Tα όσα έχουμε δει να γράφονται και να ακούγονται τις τελευταίες ημέρες για το Εθνικό μας Αερομεταφορέα ξεπερνούν κάθε όριο, κάθε λογική, αλλά κυρίως κάθε έννοια του να γνωρίζουμε επακριβώς τι λέμε και γράφουμε με βάση το συγκεκριμένο πρόσωπο ή γεγονός.
Είναι δεδομένο πως το προσωπικό των Κυπριακών Αερογραμμών ζει και εργάζεται σε ένα περιβάλλον όπου όλοι ρωτούν ή προδικάζουν το εάν και πότε θα κλείσουν, πόσοι εργαζόμενοι θα βρεθούν στον δρόμο και αν το σχέδιο διάσωσης πρέπει τελικά να είναι το «τέλος» αυτής της εταιρείας και η απαρχή μιας νέας, υπό εντελώς διαφορετικό καθεστώς και δεδομένα. Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο για οποιονδήποτε εργαζόμενο που καλείται πρωτίστως να φροντίσει για την ασφάλειά μας και δευτερευόντως να μας περιποιηθεί και να ικανοποιήσει τις δικές μας ανάγκες.
Αλλά…
Αυτή είναι η μια πλευρά, γιατί αναμφισβήτητα υπάρχει και άλλη. Οι «υποστηρικτές» από την άλλη όσων διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους περί σημείων που μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς να κλείσει η εταιρεία προκαλούν εντύπωση, ενίοτε και έκπληξη ως προς τους λόγους που ένας ή περισσότεροι άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι υποστηρίζουν την εν λόγω θέση.
Δεν ήμασταν ποτέ και ούτε θα είμαστε ποτέ υπέρ του κλεισίματος μιας εταιρείας με κίνδυνο να χάσουν τις δουλειές τους εργαζόμενοι. Ούτε ένας εξ αυτών. Αξίζει όμως να παραθέσουμε κάποια γεγονότα, τα οποία καλό θα ήταν να έχει κανείς στο πίσω μέρος του μυαλού του πριν εξάγει εύκολα συμπεράσματα και πυροβολεί εκείνους που καλούνται να λύσουν ή καλύτερα να κλείσουν το θέμα.
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Κυπριακές Αερογραμμές τώρα είναι επειδή κάποιοι άλλοι σε κάποια άλλη στιγμή έδωσαν τεράστια επιχορήγηση χωρίς προηγούμενη έγκριση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού ως όφειλαν να ζητήσουν και χωρίς ικανοποιητικό σχέδιο», δήλωσε ο αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Βίκτωρας Παπαδόπουλος το μεσημέρι της Τετάρτης στους δημοσιογράφους. Ουδείς δεν αμφιβάλλει επ’αυτού… Και (συμπληρώνουμε εμείς) οι παροχές στους εργαζομένους, τα επιδόματα για τα οποίοι οι ίδιοι μας έχουν μιλήσει και τα αιτήματα για ανέσεις και διευκολύνσεις; Αυτά σίγουρα δεν αποτελούν αποκύημα της δικής μας φαντασίας. Ούτε και οι ίδιοι φταίνε. Κάποιοι τους τα έδωσαν και εκείνοι (καλά έκαναν και) τα πήραν.
Το ύψος της κρατικής στήριξης της οποίας έτυχαν οι Κυπριακές Αερογραμμές είναι τεράστιο. Συγκεκριμένα, από το 2007 μέχρι σήμερα, δόθηκε ενίσχυση ύψους 130 εκατομμυρίων ευρώ. Σε περίπτωση που η Ε.Ε. απορρίψει το σχέδιο αναδιάρθρωσης της εταιρείας, θα πρέπει να επιστραφούν στο Κράτος πάνω από 80 εκατ. ευρώ. Ως εκ τούτου η εταιρεία θα οδηγηθεί σε «λουκέτο».
Πλέον αυτού, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, η Κομισιόν θα γνωμοδοτήσει αρνητικά για την συμβατότητα των ενισχύσεων του Κράτους προς τις ΚΑ και θα ζητήσει την άμεση επιστροφή των χρημάτων.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι δύο προσφορές που έχει στην διάθεσή της η Κυβέρνηση (για τις οποίες κανείς δεν αμφιβάλλει ότι είναι εξευτελιστικές) ξεκαθαρίζουν ότι επιθυμούν μείωση στο κόστος, αλλά δεν επιθυμούν να επωμισθούν το βάρος οποιουδήποτε παθητικού της εταιρείας.
Οσοι είχαν το θάρρος να εκθέσουν πρόσωπα και καταστάσεις υψηλών και για την ακρίβεια κυβερνητικών πόστων, μπορεί να κέρδισαν τα όποια λεπτά δημοσιότητας, όμως καλό θα ήταν να γνωρίζουν ότι οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, εφόσον είναι έγκυρες και διασταυρωμένες ίσως καταλήξουν μετά από έρευνα σε συγκεκριμένα συμφέροντα που εκπροσωπούνται. Συνεπώς, η (υπο) στήριξη της θέσης ορισμένων να μην κλείσουν οι ΚΑ ήταν αποτέλεσμα της «ζέσης» να μην χάσουν οι εργαζόμενοι την δουλειά τους ή μήπως γιατί πίσω κρύβονται συμφωνίες και συμφέροντα εταιρειών που εάν «έσπαγαν» οι ίδιοι θα βρίσκονταν βαθύτατα εκτεθειμένοι;
To 24H έχει στην κατοχή του και θα σας αποδείξει τα παραπάνω τις επόμενες ημέρες με ντοκουμέντα και στοιχεία.
Η καυτή πατάτα στα χέρια του υπουργείου Συγκοινωνιών και Οικονομικών, με τους κ.κ. Δημητριάδη και Γεωργιάδη να καλούνται μια και καλή να λύσουν και να κλείσουν το θέμα, αφότου ξέσπασε η κρίση και φυσικά «τα ακούν» από όλους.
Ναι, οκ, το… πάρτι τελείωσε στις ΚΑ, όπως και σε πολλούς άλλους φορείς. Σημειώνουμε, μόνο, ότι τα αίσχη που συνέβησαν στην Ελλάδα με το κλείσιμο Κρατικών Οργανισμών που έκλεισαν χωρίς πολλές περιστροφές και με το έτσι θέλω, (ευτυχώς) μέχρι στιγμής στην Κύπρο δεν τα έχουμε δει. Και καλύτερα να μην τα δούμε ποτέ…
