Του Κωνσταντίνου Δούκα
Το 24H συνάντησε τον πάτερ Χαράλαμπο Ζοῦμο, ο οποίος μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Φανερωμένη και η ευρύτερη περιοχή ενώ ανέφερε πως ο φόβος που πολλοί αναφέρουν ότι επικρατεί στην περιοχή είναι τεχνητός. Επίσης δηλώνει ότι στην περιοχή γίνεται χρήση ναρκωτικών ενώ κάποιοι βλέπουν την εκκλησία της Φανερωμένης σαν στέκι και αντιμετωπίζουν τον χώρο με ασέβεια.
Σε ερώτηση αν ο χώρος της Φανερωμένης έχει παρεξηγηθεί δήλωσε ότι, «Θεωρώ ότι δεν παρεξηγήθηκε ο χώρος της Φανερωμένης. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες γίνεται εσκεμμένα, για παράδειγμα βλέπω ότι τα παιδιά, όταν περνάει ο παπάς από δίπλα τους να είναι απλωμένα μπροστά από την πόρτα της εκκλησίας. Θεωρώ ότι εκείνα τα παιδιά είναι ταλαιπωρημένα και θέλουν να βρουν ένα τρόπο να εκφράσουν την ταλαιπωρία τους με την λογική: «Αντιδρώ στο κατεστημένο και θεωρώ και ότι ο παπάς είναι ένα κατεστημένο και θέλω να του το δείξω». Φυσικά δεν θεωρώ τον εαυτό μου σαν παπά ότι προκαλεί αρνητικά τον κόσμο. Το να γίνει κάποιος παπάς , είναι θυσία. Όλοι έχουμε οικογένειες. Δεν θα μπορούσα να είμαι στην οικογένεια μου; Κι όμως είμαι εδώ. Δεν είμαι μόνος μου όμως».
Επίσης ανέφερε ότι, νιώθω μεγάλη χαρά που βλέπω κόσμο εδώ, έστω και αν φέρνουν τους σκύλους τους, φτάνει όμως να σέβονται τον χώρο όπως σέβονται το σπίτι τους.
Το ότι δημιουργείται ένας φόβος, θεωρώ ότι είναι τεχνητός φόβος. Δεν είναι φόβος ο οποίος είναι υπαρκτός. Δεν έχουν παρατηρηθεί προβλήματα μέχρι στιγμής.
Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα, ανέφερε, το οποίο έχουμε στην περιοχή μας είναι ότι γίνεται χρήση ναρκωτικών. Αυτό είναι δεδομένο. Ίσως να βοηθά και η δομή του χώρου όχι του συγκεκριμένου, αλλά της ευρύτερης περιοχής.
Αναπόφευκτα δήλωσε και εδώ μπορεί να κάθονται κάποιοι και να είναι «σουρωμένοι» σε μία γωνία. Δυστυχώς το χρησιμοποιούν άλλοι οι οποίοι πωλούν, έρχονται εδώ και εκμεταλλεύονται την δυσκολία και τους χειρίζονται.
Κάποια παιδιά προσπαθούν να τα οργανώσουν να συμπεριφέρονται με μια αναρχική συμπεριφορά, το έχω διακρίνει και αυτό και αυτό είναι τεχνητό, κάποιοι προσπαθούν να το κάνουν για δικούς τους λόγους.
Δεν μπορείς να έχεις αυτή την συμπεριφορά στην εκκλησία. Να λειτουργεί ως στέκι. Αυτό είναι ασέβεια. Ορισμένα πράγματα απλά, αν τα περάσουμε στην καθημερινή μας ζωή και πούμε εμείς στο σπίτι μας τι θα θελαμε να κάνουμε; Τότε πολλά προβλήματα θα λύναμε.
Η Εκκλησία εδώ έχει ένα θεμέλιο λίθο που ονομάζεται αγάπη. Αν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την αγάπη, εμείς θα ωφεληθούμε.
Τέλος δήλωσε ότι, «αν διακρίνεις την σχέση των ανθρώπων με την εκκλησία, δυστυχώς επειδή οι πλείστοι είναι αποίμαντοι γιατί δεν έτυχε να έχουν σχέση ή κάποιοι μερίμνησαν να τους κρατήσουν μακριά απο την εκκλησία ή ακόμα και οι ίδιοι έχουν κάνει την επιλογή τους για κάποιο λόγο. το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε μια επιδερμική αντιμετώπιση απέναντι στην εκκλησία. Όμως βιώνουν ένα δέος, για κάποιο λόγο, τους αναπαύει, υπάρχει ηρεμία».
