βασίζονται και οι κατασκευαστές. ‘’ Ψάχνουν στην αποθήκη’’ δοκιμασμένες λύσεις με μοντέλα που μοσχοπούλησαν δεκαετίες πριν, εφαρμόζουν τις νέες τεχνολογίες με νέο σχεδιασμό και φτιάχνουν ένα προϊόν που εκφράζει τον παλιό και ενθουσιάζει τον καινούργιο. Πολλά τα παραδείγματα της «αναγέννησης».
Mini Cooper (Μεγαλύτερο, παχύτερο, πιο αμάξι γενικά. Ο μικρός πήγε γυμναστήριο. Μόνο Mini δεν είναι πλέον)
Fiat 500 ( Ευχάριστο στο μάτι. Μεγάλωσε λίγο. Δεν έτρωγε σαν το Mini.)
Eagle Speedster ( Replica της Jaguar Ε type. Χειροποίητο. Για πλούσιους νοσταλγούς μόνο.)
Porsche 911 (Δεν άλλαξε ποτέ. Έλα αστειάκι.)
Vintage vs Futuristic σημειώσατε άσσο.
Από τον Παναγιώτη Ρουγκάλα.
