Τζον Κόνιγκ go home!

{loadposition ba_textlink}

Για μένα το Κυπριακό δεν είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής δήλωσε ο Αμερικανός Πρέσβης Τζον Κόνιγκ και συνέχισε λέγοντας πως μίλησε με πολλούς Τουρκοκύπριους οι οποίοι δεν το βλέπουν σαν τέτοιο το Κυπριακό, άρα εμείς κάνουμε λάθος και έχουμε “πολλά άλλα πιο ουσιώδη” να ασχοληθούμε παρά να μένουμε, εκτιμά, σε αυτή την λεπτομέρεια…

Η δήλωση Κόνιγκ θυμίζει Τουρκική θέση. Δεν έγινε εισβολή το 1974 στην Κύπρο από τον Τουρκικό στρατό και το νησί δεν βρίσκεται υπό κατοχή 41 ολόκληρα χρόνια. Τουλάχιστον απαράδεκτος!

Η θέση της Κυπριακής κυβέρνησης, όπως πάντα χλυαρή και ανούσια. Ότι δηλαδή οι δηλώσεις Κόνιγκ είναι προσωπικές του απόψεις και δεν αντιπροσωπεύουν την επίσημη Αμερικανική κυβέρνηση. Απλούστατα, η κυβέρνηση μας έπρεπε να ανακαλέσει τον κ. Κόνιγκ και να τον στείλει εκεί απ´ όπου ήρθε!

Θα μου πείτε τι φταίει ο Αμερικανός αφού εμείς οι ίδιοι σταματήσαμε να συζητούμε το Κυπριακό στην βάση προβλήματος εισβολής και κατοχής; Μα αυτά πρέπει να μας προβληματίσουν και εκτός από τον κ. Κόνιγκ, είναι πολλοί αυτοί που πρέπει να πάνε σπίτι τους, to go home δηλαδή…

Πως την είδε ο Αμερικανός πρέσβης; Και λίγο παλαιότερα ο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής; 

Όπως το βλέπουν οι εκάστοτε Εθνικιστές Τούρκοι πολιτικοί; Ότι δηλαδή η Τουρκική εισβολή ήταν “ειρηνική παρέμβαση προς υποστήριξη των Τουρκοκυπρίων στο νησί”;

Είναι αποκαρδιωτικό έως φοβητσιάρικο με ποιους συνομιλάμε, τι τους λέμε και κυρίως τι έχουν στα μυαλά τους αυτοί από τους οποίους περιμένουμε δήθεν βοήθεια για λύση…

Από ποιον αναμένουμε να ασκήσει πιέσεις στην Τουρκική πλευρά; Από τον κάθε κύριο Κόνιγκ που μας θεωρεί “παλαβούς” και υπερβολικούς που μιλάμε, αν μιλάμε, για αποχώρηση των Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων;

Ο νεοσουλτάνος, ο Ερντογάν της Τουρκίας, σήμερα ακόμη επανέφερε θέμα εγγυήσεων, ξεκαθαρίζοντας πως η Τουρκία δεν θα αποσυρθεί ποτέ από εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο.

Α ρε κούνια που μας κούναγε… Μιλήσατε τελευταία Κύριοι με αυτούς μου συνομιλάτε για την εισβολή του ´74; Τους αγνοούμενους; Τους πρόσφυγες; Τις περιουσίες των προσφύγων; Τις 40 χιλιάδες Τούρκους στρατιώτες; Τους έποικους;

Λεπτομέρειες θα μου πείτε. Ας μείνουμε – μείνετε – στους καφέδες, τα δείπνα, τις βόλτες, τα καταΐφια και στις ένα σωρό άλλες ουτοπίες και χαϊρεντίσματα!