 |
Κάνε τα ψώνια σου άνετα, γρήγορα, εύκολα στο Odelo! Κέρδισε 20€ στις πρώτες σου αγορές! |
Από τη μια η έντονη προσπάθεια της Αμερικανικής κυβέρνησης για πρόοδο και επίτευξη λύσης στο Κυπριακό και από την άλλη η «κακοφανισμένη» Ρωσία, η οποία βέβαια δεν επιθυμεί να απέχει από τη μοιρασιά του φυσικού αερίου που βρίσκεται στην Κυπριακή ΑΟΖ. Τρίτος πυλώνας η Ευρωπαϊκή Ένωση που βρίσκεται υπό Αγγλοσαξονική κηδεμονία, τέταρτος πυλώνας η Τουρκία με όσα η ίδια θέλει να κερδίσει από μόνη της, αλλά θέλει παράλληλα να δείξει πρόσωπο και ισχύ σε ΗΠΑ και Ευρώπη και πέμπτος πυλώνας το Ισραήλ που άσχετα από τους διαχρονικούς συμμάχους του, τις ΗΠΑ, θέλει να διατηρήσει το ανεξάρτητο και το κυρίαρχο στην περιοχή.
Για κάποιους, βέβαια, δεν αποτελεί τόση ανάγκη η ύπαρξη ή οι ποσότητες των φυσικών κοιτασμάτων. Είναι απλώς, αλλά ουσιαστικώς, παιγνίδι δύναμης. Power Games. Ότι ακριβώς γίνεται και εφαρμόζεται από δημιουργίας της γης όπου πάντοτε έκαναν παιγνίδι οι πιο ισχυροί. Στη μέση όλων αυτών η Κύπρος, η οποία καλείται να διαχειριστεί όλη αυτή την κατάσταση, όλο αυτό το σκάκι για γερά νεύρα, να επιλύσει παράλληλα, της το τόνισαν, το πρόβλημά της με τους Τούρκους και να διαλέξει στρατόπεδο, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως θα βρει και το δίκαιό της.
Κακοί χειρισμοί, λάθος σύμμαχοι, η αυτοκαταστροφική μας πολιτική και διάθεση δεν κατέστησαν την ύπαρξη φυσικού αερίου στην ΑΟΖ δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί τελικά, αλλά μάλλον δημιούργησαν καταδικαστική πίεση από όλους, αν και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης με λόγια και πράξεις έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα από την πρώτη στιγμή που εξελέγη, πως επιλέγει τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους εταίρους. Αυτούς, για να μην ξεχνάμε, που χωρίς άλλο προηγούμενο «κούρεψαν» τις καταθέσεις των πολιτών της χώρας που ενέταξαν στην «οικογένειά» τους, μετά είπαν ότι έκαναν λάθος, αυτούς που δεν πώλησαν ποτέ όπλα στην Εθνική Φρουρά (οι ΗΠΑ) αλλά μόνο στα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα, αυτούς που μας έπεισαν να μην ξαναχρησιμοποιήσουμε τον όρο «εισβολή και κατοχή», γιατί κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν έγινε, εκτιμούν, ποτέ στην Κύπρο.
Εκτός από τον λαό, οι ίδιοι και οι εκάστοτε κυβερνώντες ταλαιπώρησαν πολύ τη φράση «με το όπλο στον κρόταφο». Τόσο πολύ που ο λαός και η ίδια η πολιτική ηγεσία διερωτώνται πια γιατί κανείς δεν πάτησε ποτέ τη σκανδάλη αυτού του όπλου. Όσο δυσοίωνα και αν είναι τα δεδομένα, δυστυχώς, ναι, δεν έχουμε πια άλλη επιλογή από την Ευρώπη και κυρίαρχοι του παιγνιδιού ναι, είναι οι Αμερικανοί. Απλώς ευχόμαστε και ελπίζουμε να μην μας αποτελειώσουν.
Σε αυτό ελπίζει και ο Πρόεδρος και ναι, δεν είχε άλλη επιλογή. Οι Ρώσοι τάσσουν και αυτοί με τη σειρά τους, διαχρονικά πρέπει να πούμε ήταν πιο συνεπείς από όλους τους άλλους προς τα συμφέροντα της δικής μας πλευράς στο Κυπριακό, αλλά περίμεναν να βγάζαμε μόνοι τα κάρβουνα από τη φωτιά γνωρίζοντας τι «θηρία» μας είχαν και μας έχουν για ορεκτικό. Η αλήθεια να λέγεται.
Είμαι πολύ περίεργος να δω τώρα πώς θα δια-χειριστεί όλη αυτή την κατάσταση ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ποια θα είναι η κατάληξη των επιλογών του, και να του θυμίσω, δεν το αμφιβάλλω για να μην παρεξηγηθώ, την προεκλογική του δήλωση πως «δεν είμαι μειωμένων εθνικών αντιστάσεων». Καλή φώτιση, Ίδωμεν…
* To άρθρο δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη εφημερίδα “24” στις 15/6/2014.
