Του Γιώργου Πετρή
Είναι μέσα στο αίμα των πολιτικών και γενικά όλων που έχουν εξουσία να δίνουν υποσχέσεις, υποσχέσεις όμως που τις περισσότερες φόρες παραμένουν υποσχέσεις. Δεν ξέρω ποιος ήταν αυτός που πρωτοσκέφτηκε το «Θα», αλλά προσωπικά το θυμάμαι από τη δεκαετία του 80 και τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου και μετέπειτα ακολούθησαν κι άλλοι. Σίγουρα χρονικά δεν ήταν ο πρώτος, καθώς το «θα» έκανε θραύση και σε παλιές ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου, οπότε υπήρχαν και παλιότερα οι αφορμές…
Στα δικά μας τώρα αν και δεν απέχουμε και πολύ από τα Ελλαδικά «ΘΑ» γιατί όπως λένε και οι φίλοι μας οι Ιταλοί, «Una faccia, Una razza (Ένα πρόσωπο, μια φυλή)». Θα, θα, θα… από όλους τους πολιτικούς μηδενός εξαιρουμένου, αν και λόγο των καταστάσεων το «θα» έχει εξελιχθεί και πολλές φορές ακούμε πλέον το «δεν θα». ΘΑ διοριστούν ερευνητικές επιτροπές, ΘΑ τιμωρηθούν οι ένοχοι για την οικονομία, ΘΑ αποδοθεί δικαιοσύνη, ΘΑ υπάρχει αξιοκρατία, ΘΑ υπάρχει διαφάνεια, ΘΑ επανέλθει η οικονομία μας, ΘΑ παρθούν μέτρα, ΘΑ τα καταφέρουμε, ΔΕΝ ΘΑ μπούμε στο ΔΝΤ, ΔΕΝ ΘΑ κινδυνέψει η οικονομία μας, ΔΕΝ ΘΑ γίνει κούρεμα, ΔΕΝ ΘΑ χαθούν οι καταθέσεις, ΔΕΝ ΘΑ υποχωρήσουμε, ΔΕΝ ΘΑ παρθούν άλλα μέτρα κλπ, κλπ.
Το βίντεο που ακολουθεί είναι τροποποιημένο για τα Κυπριακά δεδομένα και αφιερωμένο σε όλους όσους μας κυβερνούν.
Δυστυχώς τα ΘΑ, ΘΑ και τα Δεν ΘΑ συνεχίζονται και εμείς παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές ελπίζοντας τα «ΘΑ» και τα «Δεν ΘΑ» που υπόσχονται να πραγματοποιηθούν κάποια στιγμή. Ο αγαπητός πάντως Xάρρυ Κλυν τα έλεγε για την Ελλάδα από το 1987 και δεν νομίζω όμως να απέχει πολύ από την Κυπριακή πραγματικότητα του σήμερα.
Υποσχέσεις και όλο θα, θα, θα… αλλά ως πότε;
