{loadposition ba_textlink}
Η Ελίτα Μιχαηλίδου, υποψήφια βουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού στην εκλογική περιφέρεια Λεμεσού, θεωρείται σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις, αδιαμφισβήτητο φαβορί για την νέα βουλευτική ομάδα του ΔΗ.ΣΥ. στη Λεμεσό. Δίδυμο με τον Ευθύμιο Δίπλαρο, οδηγούν την κούρσα των υποψηφίων του κόμματος τους στην επαρχία τους.
Σε σημερινή ανάρτηση τη σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης η κ. Μιχαηλίδου εκφράζει την πικρία και δυσαρέσκεια της για «κάποιους» που άρχισαν τα χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Συγκεκριμένα αναφέρει :
«Κάποιοι άρχισαν να μιλούν ότι δεν “είμαι στην πολιτική” και με περιγράφουν ως ουρανοκατέβατη. Εκτός από την ένταξη μου στο ΔΗΣΥ από το 1976, Μέλος Ανώτατου, Πολιτικού Γραφείου, διορισμένη στο Δ.Σ. του ΘΟΚ από τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη, δραστηριοποιημένη στη ΓΟΔΗΣΥ και στην ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ από το να ακούς τον πολίτη, να μάχεσαι για τα δικαιώματα του, να δίνεις φωνή στη φωνή του ώστε να συμμετέχει στο έργο ΑΛΛΑΓΗΣ που συντελείται; Τι πιο ΠΟΛΙΤΙΚΟ από το να έχεις όραμα, στόχευση, εντιμότητα, συνέπεια και να θέλεις να σταθείς ΜΑΖΙ με τον ΑΛΛΟΝ ώστε να αναστηθεί η ΚΥΠΡΟΣ αλλά και να επέλθει μια αξιοπρέπεια σε ότι αφορά την πολιτική μας κουλτούρα; Με δικαιοσύνη. Και βλέμμα στον Άνθρωπο.»
Επικοινωνήσαμε με την κ. Μιχαηλίδου, η οποία, σε σχετικό άρθρο που μας απέστειλε, εξηγεί και απαντά τι είναι, τι σημαίνει σήμερα σε αυτή την τροπή της ιστορίας μας, «ποια Βουλή και γιατί»
Παραθέτουμε το άρθρο αυτούσιο :
«Οι βουλευτικές εκλογές της 22ας Μαΐου σηματοδοτούν το κλείσιμο ενός ιστορικού κύκλου για την Κύπρο και για τη λειτουργία της Βουλής των Αντιπροσώπων όπως τη γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες.
Είναι εκλογές που διενεργούνται σε μια κρίσιμη εποχή για την πατρίδα μας –οι τελευταίες ίσως πριν την επίλυση του Κυπριακού ή την οριστική αποτυχία μας να βρούμε λύση στο εθνικό πρόβλημα. Εκλογές σε εποχή που πασχίσουμε να βγούμε από την κρίση, οικονομική κρίση, αξιών, αλλά και προσωπική, για την καθεμιά και τον καθένα.
Τέλος, είναι εκλογές σε μια περίοδο απαξίωσης της πολιτικής.
Για μένα προσωπικά, είναι εκλογές που σηματοδοτούν το κλείσιμο ενός συγκεκριμένου πολιτικού κύκλου και την απαρχή ενός άλλου.
Τέλος, διότι με την υποψηφιότητά μου, την επιλογή μου να κατέλθω υποψήφια στην επαρχία μου, την Λεμεσό, επισφραγίζεται μια πορεία ανάμιξής μου στην πολιτική η οποία ακουμπά στα πρώτα χρόνια της νιότης μου μέχρι και την ωριμότητα μου, ως δραστηριοποιημένο μέλος (εκλεγμένη δυο φορές στο ανώτατο, διορισμένη στο πολιτικό γραφείο, μέλος της ΓΟΔΗΣΥ και της πρωτοπορίας, διορισμένη από τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη στο ΔΣ του ΘΟΚ) με την ενεργό μου εμπλοκή γενικότερα στο Δημοκρατικό Συναγερμό στον οποίο ανήκω αδιάλειπτα από το 1976.
