Ούτε μαζί τα φάγαμε ούτε μαζί αποφασίζαμε!

Κουβέντα να γίνεται. Σύμφωνα και φωνήεντα ατάκτως συναρμολογημένα να κάνουν άστοχα μπλοζόν στον αέρα. Λέξεις με ημερομηνία λήξης. Φράσεις που τις παίρνουν ριπές ανέμου πριν καν σου χαϊδέψουν τα αυτιά. Λόγια του αέρα, όπως στον αέρα χάθηκαν και συνεχίζουν να  χάνονται τα λεφτά του δύσμοιρου κοσμάκη. Το κοκτέιλ της φλυαρίας καλοχτυπημένο στο σέικερ της πληροφόρησης με πολλαπλές δόσεις φαντασίας.

Και ενώ οι διεθνείς Οίκοι, μας προειδοποιούσαν  και μας κτυπούσαν τις καμπάνες ότι το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα είναι ευάλωτο σε κινδύνους που θα έχουν επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά κάποιοι έκαναν τις πάπιες ή ήθελαν να κάνουν τις πάπιες. Το κέρδος από την ανάδειξη αυτής της υπόθεσης είναι προφανές και αναμφισβήτητο, τόσο για τη δημοσιογραφία όσο και για τη δημοκρατία. Ωστόσο αυτή είναι η ορατή πλευρά του φεγγαριού. Υπάρχει όμως και η σκοτεινή, η αθέατη, ανεξερεύνητη όψη της σελήνης. Όποιος επιχειρήσει να την περιγράψει αναλυτικά μάλλον θα υπερβεί τα σύνορα των εικασιών. Ή στο φινάλε, θα την κάνει μυθοπλαστικό σίριαλ έως ότου εξαντληθεί  το ενδιαφέρον του κοινού. 

Όσοι υποστήριζαν τις επενδύσεις σε ομόλογα δεν το ‘καναν για την ψυχή της μάνας τους αλλά του πορτοφολιού τους. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι τα 3Κ, Κυβέρνηση, Κόμματα και Κεντρική Τράπεζα γνώριζαν τους κινδύνους του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος  και τις επιπτώσεις στο δημοσιονομικό ισοζύγιο. Το “μαζί το ξέραμε”, “μαζί τα ψηφίζαμε στη Βουλή”, «μαζί κυβερνήσαμε», «μαζί αποφασίζαμε», «μαζί αλλάζαμε» μαύρα αυτοκίνητα και επιδόματα δεν είναι τόσο ακριβές. Οπου έγινε λάθος, κάποιος το έκανε και για κάποιο λόγο.

Έτσι λοιπόν από αυτόν τον υπερ- θορυβώδη και ντελιριωδώς ομιλητικό θίασο σκιών, εγώ προτιμώ αυτούς που θα που δεν θα πουν στο τέλος “έγιναν και λάθη”.  Η αναφορά σε ευθύνες έχει νόημα μόνο όταν συνοδεύεται με ονόματα και διευθύνσεις. Τι σημαίνει «κάναμε λάθη»; Ποιοι τα «κάναμε»;. Το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Κάποιοι θέλουν να κρύψουν τις αδυναμίες με κάθε τρόπο και αυτό με αφήνει παγερά αδιάφορο. Δεν είναι πολύ άσχημο να καλύπτεις αδυναμίες και προσωπικές φιλοδοξίες; Αλλά όταν σε κάποια χωράφια δεν μπορείς να επέμβεις, τότε γιατί σε βάζουν να βοηθήσεις στο όργωμά τους; Δεν αποδίδονται ευθύνες βγάζοντας απ’ έξω όσους τις έχουν. Όταν κάποιος δεν μπορεί να κυβερνήσει αναλαμβάνει τις ευθύνες του εμπράκτως και φεύγε από την καρέκλα, έστω και πρόωρα!