Απολογούμαι εκ των προτέρων λοιπόν σε συναδέλφους και σε όσους διαβάζετε αυτό το άρθρο μιας και δεν μπορώ να είμαι και τόσο αντικειμενική μπροστά στο θέμα της «σεξουαλικής παρενόχλησης ανήλικων παιδιών». Μια αθώα παιδική ψυχή γίνεται έρμαιο στις ορέξεις του κάθε «διεστραμμένου» που θέλει απλά να ικανοποιήσει τις αρρωστημένες ορέξεις του και τόσο απλά καταστρέφει τη ζωή ενός παιδιού. Γιατί; Πως μπορεί; Πως γίνεται να μπορεί;
Ερωτήματα που όσο και αν ψάξει κάποιος απαντήσεις δεν μπορεί να βρει. Τι λογική εξήγηση μπορεί να δώσεις σε μια τόσο παράλογη πράξη;
Ερέθισμα ήταν τα τελευταία περιστατικά στη Κύπρο που άφησαν όλους μας άφωνους. Μητέρα κακοποιεί σεξουαλικά, παρέα με τους εκάστοτε ερωτικούς συντρόφους της (Αν είναι ποτέ δυνατόν!), την ανήλικη κόρη της. Άνδρας 36 ετών κακοποιεί σεξουαλικά 6χρονη. Υπάρχουν πολλά άλλα περιστατικά που είτε τα γνωρίζουμε είτε δεν θα τα μάθουμε ποτέ λόγω φόβου των θυμάτων.
Η ποινή για τον 36χρόνο ανακοινώθηκε χθες από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Πάφου… 18 μήνες φυλάκιση!!! «Βαριά τιμωρία» (λέμε τώρα)! Τα συμπεράσματα είναι δικά σας…
Σοκαριστικό είναι το αποτέλεσμα έρευνας το οποίο κατέδειξε ότι ένα στα τέσσερα παιδιά στη Κύπρο υπόκεινται σε σεξουαλική παρενόχληση.
Κάποια από τα στοιχεία της έρευνας:
« Το δείγμα ήταν 2000 άτομα ηλικίας 15 με 22 ετών, κατά 90% οι συμμετέχοντες ήταν Κύπριοι πολίτες και μεταξύ των ηλικιών 15 με 18 ετών το ποσοστό ανήλθε στο 62%. Η παρενόχληση μέσω διαδικτύου ή κινητού τηλεφώνου ανήλθε στο 23,8%. Πρόσθεσε ότι η παρουσίαση ενήλικα ως ανηλίκου κατά την επικοινωνία που ζήτησε συνάντηση ανήλθε στο 3,4 %. Ζητήθηκε από ανήλικο να το βιντεοσκοπήσει ή να το δει live στο διαδίκτυο με σκοπό τη σεξουαλική διέγερση ή ικανοποίηση 8,7%. Ζητήθηκε να στείλει μέσω μηνύματος κινητού τηλεφώνου ή διαδικτύου γυμνές ή σεξουαλικού περιεχομένου φωτογραφίες σε ποσοστό 7,8%. Οι καταγεγραμμένες, στην έρευνα περιπτώσεις που ζητήθηκε από ανήλικο να κάνει σεξ ή άλλα σεξουαλικά πράγματα με αντάλλαγμα χρήματα, ή άλλες μορφές δωροδοκίας, ανήλθε στο 1,7%. Η μετάβαση σε άλλη επαρχία ή τα κατεχόμενα για να εμπλακεί σε σεξουαλικές πράξεις με οικονομική ανταμοιβή ανήλθε 0,8%, ενώ η εκπόρνευση ανήλθε σε ποσοστό 1,9%. Με βάση τα στοιχεία της έρευνας το 1% υπέστη και τις 3 μορφές σεξουαλικής κακοποίησης (κακοποίηση, παρενόχληση, εκπόρνευση), το 10,8% δύο μορφές και το 19,6% μία μορφή. Σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι το γεγονός ότι μόνο το 14% ζήτησε βοήθεια εκ των οποίων το 8% το ανέφερε σε ειδικό. Το ποσοστό αναφοράς στους γονείς ή κηδεμόνες ανήλθε στο 6%».