Θέτοντας υποψηφιότητα για το βουλευτικό λειτούργημα εισήλθα, ανεπιστρεπτί, σε έναν αγώνα δύσκολο, ψυχοφθόρο αλλά συνάμα δημιουργικό και όμορφο.
Λίγο πριν την τελική ευθεία, και την κάλπη της Κυριακής, κοιτάζω πίσω και θέλω να απαντήσω γιατί έθεσα υποψηφιότητα.
Αυτό είναι σημαντικότερο από την έκβαση του αποτελέσματος.
Γιατί είναι το επιστέγασμα μιας προσωπικής πορείας. που ξεκινάει από το τέλος προκειμένου να σηματοδοτήσει μια νέα αρχή που θα στηρίζεται στην αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης με τον πολίτη και με τον άνθρωπο.
Σε αυτό το σύντομο διάστημα της προεκλογικής μου παρουσίας πορεύτηκα κοντά στον άνθρωπο. Ακούμπησα σε βλέμματα. Άκουσα όνειρα. Εισηγήσεις. Προβλήματα.
Πάνω από μια δεκαετία τώρα μέσω της επαγγελματικής μου πορείας στη τηλεοπτική κι έντυπη δημοσιογραφία ευλογήθηκα με την ίδια αγάπη, την ίδια ανταπόκριση και, κυριότερα, τις ίδιες αγωνίες από τον πολίτη της Λεμεσού και της Κύπρου.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να δεχτώ ότι όλα όσα κατέγραψα, είτε μέσα από τον τηλεοπτικό φακό –στις εκπομπές που επιμελήθηκα- είτε μέσα από τις σελίδες των κειμένων που υπέγραψα δεν παραμένουν ίδια.
Η πατρίδα μας παραμένει μοιρασμένη. Η ύπαιθρος της Λεμεσού εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προβλήματα και να μαραζώνει.
Οι νέοι μας, λόγω κρίσης, εγκαταλείπουν την Κύπρο. Ακόμη υπάρχουν μονογονιοί. Οικογένειες κοντά στο όριο της φτώχειας ή κάτω από αυτό. Ανεργία. Ταμπού. Σεξισμός. Κοινωνικός ρατσισμός.
Αυτό που θα μπορούσα όμως να παραδεχτώ είναι πως ο κόσμος της Κύπρου –και δη της Λεμεσού- παραμένει στην πρώτη γραμμή.
Ελπίζει. Και δουλεύει σκληρά για μια καλύτερη μέρα, σε συλλογικό κι ατομικό επίπεδο.
Σε αυτή την προσπάθεια ήμουν, είμαι και θα παραμείνω αρωγός. Παραμένοντας δίπλα σας, μια από εσάς όπως εσάς, ένα κομμάτι από τον κόσμο • όπως τον ζωγράφισε ο εθνικός μας ζωγράφος Διαμαντής. Με τον ίδιο φωτισμό που καταπιάστηκα ως επαγγελματίας –και δημόσιο πρόσωπο λόγω της δύναμης της τηλεόρασης- με τα προβλήματα του κόσμου. Αν σέβεσαι τον κόσμο, και τον εαυτό σου, δεν φοβάσαι να βουτήξεις στην ταραγμένη αυτή θάλασσα των ανθρώπινων προβλημάτων, άλλωστε, προκειμένου να βρεις λύσεις χωρίς να διστάζεις να τσαλακώσεις το «εγώ» σου γατί γνωρίζεις τη σημασία του «εμείς».
Η εκλογή στη Βουλή των Αντιπροσώπων, σημαίνει μόνο υπηρεσία και αντιπροσώπευση των συμφερόντων του πολίτη.
Γνωρίζω γιατί κατέβηκα σε αυτές τις εκλογές. Και κυρίως γιατί κοιτώντας τις συμπολίτισσες και τους συμπολίτες μου ζητώ την ψήφο τους. Κοιτώντας τους στα ίσια.
