{loadposition ba_textlink}
Πιστεύω ότι δεν αμφισβητείται από κανένα ότι η Διακυβέρνηση του τόπου το 2008 έπεσε σε λάθος χέρια και ότι θα ήταν πολύ διαφορετική η μοίρα του τόπου προς το καλύτερο, εάν το Φεβρουάριο του 2008 για μερικές χιλιάδες ψήφους τη Διακυβέρνηση του τόπου την αναλάμβανε ο Γιαννάκης Κασουλίδης.
Κρίθηκε τελικά η πορεία της πατρίδας μας και το μέλλον του τόπου και των επόμενων γενιών, για μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες ψήφους. Εν ολίγοις εάν κάποιοι δεν αδιαφορούσαν και εγκατέλειπαν την λογική της αποχής ή ακόμα αν κάποιες πολιτικές ηγεσίες αποφάσιζαν διαφορετικά, πιθανώς σήμερα να μην γνωρίζαμε τι σημαίνουν Μνημόνια και Τρόικες και πιθανώς να μην είχαμε τόσες ανοικτές κοινωνικές πληγές στη πατρίδα.
Η ετυμηγορία του λαού είναι πάντοτε ιερή και σεβαστή, όμως αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για τις τραγικές συνέπειες λανθασμένων επιλογών και αποφάσεων.
Αναφέρθηκα παραδειγματικά στις Προεδρικές Εκλογές του 2008 χωρίς καμία πρόθεση παρελθοντολογίας, αποσκοπώντας μόνον και μόνον να καταδείξω την αξία και τη σημασία της κάθε ψήφου και του ιερού αυτού δικαιώματος του λαού που είναι χρησιμότατο όταν ασκείται και πιθανώς αναποτελεσματικό όταν ενταφιάζεται στην αποχή.
Κατανοώ πλήρως την οργή, το θυμό και την απογοήτευση πολλών συμπολιτών μας, που οδηγούνται στη παθητική στάση της αποχής. Όμως οφείλουμε να επισημάνουμε και τη δύναμη της ψήφου και τη τεράστια δύναμη αυτού του δικαιώματος των πολιτών που αδικούν εαυτούς και το τόπο τους όταν δεν το ασκούν.
Η κρισιμότητα των καιρών επιβάλλει επιτακτικά την καθολική άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του εκλέγειν γιατί πιστεύω ότι είναι με την άσκηση του δικαιώματος της ψήφου που συμμετέχουν και οι πολίτες, στη διαμόρφωση και χάραξης πολιτικής καθώς και του ιδίου του μέλλοντος του τόπου και των παιδιών τους.
Οι επερχόμενες εκλογές δεν θα καθορίσουν τα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων και των αριθμών των βουλευτών μόνο, αλλά θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο για την οικονομική και κοινωνική πορεία του τόπου.
Όλοι βιώσαμε τις εφιαλτικές μέρες της χρεωκοπίας του 2013. Τα πάντα κατέρρεαν, οι τράπεζες έκλεισαν, οι εργαζόμενοι έμεναν χωρίς δουλειά, οι μισθωτοί και συνταξιούχοι κινδύνευαν να μην λάβουν μηνιαίους μισθούς και συντάξεις και η χώρα οδηγεί τον σε τραγικά αδιέξοδα.
Να θυμίσω ότι η μόνη χρηματοδοτική διέξοδος ήταν η Τρόικα και για να συμφωνήσουν την χρηματοδότηση μας απαίτησαν κούρεμα καταθέσεων από 5% – 10%. Κατατέθηκε στη Βουλή προς ψήφιση και οι γνωστές κομματικές φωνές που έχουν λύσεις για όλα τα προβλήματα διαβεβαίωναν ότι αυτοί ξέρουν καλύτερα και απορρίπτοντας τη πρόταση της Τρόικα θα διαπραγματεύονταν καλύτερα. Τελικά αντί γενναίας διαπραγμάτευσης από τους αντιπολιτευόμενους καταλήξαμε στη πολύ χειρότερη πρόταση της Τρόικας που οδήγησε σε πρωτόγνωρες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες για το τόπο.
Όταν η Κυβέρνηση Αναστασιάδη με μεγάλες προσπάθειες και διαρκή επιμονή προσπαθούσε να εφαρμόσει το Μνημόνιο και πάλι οι ίδιες φωνές τον καλούσαν να ‘’σκίσει’’ τα Μνημόνια γιατί δεν θα τα κατάφερνε και να οδηγήσουμε τη χώρα έξω από την Ευρωζώνη και επιστροφή στη Λίρα. Ουσιαστικά εισηγούνταν επιστροφή στο παρελθόν.
Το ίδιο τροπάριο επαναλήφθηκε με την ανάληψη της διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον Τσίπρα. Οι ίδιες Κασσάνδρες μας καλούσαν να μιμηθούμε το Τσίπρα, να πετάξουμε τις γραβάτες και τα Μνημόνια γιατί αυτό απαιτούσε ο Λαϊκισμός και η τζάμπα μαγκιά.
Η Κυβέρνηση του Δημοκρατικού Συναγερμού, η Κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη προτίμησε να αναλαμβάνει πολιτικό κόστος, να υφίσταται κριτική αλλά να εφαρμόζει το Πρόγραμμα Στήριξης κατορθώνοντας να απαλλάξει τη χώρα από τη Τρόικα και τα Μνημόνια.
Τα καταφέραμε και διαψεύστηκαν πανηγυρικά οι Κασσάνδρες και δεν χρειάζεται να αναρωτηθούμε που θα οδηγείτο ο τόπος μας, εάν εισακούονταν ή εάν συνέχιζαν να κυβερνούν οι ίδιοι άνθρωποι.
Αυτό που πέτυχε η Κύπρος μέσα σε τρία χρόνια αναγνωρίζεται ακόμη και από τους πολύ αυστηρούς ξένους ως τεράστιο επίτευγμα, χωρίς φυσικά να παραβλέπουμε τα σημαντικά κοινωνικά προβλήματα στην οικονομία και στη κοινωνία.
Στην οικονομία όταν καταφέρεις να απαλλαγείς από τα ελλείμματα, τα χρέη και τις παθογένειες, το επόμενο βήμα είναι η απαλλαγή και από την Ανεργία, τα Κοινωνικά Παντοπωλεία κ.α.
Σε αυτή την υπεύθυνη πορεία βρίσκεται η χώρα. Στη πορεία της σταθερής προοπτικής και της ολικής επαναφοράς από την χρεωκοπία στην Ανάπτυξη και την Ευημερία.
Είναι στο χέρι όλων μας να μην επιτρέψουμε να μας οδηγήσουν κάποιοι στις θεωρίες και στις συνταγές του χθές.
Η κάθε ψήφος έχει αξία γιατί κρίνει το μέλλον όλων μας και είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες που έζησαν πριν τρία χρόνια τη χρεωκοπία θα πάνε στις κάλπες και θα κάνουν τις ορθές επιλογές για το μέλλον και όχι για το λαϊκισμό και την ανευθυνότητα. Άλλωστε για αυτά ακόμη συνεχίζουμε να πληρώνουμε βαρύ τίμημα.
