{loadposition ba_textlink}
*Της Αλεξίας Καφετζή
“ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ”, “Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ”, “ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, “ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ”, “ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ”, “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ”
Συνθήματα αναγραμμένα με κόκκινη μπογιά στους τοίχους από τους ηρωικούς νεκρούς του Πολυτεχνείου, κατά της χούντας των Αθηνών. Τα κεκτημένα εκείνου του Νοέμβρη δικαιωματικά μας ανήκουν. Έχουμε χρέος όσο ποτέ άλλοτε να συνεχίσουμε τους αγώνες μας, με φάρο το Νοέμβρη του Πολυτεχνείου.
42 χρόνια μετά…
Τα ιδανικά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εξακολουθούν και σήμερα να παραμένουν ιδανικά.
Το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία», μετά από τόσα χρόνια δημοκρατικής διακυβέρνησης από τη «γενιά του Πολυτεχνείου», είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρο και μάλιστα εμπλουτισμένο: ψωμί, παιδεία, ελευθερία, υγεία, εργασία…
Το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της δικτατορίας αντικαταστάθηκε με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου,επιβαλλόμενες και πλήρως υιοθετημένες από ξένους και εγχώριους “εχθρούς”, πιστούς υπαλλήλους και εγκάθετους της τρόικα.
Οι νεκροί της επάρατης επταετίας ήταν (επίσημα) 88, ενώ οι νεκροί από αυτοκτονίες της τελευταίας τριετίας έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και ας ισχυρίζονται οι κυβερνώντες, ότι οι θάνατοι οφείλονται σε παθολογικά αίτια.
Στη χούντα βασανίστηκαν οι αντιστασιακοί, ενώ σήμερα βασανίζεται ένας ολόκληρος λαός.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά…