Αυτές τις λίγες εβδομάδες της προεκλογικής μου εκστρατείας βίωσα πολλά.
Περπάτησα σε χωριά της Λεμεσού, στη πόλη. Είδα οργανώσεις νεολαίας και σωματεία. Αφουγκράστηκα την μεγάλη εκλογική βάση του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Επιχειρηματολόγησα. Έθεσα ιδέες και κατάθεσα απόψεις. Συγκρούστηκα. Βίωσα ακόμη και ανταγωνισμό –αναπόφευκτο μιας ανοικτής δημοκρατικής εκλογικής διαδικασίας. Συνειδητοποίησα ότι το παιχνίδι της πολιτικής, κι όχι το ενδιαφέρον για τα κοινά, θέλει γερό στομάχι, εμπεριέχει «ad hominem» επιθέσεις αλλά απαιτεί και κίνητρο. Και το δικό μου είναι πολιτικό. Διότι εδράζεται στην πεποίθησή μου ότι η δική μου φωνή είναι και η δική σου φωνή. Η ψήφος των πολιτών προς το πρόσωπό μου δεν είναι εντολή επαγγελματικής σταδιοδρομίας στη πολιτική. Είναι ψήφος εμπιστοσύνης σε έναν άνθρωπο, μια γυναίκα, που από την προσωπική του σταδιοδρομία και πορεία γνώρισε τα προβλήματα των ευαίσθητων κοινωνικά ομάδων, βίωσε την αγωνία μιας κακοποιημένης μητέρας ή αυτή ενός άνεργου νέου επιστήμονα.
Είναι ψήφος εμπιστοσύνης σε έναν άνθρωπο που γνωρίζει την ύπαιθρο της Λεμεσού και τις τεράστιες δυνατότητές της. Που συνειδητοποιεί την πλούσια ιστορία και την σημασία του αστικού πολιτισμού της Λεμεσού και του λιμανιού της. Είναι ψήφος εμπιστοσύνης σε έναν άνθρωπο που η πείρα η γνώση και η αποποίηση προσωπικών συμφερόντων ωθείται στην προσφορά και την παρουσία στη πόλη του και στην ευρύτερη κοινωνία μέσω της κοινοβουλευτικής του παρουσίας.
Φίλες και φίλοι. Συντοπίτες Λεμεσιανοί και συμπολίτες Κύπριοι. Την Κυριακή 22 Μαΐου καλείστε να εκλέξετε τους πολιτικούς σας εκπροσώπους στην Βουλή των Αντιπροσώπων. Αυτούς που σας αντιπροσωπεύουν ως κουλτούρα, ως εργατικότητα, μαχητικότητα, συνέπεια, ως εντιμότητα, αλλά κυρίως ως παρουσία δίπλα σας.
Το ζήτημα της ενεργού συμμετοχής σας στις εκλογές είναι καίριας σημασίας την κρίσιμη περίοδο, για την Κύπρο μας, που διανύουμε.
Κάθε φορά που συναντιόμαστε, δια ζώσης ή νοητά μέσα από τον τηλεοπτικό δέκτη, την ραδιοφωνική συχνότητα ή το κείμενο με την υπογραφή μου –για πάνω από μια δεκαετία τώρα- γνωρίζετε ότι σας κοιτάζω πάντα στα μάτια, ίσια μπροστά.
Από την Βουλή των Αντιπροσώπων, θέλω, εκ προοιμίου, να γνωρίζετε ότι το βλέμμα μου δεν πρόκειται να χαμηλώσει αλλά ούτε και να σηκωθεί πάνω από το δικό σας βλέμμα. Τέλος, πλέον γνωρίζετε και κάτι άλλο: Γιατί κατέβηκα στις εκλογές, επειδή αισθάνομαι την ανάγκη να υπηρετήσω και να βοηθήσω σε όλο αυτό που λέγεται αναγέννηση της Κύπρου. Με στήριξη στον Άνθρωπο της Κύπρου.»
