Του Κωνσταντίνου Δούκα
To 24H βρέθηκε στο Γραφείο Πρόληψης Εγκλήματος της Αστυνομίας όπου και συνάντησε τον Ανώτερο Υπαστυνόμο κ. Πέτρο Παττούρα. Ο κ. Παττούρας μας ενημέρωσε για την δράση των εγκληματιών στην Κύπρο και κατά πόσο εμείς σαν κοινωνία μπορούμε να προσφέρουμε και να γίνουμε κομμάτι από το παζλ που χρειάζεται η Αστυνομία για να την διαλεύκανση διαφόρων εγκληματικών ενεργειών. Επίσης μας εξήγησε το πόσο σημαντική βοήθεια μπορεί να προσφέρουμε μαζί με την Αστυνομία και τα προγράμματα που παρέχει να καταφέρουμε να ζούμε σε μία κοινωνία απαλλαγμένη, όσο γίνεται από εγκλήματα. Επίσης ο κ. Πέτρος Παττούρας μας αναφέρει το πιο περίεργο έγκλημα που έχει συμβεί στην μέχρι τώρα πορεία του στο τμήμα της πρόληψης του εγκλήματος και μας λέει αν τελικά αλλάζουν οι άνθρωποι που έχουν διαπράξει εγκλήματα.
Αναφορικά με τα ποσοστά της Εγκληματικότητα στην Κύπρο ο κ. Παττούρας λέει ότι «μέχρι και το 2009 είχαμε, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, σταθερή πτωτική τάση της εγκληματικότητας. Σε Παγκύπρια έρευνα τα εγκλήματα είναι περίπου 7.000 το χρόνο».
Αυτό, ανέφερε, αντιστοιχούσε περίπου σε 700 σοβαρά εγκλήματα ανά 100.000 κατοίκους, συγκρινόμενο με τον μέσο όρο των ευρωπαϊκών στατιστικών.
Για τις χρονολογίες 2010-11 λόγω κυρίως της οικονομικής κρίσης είχαμε τεράστια έξαρση της εγκληματικότητας, υπήρξε 20% αύξηση του σοβαρού εγκλήματος Ταυτόχρονα στις διαρρήξεις, κλοπές και ληστείες είχαμε μία αύξηση της τάξης του 30% και ήταν αναμενόμενο για τον λόγω ότι επικρατούσε και επικρατεί οικονομική κρίση. Όσον αφορά τις ληστείες υπήρξε διπλασιασμός , από 71 φτάσαμε στις 142.
«Σοβαρά εγκλήματα είναι οι διαρρήξεις, κλοπές, εμπρησμοί και οποιαδήποτε άλλα τιμωρούνται με πάνω από 3 χρόνια φυλάκιση».
Σχετικά με το 2011 ο κ. Παττούρας λέει ότι, είχαμε επιπλέον μία πολύ μικρότερη αύξηση της τάξεως του 5%. Το 2012 πετύχαμε, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, μία πτώση της εγκληματικότητας περίπου 5,5%.
Εγκληματικότητα του 2013
Τα αποτελέσματα του 2013 είναι το μεγάλο κατόρθωμα της Αστυνομίας σημειώνει ο κ. Παττούρας αφού, συνεχιζόμενης και επιδεινούμενης της οικονομικής κρίσης, πετύχαμε, όχι σαν αστυνομία μόνο αλλά και ο κόσμος και η τοπική αυτοδιοίκηση, συνεργαζόμενοι και δίνοντας τα χέρια, να πετύχουμε μία μείωση της τάξης του 10% στο σοβαρό έγκλημα, 11% σε διαρρήξεις και κλοπές και 14% σε ληστείες.
«Εκτός από εκείνα που κάνει η αστυνομία από μόνη της, ο κυριότερος λόγος της μείωσης της εγκληματικότητας είναι η συνεργασία του πολίτη με την αστυνομία και τις τοπικές αρχές».