Ψυχολόγοι προσπάθησαν να σκιαγραφήσουν το προφίλ ενός παιδόφιλου:
Χαρακτηριστικά παιδοβιαστών
«Το εγκληματικό ψυχογράφημα μέσα από μελέτες, δείχνει ότι οι βιαστές παιδιών, παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά ΚΑΙ ΜΗ σεξουαλικής εγκληματικής δραστηριότητας. Δηλαδή, στη γενικότερη συμπεριφορά τους υπάρχει το χαρακτηριστικό της γενικότερης επιθετικής εικόνας ή/και έχουν διαπράξει τουλάχιστον μία ή περισσότερες αξιόποινες πράξεις πέραν της πράξης του βιασμού.
Βρέθηκε συγκεκριμένα ότι οι μισοί τουλάχιστον από τους βιαστές έχουν καταδικαστεί συγχρόνως και για
άλλες μη σεξουαλικές εγκληματικές πράξεις. Σχεδόν όλοι τους έχουν διαπράξει τουλάχιστον μία μη σεξουαλικού τύπου επίθεση, για τις οποίες κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη καταδικαστεί.
Αυτό υποδηλώνει ότι η σεξουαλική επιθετικότητα αποτελεί συχνά μέρος της ευρύτερης παραπτωματικότητας του ατόμου. Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα παρορμητικότητας, ενώ συγχρόνως πληρούν τα κριτήρια για διαταραγμένη προσωπικότητα.
Οι σεξουαλικοί παραπτωματίες είναι κοινωνικά απομονωμένοι, με ελάχιστες στενές ερωτικές σχέσεις αν και δεν είναι λίγες οι φορές που μας σοκάρει το γεγονός του χαρακτηριστικού και έγγαμου βίου των δραστών.
Προβλήματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς και γενικότερα προβληματικής συμπεριφοράς, ο δράστης συνήθως παρουσιάζει από το σχολείο, στο οποίο έχει μέτρια έως και πολύ χαμηλή απόδοση.
Ο δράστης κάνει χρήση πορνογραφίας, με όχι απαραίτητο το παιδοφιλικό υλικό αλλά συμπεριλαμβανόμενο.
Οι παιδοσεξουαλικοί παραπτωματίες, αρνούνται κατηγορηματικά και άμεσα την ανάληψη ευθύνης της εγκληματικής τους πράξης. Η έλλειψη ανάληψης ευθύνης συνδέεται στενά με το φαινόμενο της σεξουαλικής επιθετικότητας, αλλά ακόμα και εάν κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες παραδεχθούν την πράξη τους, το πράττουν χωρίς να αντιπαραθέτουν σοβαρά επιχειρήματα, τείνοντας να ελαχιστοποιούν την έκταση της διάπραξης και τις συνέπειες αυτής.
Επικρατέστερη ηλικία παιδοβιαστών είναι η ηλικία των 32-45 χρονών, με ιδιαίτερα χαμηλούς δείκτες κοινωνικών δεξιοτήτων, συνήθως με ασταθές εργασιακό ιστορικό σε ανειδίκευτες εργασίες. Εξαιρέσεις στις σοκαριστικές υποθέσεις των παιδοβιαστών αποτελούν τα άτομα με ακαδημαϊκή μόρφωση και τα άτομα με θέσεις κοινωνικής ισχύος ως προς την οικογένεια και τη σχέση με το παιδί, που καταλήγει ως θύμα».
Ποιους τρόπους χρησιμοποιούν οι παιδοβιαστές
«Ο συνηθέστερος τρόπος κακοποίησης του παιδιού είναι αρχικά η ψυχολογική βία, για να αρχίσει το παιδί να νιώθει ένοχο και να φοβάται έτσι ώστε με μεγαλύτερη ευκολία να ακολουθεί η έντονη σωματική βία έως και ο βιασμός.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο βιαστής ανήκει στο φιλικό ή/και οικογενειακό περιβάλλον.
