Μεγαλύτερες προσδοκίες για το 2014;

Φίλοι και φίλες επιτρέψτε μου πρώτα να ευχαριστήσω το 24h.com.cy για την συνεργασία που μου πρότεινε.

Tου Δημήτρη Σούγλη

Στο πιο πάνω ερώτημα πραγματικά διερωτώμαι αν υπάρχει ασφαλής απάντηση. Νομίζω πως όχι. Άλλωστε ο σοφός λαός λέει: “Φοβάται ο βρεμένος που τα νερά;”

Αυτό ισχύει πράγματι. Πόσο χειρότερα μπορεί να είναι τα πράγματα. Ναι, ξέρω. Οι άνεργοι θα αυξηθούν, περισσότερες επιχειρήσεις θα κλείσουν και ο κάθε λογής “σαλίγκαρος”  θα πάει πιο μπροστά. Αν δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμη πως ζούμε σε μια “κοινωνία μαφίας”,  τότε απλώς δεν έχουμε γνώση του τι συμβαίνει.

 Με το που μπήκε λοιπόν η νέα χρονιά, ήρθε και η μεγάλη αλλαγή!

“Δεσμευτήκαμε” άλλωστε, μην το ξεχνάτε…

Υπάρχουν στον τόπο τόσοι νέοι, άνεργοι, διπλωματούχοι και ικανοί άνθρωποι, αλλά αρκέστηκαν Κυβερνώντες και λοιποί, να ανακυκλώσουν την ίδια κομματική σαβούρα στους Ημικρατικούς οργανισμούς (υπάρχουν και εξ’ αυτών ικανοί για να μην τα μηδενίζουμε όλα). Και αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα. Άτομα λοιπόν που για δεκαετίες βρίσκονται σε Διοικητικά πόστα -πουθενά στον κόσμο δεν γίνεται αυτό – βρέθηκαν σε νέες θέσεις, με βαρβάτους μισθούς και όλοι επικαλούνται την αξιοκρατία… Γιατί δεν μιλάει κανείς μας και γιατί δεν τους κυνηγάει έστω και λεκτικά; Γιατί ο καθένας μας ελπίζει ότι θα βολευτεί και αυτός μια μέρα, η αν όχι αυτός, τα παιδιά του. Έτσι για ακόμα μια χρονιά ισχύει το “κρύψε να περάσουμε”…

Για τον φτωχό κοσμάκι ναι. Θα είναι δυσκολότερο το νέο έτος. Επεξεργάζονται, λέει, μέτρα αλλά η Τρόικα και οι  τράπεζες, κουβέντα να ακούσουν για μειώσεις επιτοκίων, επιμήκυνση δανείων, παροχή βοήθειας η άλλων διευκολύνσεων. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών οι άνεργοι θα φτάσουν τις εκατό χιλιάδες φέτος και ο καημένος ο κόσμος σε βλέπει στον δρόμο και σε ρωτά απορημένος: “Θα ‘ναι καλύτερα τα πράγματα φέτος;” Και συ τον βλέπεις σαν χάχας και του λες, δεν νομίζω αλλά ας το ελπίσουμε…

Γιατί το άλλο; Εγκλωβιστήκαμε, ως συνήθως, σε μια κοινή ανακοίνωση – “κοινό ανακοινωθέν” για την ακρίβεια – και όλο συζητάμε, και όλο συνέρχεται το Εθνικό συμβούλιο και όλο διαφωνούν τα κόμματα και όλο διαβεβαιώσεις ακούμε πως “δεν θα γίνει διάλογος χάριν διαλόγου” αλλά μόνο αυτό κάνουμε και ούτε σε μια παράγραφο δεν έχουμε συμφωνήσει για έναρξη καν ουσιαστικού διαλόγου για επίλυση του Κυπριακού.

Λίγο απ’ τα ίδια το 2014, πιστεύω, αγαπητοί φίλοι, με μια διαφορά. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης συμπλήρωσε εννέα σχεδόν μήνες διακυβέρνησης. Πιστεύω ότι κάτι μπορεί να καταφέρει. Ελπίζουμε σε αυτόν γιατί νοιώθουμε πως δεν έχουμε επιλογή και “βασιζόμαστε” στις διακηρύξεις του.

Θα μπορέσει όμως να αλλάξει το κατεστημένο; Λειτουργεί από μόνος ή εκτελεί απλώς οδηγίες της Τρόικας; Θα κατορθώσει να αφουγκραστεί τον απλό κόσμο; Θα κατορθώσει να μετατρέψει σε ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί σε όλους τους τομείς την ύπαρξη φυσικού αερίου, υδρογονανθράκων και πετρελαίου στην περιοχή μας;

Ελπίζουμε Κύριε Πρόεδρε γιατί ο χρόνος περνά. Από ένα σημείο και μετά, ο λαός δεν θα σας πιστώνει πια γιατί οι αντοχές και το κουράγιο…εξαντλούνται. Και η πίστωση χρόνου θα μετατραπεί σε αυστηρή κριτική!

Έχετε έγνοια, γιατί ο λαός μάζεψε και μαζεύει πολύ θυμό μέσα του…