Σαν αστυνομία αυτό έγινε κατορθωτό, αυξάνοντας τα πεζά περίπολα, τις μηχανοκίνητες περιπολίες κ.ο.κ που ήταν ένας παράγοντας, ο κυριότερος όμως παράγοντας ήταν η ευαισθητοποίηση του κόσμου, με τις διάφορες διαλέξεις που πραγματοποιούμε καθώς και με τα διάφορα προγράμματα που στοχεύουν στην πρόληψη του εγκλήματος, μεταξύ των οποίων είναι ο αστυνομικός της γειτονιάς, ο οποίος ως θεσμός συμβάλλει πάρα πολύ στην πρόληψη του εγκλήματος. Μέχρι το τέλος του 2013 είχαμε 52 αστυνομικούς της γειτονιάς οι οποίοι κάλυπταν περίπου 300.000 κατοίκους, αρχές του 2014 αυξήσαμε τους αστυνομικούς από 52 σε 74 καλύπτοντας 550.00 κατοίκους.
ONLINE φόρμα καταχώρησης Καταγγελιών / Πληροφοριών για θέματα ηλεκτρονικού εγκλήματος
Βρείτε την Αστυνομία στο Facebook
Ακολουθήστε την Αστυνομία στο Twitter
«Κάθε μέρα βάση των αριθμών γίνονται 20 σοβαρά εγκλήματα, από αυτά τα 6 στα 10 αφορούν διαρρήξεις και κλοπές όμως το χειρότερο είναι ότι «μας κλέβουν» 3 οχήματα, είτε μοτοσυκλέτες είτε οχήματα και τα 2,5 είναι τα κλειδιά πάνω και ξεκινημένη η μηχανή».
Οι περιοχές όμως δεν καλύπτονται 24 ώρες από τους αστυνομικούς της γειτονιάς, αυτοί οι άνθρωποι εργάζονται 8 ώρες τις 5 μέρες της εβδομάδας, από εκεί και πέρα οι περιοχές δεν μένουν ακάλυπτες, υπάρχουν τοπικοί αστυνομικοί σταθμοί, οι οποίοι φροντίζουν για την αστυνόμευση.
Ο Αστυνομικός της Γειτονιάς
Ο αστυνομικός είναι κάτι επιπρόσθετο το όποιο στοχεύει στην πρόληψη του εγκλήματος, όχι από μόνος του, ο στόχος του είναι να ευαισθητοποιήσει τον κάθε πολίτη ούτως ώστε ο ίδιος να λαμβάνει μέτρα αυτοπροστασίας με σκοπό να αποφεύγει σε ατομικό επίπεδο τη θυματοποίησή του και σίγουρα ο κάθε πολίτης πρέπει να συνεργάζεται με τους γείτονες του, με άλλους συνδημότες ή συγχωριανούς του ούτως ώστε όλοι μαζί, στην βάση λειτουργίας κάποιων προγραμμάτων, να προσπαθούμε να συμβάλλουμε στην πρόληψη του εγκλήματος.
«Τι μας στοιχίζει όταν φύγουμε από το σπίτι μας έστω και για 2 ώρες να πούμε του γείτονα αν δει κάτι το ύποπτο να ειδοποιήσεις την αστυνομία».
Ο Παρατηρητής της Γειτονιάς
Το 2011 ξεκινήσαμε ένα πρόγραμμα, του Παρατηρητή της Γειτονιάς, το οποίο είναι μία στρατηγική πρόληψης του εγκλήματος όπου συμμετέχουν τρεις ομάδες ανθρώπων: η Αστυνομία, η τοπική αρχή και οι πολίτες που είναι το μεγαλύτερο γρανάζι. Οι πολίτες με την λειτουργία αυτού του προγράμματος ενημερώνονται για την εγκληματικότητα.
Μέσα από την εκπαίδευση που γίνετε στους παρατηρητές, ενημερώνονται ώστε να λάβουν κάποια μέτρα για να προστατέψουν την δική τους περιουσία και το τί θέλει η αστυνομία στην περίπτωση που αντιληφθούν οτιδήποτε το ασυνήθιστο, που δεν είναι ανάγκη να είναι κάτι εγκληματικό.
Όταν είναι επείγον περιστατικό και χρειάζεται άμεση ανταπόκριση πρέπει να καλούμε στο 112 το οποίο είναι ο ευρωπαϊκός αριθμός έκτακτης ανάγκης. Στα υπόλοιπα περιστατικά τα οποία δεν χρήζουν άμεσης αντίδρασης καλούμε στο 1460 που είναι η γραμμή του πολίτη ή στον τοπικό αστυνομικό σταθμό ή στον αστυνομικό της γειτονιάς αν υπάρχει.
«Το 112 μπορείς να το καλέσεις και χωρίς λήψη στο κινητό και μπορεί να εντοπιστείς όπου κι αν βρίσκεσαι. Δεν είναι μόνο για το έγκλημα, μπορεί να σώσει την ζωή μας, την ζωή των παιδιών μας και των φίλων μας».
