 |
Κάνε τα ψώνια σου άνετα, γρήγορα, εύκολα στο Odelo! Κέρδισε 20€ στις πρώτες σου αγορές! |
Το σχέδιο Ανάν δεν πέθανε ποτέ. Δεν μας ξαφνιάζει. Όπως και στο ενωτικό δημοψήφισμα όπου ο Κυπριακός Ελληνισμός είχε ψηφίσει ένωση με την Ελλάδα και κανείς δεν ανταποκρίθηκε να τον δικαιώσει, έτσι και με το σχέδιο Ανάν, παρά την απόρριψη του από την συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων, ξένοι και δικοί το συζητούν και το επαναφέρουν με παραπλανητικές προσεγγίσεις και δήθεν νέες αξιώσεις και πρόνοιες. Αυτή τη φορά, για τα μάτια του κόσμου, έριξαν κάτω πιο έντονα και το θέμα επιστροφής της Αμμοχώστου, για να σιωπήσουν οι “αντιδραστικοί”.
Το ίδιο σκηνικό, με αυτό του 2004, επαναλαμβάνεται. Ο λαός χωρίστηκε και πάλι στα στρατόπεδα του ΝΑΙ και του ΟΧΙ. Όσοι τοποθετήθηκαν εναντίον του σχεδίου χαρακτηρίστηκαν απορριπτικοί και ότι δεν θέλουν λύση και όσοι τοποθετήθηκαν υπέρ του σχεδίου χαρακτηρίστηκαν ακόμη και προδότες. Μεγάλο λάθος. Όλοι επιθυμούν λύση. Καλό είναι να εκφράζονται διαφωνίες και επιφυλάξεις, να γίνεται ανταλλαγή επιχειρημάτων αλλά οι αφορισμοί, οι ταμπέλες και η διχόνοια όχι μόνο δεν μας βοήθησε ποτέ, μας κατέστρεψε κιόλας. Ο λαός τα βρίσκει μεταξύ του. Η πολιτική ηγεσία όμως και άλλα “οργανωμένα σύνολα” είναι που πορώνουν και φανατίζουν την κοινή γνώμη.
Ό,τι περιείχε το σχέδιο Ανάν, συζητείται και τώρα αφού βαφτίστηκε ως κοινό ανακοινωθέν. Όσες αρνητικές πρόνοιες περιείχε το σχέδιο Ανάν που οδήγησαν και στην απόρριψη του, συζητούνται και πάλι σήμερα στις συναντήσεις της Ε/Κ και της Τ/Κ πλευράς, μόνο που μπήκαν στον χορό φανερά και έντονα, τόσο η Τουρκία όσο και οι ΗΠΑ. Φαντάζει ισχυρό και ότι θα έχει αποτέλεσμα αλλά δυστυχώς τα συμφέροντα των ισχυρών για ακόμη μία φορά συμβαδίζουν με αυτά της κατοχικής δύναμης στην Κύπρο. Δεν είναι τυχαίο ότι το Κυπριακό δεν συζητείται πια ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής αλλά ως δικοινοτική διαμάχη. Απλώς παρατηρητής βέβαια όλων αυτών των εξελίξεων η Ευρωπαϊκή ένωση και η ανίσχυρη, δυστυχώς σήμερα, Ελλάδα.
Η ίδια τακτική και οι ίδιες δηλώσεις πως μια νέα απόρριψη θα οδηγήσει σε διχοτόμηση, οι ίδιες διαβεβαιώσεις πως δεν θα επανέλθουν τα αρνητικά σημεία του σχεδίου Ανάν, οι ίδιες βαρύγδουπες και πατριωτικές δηλώσεις. Ο λόγος; Δεν λένε την αλήθεια στο λαό. Πείτε μας Κύριοι τι ακριβώς θα μας σερβίρετε την υστάτη και πόσα πράγματα είναι ήδη συμφωνημένα και δεν τυγχάνουν διαπραγμάτευσης με την Τουρκική πλευρά.
Αν λοιπόν καταλήξουμε σε νέο σχέδιο λύσης θα ήταν ανοησία να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος. Αν θα οδηγηθεί το σχέδιο αυτό σε δημοψήφισμα θα ήταν σοφό να αναγράφονται δύο ερωτήσεις προς ψήφιση ή καταψήφιση. Η πρώτη θα ερωτά: Είστε υπέρ επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος; Και η δεύτερη θα ερωτά: Είστε υπέρ του συγκεκριμένου σχεδίου επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος; Έτσι τουλάχιστον θα ελαχιστοποιήσουμε αν μη τι άλλο τις κορώνες της Τουρκικής πλευράς πως … δεν θέλουμε λύση. Που καταντήσαμε. Η χώρα που εισέβαλε στρατιωτικά στο νησί μας το 1974 και κατέχει τη μισή μας πατρίδα 40 χρόνια, να παραμένει ατιμώρητη, να διαπραγματεύεται μαζί μας και με τη Διεθνή κοινότητα “διευθέτηση” του εγκλήματος της και να θέτει όρους! Η δική μας πλευρά είναι όσο διεκδικητική θα έπρεπε να είναι; Στην κρίση σας.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αυτή τη φορά ενώ θα έπρεπε να είχαμε κατορθώσει να είμαστε σε ισχυρότερη διαπραγματευτική θέση λόγω φυσικού αερίου, η οικονομική κρίση, οι λάθος χειρισμοί με συμμάχους και η παντελής έλλειψη Εθνικής στρατηγικής, μας καθιστούν ακόμη πιο αδύνατους πολιτικά. Η Διεθνής κοινότητα συναντά τους εκπροσώπους του “ψευδοκράτους” και κανείς δεν διαμαρτύρεται πια για το “παράνομο κράτος” της Τουρκίας στο νησί. Φαίνεται λοιπόν ξεκάθαρα που πάμε και σε ποιες πιέσεις επέτρεψε η πλευρά μας να εισέλθει και να γίνει έρμαιο…
Παρουσιαζόμαστε διαχρονικά τόσο ατάλαντοι πολιτικά και διπλωματικά, που τελικά πάλι ο λαός “θα βγάλει το φίδι από την τρύπα” με τον κίνδυνο αυτή την φορά το φίδι να τον δαγκώσει. Ας αναλογιστούμε λοιπόν όλοι τι θέλουμε και τι ζητάμε και μέχρι που είμαστε διατεθημένοι να “τραβήξουμε το σχοινί”.