Πιο σπάνια ο βιαστής είναι άγνωστος στο θύμα και υπάρχει συνεργός. Σε κάθε περίπτωση ο βιαστής συνήθως προσχεδιάζει την πράξη του.
Δυστυχώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο βιαστής αποτέλεσε ο ίδιος θύμα σεξουαλικής κακοποίησης σε πολύ νεαρή ηλικία ( 7-10, ετών), από άτομο του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος. Στις περιπτώσεις που ο βιαστής δεν ήταν ο ίδιος θύμα, η ηλικία της πρώτης φυσιολογικής σεξουαλικής επαφής του είναι περίπου 14-16 χρονών και γίνεται συνήθως με ιερόδουλη.
Πέραν του 50% των παιδοβιαστών, είχαν κάποιου τύπου ομοφυλοφιλική εμπειρία. Κατά την πράξη του βιασμού δε χρησιμοποιούν οποιουδήποτε είδους προφύλαξη».
Συμβουλές σε γονείς για το πώς να υποψιαστείτε ένα παιδόφιλο ή ένα παιδοβιαστή
Εάν οι γονείς έχουν υποψίες για κάποιο άτομο γνωστό ή άγνωστο, φιλικό, συνεργάτη, συγγενικό, ή γενικά οποιοδήποτε άτομο, ότι συμπεριφέρεται «περίεργα» πρέπει να παρατηρήσουν τα πιο κάτω και να αναφερθούν άμεσα σε κάποιο ειδικό καθώς και στις αρμόδιες αρχές, έτσι ώστε πρωτίστως όλων να μπορέσουν να προστατεύσουν το παιδί τους.
Το άτομο αυτό
«-Ενδιαφέρεται περισσότερο για τα παιδιά απ’ ότι για τους ενήλικες;
-Προσφέρεται επίμονα και χωρίς οποιοδήποτε οικονομικό έστω όφελος να κρατήσει τα παιδιά σας για να κάνετε τις δουλειές σας ή για να βγείτε έξω;
-Είναι ιδιαίτερα εκδηλωτικό με τα παιδιά;
-Εμπλέκεται σε δραστηριότητες με παιδιά, όταν δεν είναι παρόντες οι γονείς;
-Ταυτίζεται περισσότερο με τα παιδιά απ’ ότι με άτομα της ηλικίας του;
-Έχει περισσότερες φιλικές σχέσεις με παιδιά απ’ ότι με ενήλικες;
-Οι φίλοι του (που είναι παιδιά) είναι συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας ή/και φύλου;
-Κάνει συνεχώς δώρα σε συγκεκριμένο παιδί ή παιδιά και τα αγγίζει με περίεργο τρόπο ή τα κοιτάζει με περίεργο τρόπο ή ακόμα και από μέρους του παιδιού υπάρχει κάποια αντίστοιχη συμπεριφορά με την ένδειξη του βλέμματος σε φόβο ή περίεργης οικειότητας για παράδειγμα
-Περιφέρεται πολύ συχνά σε χώρους σχολεία και πάρκα όπου υπάρχουν παιδιά, τα παρακολουθεί και τα προσεγγίζει προσφέροντάς τους γλυκά ή οτιδήποτε με σκοπό τη «φιλική» χειρονομία
-Προσφέρεται να βοηθήσει τα παιδιά σε συγκεκριμένες δραστηριότητές τους, οι οποίες περιλαμβάνουν περισσότερο το γυμνό στοιχείο όπως το μπάνιο, την πισίνα, την ετοιμασία για το σχολείο κλπ».
Μιας και δυστυχώς ανάμεσα μας υπάρχουν αυτά τα «τέρατα» και αφού οι ποινές είναι χάδι ας προστατέψουμε εμείς τα παιδία! Όσο περνάει από το χέρι του κάθε ενός από εμάς με οποίο τρόπο μπορούμε ας διαφυλάξουμε τη παιδική αθωότητα…
Πληροφορίες από paidiatros.com
