Του Γιώργου Πετρή
Δεν θέλω να γίνομαι προάγγελος άσχημων ειδήσεων ούτε να καταστροφολογώ, αλλά οι πολλές «φαμφάρες» και η πολύ ωραιοποίηση με κάνουν επιφυλακτικό μη σας πω ότι με προϊδεάζουν για αποτυχία.
Με πολλές τυμπανοκρουσίες από σχεδόν όλα τα ΜΜΕ υποδεχθήκαμε όλοι οι Κύπριοι πολίτες την ενημέρωση για τις μεγάλες επιτυχίες του Πρόεδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη στο Κατάρ. Κανείς δεν αμφισβητεί τις θετικές εξελίξεις, εξάλλου μην ξεχνάμε ότι έχουν υπογραφεί τέσσερα μνημόνια συνεργασίας που αφορούν τους τομείς της ενέργειας, των υδάτων, της εκπαίδευσης, και νομικά θέματα, ενώ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ανέφερε σε δηλώσεις του ότι υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για την Κύπρο από πλευράς Κατάρ.
Όλα καλά με την υπογραφή των τεσσάρων μνημονίων συνεργασίας, εκείνο το «επενδυτικό ενδιαφέρον» τι το ήθελαν όμως γιατί εμένα προσωπικά μου χάλασε τη διάθεση. Όχι ότι δεν έχω πίστη στις δυνατότητες του Προέδρου, αλλά αυτό το έργο το έχω και το έχουμε ξαναδεί όλοι και ειλικρινά εμένα προσωπικά το «τέλος» δεν μου άρεσε.
Το «παραμυθάκι» των επενδύσεων στην Κύπρο από το Κατάρ ξεκινά από το 2008 και μέχρι και την τωρινή επίσκεψη Αναστασιάδη έχουν μεσολαβήσει ταξίδια και ταξίδια και από τις δύο πλευρές σε Κύπρο και Κατάρ αντίστοιχα και σειρά επαφών επί επαφών με στόχο να γίνουν επενδύσεις από το Κατάρ στην χώρα μας. Το 2009 και πάλι κάναμε «χαρούλες» γιατί υπογράφηκαν μεταξύ Κύπρου και Εμιράτου μνημόνια συναντίληψης και συνεργασίας.
Δεν θα ξεχάσω πόσο υπερήφανοι νιώθαμε όλοι όταν τον Απρίλιο του 2010 ο Εμίρης του Κατάρ έφτασε στην Κύπρο με μια εντυπωσιακή μακέτα που παρέπεμπε περισσότερο σε Αραβικό παλάτι και είχε θεωρητικά συμφωνήσει με τον τότε Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια να προχωρήσουμε σε αυτό το μεγαλεπήβολο έργο μικτής ανάπτυξη έναντι του Hilton στη Λευκωσία, που θα περιελάμβανε ξενοδοχείο πολυτελείας, συνεδριακό κέντρο γραφεία και διαμερίσματα.
Βέβαια οι χαρές δεν κράτησαν για πολύ καθώς στην πορεία αποδείχτηκε πως η μακέτα δεν αφορούσε το συγκεκριμένο έργο στη Λευκωσία, αλλά ήταν μια εικονική μακέτα που κατά τα λεγόμενα τους (εκ των υστέρων) προσέγγιζε το όραμα των δύο πλευρών και όχι το ακριβές σχέδιο του project, που όπως όλοι γνωρίζουμε, για διάφορους λόγους δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Μετά από μερικά χρόνια επανερχόμαστε σχεδόν στην ίδια κατάσταση με «φαμφαρολογίες» και υποσχέσεις επενδύσεων. Ευθύνη έχουμε και εμείς οι δημοσιογράφοι που πολλές φορές μεγαλοποιούμε τα πράγματα, αν και εγώ προσωπικά προτιμώ να ακολουθώ αυτό που λένε στο χωριό μου: «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι» εξάλλου έχουμε ξαναβρεθεί «στο ίδιο έργο θεατές».
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πάντως «μάγκας» γιατί «έχουν γνώση οι φύλακες» οπότε χαμήλωσε τους τόνους δηλώνοντας: «Πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι, να μη δημιουργούμε άλλες εικόνες απ’ ότι υπαγορεύεται και επιβάλλεται».
Ο Πρόεδρος γνωρίζει ότι δεν είναι και ότι πιο εύκολο να γίνουν επενδύσεις από το Κατάρ στην Κύπρο, έξαλλου έχει εις γνώση του τις ανεπιτυχείς προσπάθειες του πρώην Προέδρου Δ. Χριστόφια, αλλά και το «στραπάτσο» της Ελλάδας και τις δηλώσεις του Εμίρη «Στην Ελλάδα δεν ψάχνετε επενδυτές αλλά μαζοχιστές», έτσι πατώντας γερά στο έδαφος τόνισε πως «Επιτυχία θα είναι αν θα δούμε επενδύσεις» τονίζοντας το «Αν», έτσι για να μην «παίρνουν τα μυαλά μας αέρα».
Υπομονή λοιπόν χωρίς «κορδώματα» και τυμπανοκρουσίες για μεγάλες επιτυχίες πριν να έχουμε θετικά και χειροπιαστά αποτελέσματα. Μόνο αυτό χρειάζεται
