Ο “Μακρύδρομος” της λύσης

{loadposition ba_textlink}

Τον Μακρύδρομο περπάτησαν μαζί πριν μερικές μέρες οι Κύριοι Αναστασιάδης και Ακκιντζή. Πως αλλάζουν τα πράγματα ε; Κάποτε ούτε λόγος δεν γινόταν για συνεύρεση με τον εκάστοτε “κατοχικό” ηγέτη. Σήμερα μιλάμε για τους “εκπροσώπους των δύο πλευρών”. Για χάρη της ειρήνης το αποδεχόμαστε και το προσπερνάμε. Στο κάτω-κάτω, ο Μουσταφάς παρουσιάζεται, ακόμη, διαλλακτικός, Κύπριος και άτομο που επιθυμεί λύση. Μακάρι. Για χάρη της ειρήνης.

Σε λίγα λεπτά οι δύο άντρες διένυσαν αρκετά μέτρα. Αναλογιζόμαστε από την άλλη, πόσο πολύ πιο τεράστιος είναι ο “Μακρύδρομος” που πρέπει να διανύσουν μέχρι να φθάσουν στο ποθητό τέρμα της ειρήνης. Και επειδή πολύς λόγος έγινε τελευταία για ψευδαισθήσεις, ας μην παρασυρόμαστε σε συνθήματα του τύπου: “κατάργησαν την Πράσινη Γραμμή”. Ειδικά πολιτικές ψευδαισθήσεις δεν πρέπει να προσφέρονται στον λαό. Η πράσινη γραμμή υπάρχει, ο Τουρκικός κατοχικός στρατός υπάρχει και τελικά “πράσινα άλογα” αποτελούν οι οποιεσδήποτε κούφιες ελπίδες ότι η κατοχική Τουρκία θα αποσυρθεί από το νησί.

Αν δεν υπήρχε η Τουρκία, θα μπορούσαμε ίσως με τον Ακκιντζή, να βρούμε λύση σε ένα μήνα. Αλλά ο Ερντογάν το έκανε ξεκάθαρο. Θέλει λύση “δύο κρατών και δύο ιδρυτικών λαών”. Χιλιάδες Μακρύδρομοι να διανυθούν, δεν θα μπορέσουν Αναστασιάδης και Ακκιντζή να φθάσουν σε λύση, αν η Άγκυρα δεν δώσει ευκαιρία στην Ειρήνη και δεν αποσύρει τα κατοχικά της στρατεύματα και τις δήθεν εγγυήσεις της. 

Ψευδαισθήσεις δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχουν. Συγκρατημένη ίσως ελπίδα και αισιοδοξία ναι.

Είμαστε δυστυχώς λαός και που εύκολα πανηγυρίζει και που εύκολα πιστεύει. Εκμέκ καταΐφι, καφέδες και βόλτες κάναμε πολλές. Ώρα για δράση επί της ουσίας με το μπαλάκι να βρίσκεται πάντα στην πλευρά της Τουρκίας…