Πρέπει να ενταχθούμε όλα στα διάφορα προγράμματα της Αστυνομίας και ειδικά για στο πρόγραμμα του Παρατηρητή της Γειτονιάς για το δικό μας καλό και προπάντων για το καλό των παιδιών μας, στα οποία σίγουρα δεν θα καταφέρουμε να δώσουμε μια Κύπρο οικονομικά εύρωστη, τουλάχιστον ας δώσουμε μία Κύπρο που θα μπορέσουν να ζήσουν με ασφάλεια.
«Οι εγκληματίες δεν είναι αδιάβαστοι»
Ο καθένας από μας έχει κάτι δικό του που πρέπει να λαμβάνει μετρά. Οι εγκληματίες δεν είναι αδιάβαστοι, η πλειοψηφία είναι επαγγελματίες, μελετάνε τα πάντα. Βάζουμε σύστημα συναγερμού και καλύπτουμε όλους τους πιθανούς χώρους που μπορεί να μπει κάποιος στο σπίτι μας.
«Η πιο μικρή ενημέρωση για μας μπορεί να είναι είναι το κομμάτι που λείπει από το παζλ για την Αστυνομία».
Ακόμα και για το παραμικρό πρέπει να ενημερώνουμε γιατί και η πιο μικρή ενημέρωση που μπορεί να έχει η αστυνομία ίσως να είναι το κομματάκι που λείπει από το πάζλ για να διαλευκανθεί μία υπόθεση είτε για να ξεκινήσει το ξετύλιγμα του μίτου της Αριάδνης.
Το πιο περίεργο έγκλημα
Σχετικά με το πιο περίεργο έγκλημα που αντιμετώπισε ο κ. Πέτρος Παττούρας στην διάρκεια της θητείας του στο τμήμα πρόληψης του εγκλήματος της Αστυνομίας ήταν η κλοπή της σωρού του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Τάσου Παπαδόλου.
Σχετικά με το περιστατικό ο κ. Παττούρας αναφέρει ότι, «ένα έγκλημα το οποίο μου έμεινε στο μυαλό και είναι πρόσφατο και δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στα χρονικά ήταν η κλοπή της σωρού του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Τάσου Παπαδόπουλου. Όταν διαλευκάνθηκε η υπόθεση και είδαμε πως ξεκίνησε, τον τρόπο σκέψης και τους σκοπούς που έγινε αυτό το έγκλημα είδαμε πόσα μπορεί να σκεφτεί το μυαλό του εγκληματία με σκοπό να πετύχει κάποια πράγματα. Τον μετέφεραν, έγραψαν στοιχεία με σκοπό να παραπλανήσουν δημιουργώντας την εντύπωση ότι ήταν κάποια οργάνωση και τον τοποθέτησαν σε άλλο μνήμα σε άλλο νεκροταφείο για να μην βρεθεί. Ο λόγος ήταν για να κερδίσουν την αποφυλάκιση τους από τις φυλακές».
Είναι πράγματα, σημειώνει, τα οποία το μυαλό των ανθρώπων, επειδή δεν έχουμε στο μυαλό μας την εγκληματικότητα, δεν μπορούμε καν να τα σκεφτούμε. Μπορώ να τους παρομοιάσω με κάποιους εφευρέτες οι οποίοι ανακάλυψαν πολλά πράγματα διότι στην προσπάθεια τους να κάνουν καλύτερη τη ζωή του κόσμου έτσι και οι εγκληματίες στην προσπάθεια τους να κάνουν την δική τους ζωή καλύτερη σκαρφίζονται πράγματα που δεν μπορεί να τα σκεφτεί ο ανθρώπινος νους.
Αναφορικά με το αν τελικά οι εγκληματίες αλλάζουν μετά την αποφυλάκιση τους και αν εντάσσονται ξανά στην κοινωνία ο κ . Παττούρας λέει ότι, οι περισσότεροι εγκληματίες δεν αλλάζουν, η φυλακή δεν είναι στην πραγματικότητα ένα σωφρονιστικό σύστημα, δεν είναι πρόβλημα της κυπριακής κοινωνίας, είναι παγκόσμιο. Υπάρχουν και κάποιοι που εντάσσονται στην κοινωνία κανονικά και συνεχίζουν την ζωή τους.
