{loadposition ba_textlink}
Δυστυχώς, τόσο η πολιτική μας όσο και η κοινωνική μας πραγματικότητα στον τομέα της συμπεριφοράς μας απέναντι στους υπόλοιπους έμβιους οργανισμούς και κυρίως στα οικόσιτα ζώα εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ πίσω από τις υπόλοιπες δυτικές χώρες. Αυτό που χρειάζεται τη δεδομένη στιγμή είναι στοχευμένες και ουσιαστικές πολιτικές, τόσο σε πολιτειακό όσο και σε τοπικό επίπεδο, οι οποίες θα βελτιώσουν τη φιλοζωική προσέγγιση.
Ένας πρώτος τομέας με ιδιαίτερα προβλήματα είναι η ενίσχυση των καταφυγίων φιλοξενίας ζώων. Η υλοποίηση προγράμματος εθελοντών κτηνιάτρων για δωρεάν στήριξη των καταφυγίων (Σχεδιασμός Δικτύου Στήριξης), η εμπλοκή των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών του Κράτους για στήριξη των καταφυγίων, η εξεύρεση σύγχρονων εγκαταστάσεων φιλοξενίας, η δημιουργία ταμείου στήριξης (μέσα από ιδιωτικές πρωτοβουλίες) για την ενίσχυση των διαδικασιών υιοθέτησης κατοικίδιου και η ενίσχυση και βελτίωση του Θεσμού των Δημοτικών Καταφυγίων, αποτελούν πολιτικές που θα βοηθήσουν σημαντικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Το Κίνημα «Οικολογία, ΜΠΡΟΣΤΑ!» κατέθεσε επίσης πριν λίγες ημέρες σχετική πρόταση για την εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, εισηγηθήκαμε την εισαγωγή ειδικού μαθήματος ή εκπαιδευτικών ωρών σε μάθημα σχετικά με τα δικαιώματα των ζώων στη δημοτική εκπαίδευση, την ενθάρρυνση των εκπαιδευτικών για αναφορά στο μάθημα μέσω παραδειγμάτων, την χρήση νέων εκπαιδευτικών τεχνικών με τη χρήση νέων τεχνολογιών (π.χ. Pets Smart applications), τον σχεδιασμό εικονογραφημένου εγχειριδίου και επίσης τη διοργάνωση σεμιναρίων και διαλέξεων από ειδικούς.
‘Ένα από τα πιο καυτά ζητήματα όμως αποτελεί η προσβασιμότητα με το κατοικίδιό μας σε δημόσιους χώρους αλλά ταυτόχρονα και οι υποχρεώσεις τις οποίες θα πρέπει να τηρούμε ως συνοδοί. Οι προτάσεις της «Οικολογία, ΜΠΡΟΣΤΑ!» συγκεκριμένες: ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους κήπους, δημιουργία αφοδευτηρίων σκύλων (π.χ. ειδικά διαμορφωμένη ξύλινη περίφραξη), δωρεάν πλαστικές σακούλες περισυλλογής περιττωμάτων, δημιουργία αυτόνομων και περιφραγμένων χώρων ειδικά για σκύλους (και συνοδούς), με παιχνίδια για “agility” και “wc” αποκλειστικά για αυτούς και διαμόρφωση παραλιών για κατοικίδια, εύκολα προσβάσιμες στους συνοδούς.
Κάτι το οποίο είναι ήδη αξιοποιημένο σε πολλές χώρες είναι η χρήση των νέων και «έξυπνων» τεχνολογιών. Για παράδειγμα, μια εισήγηση είναι ο σχεδιασμός εφαρμογής για “Smart phones” για δημιουργία προφίλ κατοικίδιου και εντοπισμός μέσω GPS σε περίπτωση απώλειας. Επίσης, Σχεδιασμός εφαρμογής η οποία θα ενημερώνει για τις υποχρεώσεις των συνοδών ανά κατηγορία (π.χ. Υποχρεώσεις σε δημόσια πάρκα, υποχρεώσεις σε παραλίες, κώδικες συμπεριφοράς κτλ.), εντοπισμός σε κοντινές αποστάσεις άλλων κατοικίδιων (π.χ. σε πάρκα) για σκοπούς κοινωνικοποίησης του ζώου, σχεδιασμός εφαρμογής για εύρεση υπηρεσιών ανά περιοχή με χρήση Google Map (π.χ. κτηνιατρικές υπηρεσίες, πάρκα, pet shops) και ενεργοποίηση ψηφιακού και διαδικτυακού “pet alert” σε περίπτωση απώλειας.
Το θέμα της στείρωσης είναι αρκετά σοβαρό. Θεωρώ ότι θα πρέπει να γίνονται συνεχείς στειρώσεις των αδέσποτων ζώων και όχι ευκαιριακά (ο αριθμός των αδέσποτων ζώων τείνει να γίνει μη διαχειρίσιμος) και να γίνεται συνεχής και στοχευμένη ενημέρωση μέσα από τα ΜΜΕ. Ακόμα, σημαντική πολιτική θα ήταν η πρόσληψη δημοτικού κτηνιάτρου (για πρόληψη της δημόσιας υγείας στους δημόσιους χώρους και για εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων δημοτικών καταφυγίων, ή για τη δημιουργία νέων), η αλλαγή της νομοθεσίας για αυστηρότερες ποινές σε περίπτωση κακοποίησης ζώου και, τέλος, ο εκσυγχρονισμός της βάσης δεδομένων των ιδιοκτητών κατοικίδιων με Παγκύπρια διασύνδεση και επικοινωνία του συστήματος.
Πανεπιστημιακός. Επικεφαλής Κινήματος «Οικολογία, ΜΠΡΟΣΤΑ!»
