Του Σωτήρη Παπαδόπουλου
Δεν θα μπω και εγώ στο παιχνίδι της ερμηνείας του Κοινού Ανακοινωθέντος όπως γίνεται εδώ και μία εβδομάδα. Δεν έχω σκοπό να πείσω την μία ή την άλλη πλευρά ότι έχει άδικο. Άλλωστε είναι μάλλον μάταιο. Ήδη, από πολύ νωρίς θα έλεγα, άρχισε να καλλιεργείται διχόνοια και είμαι βέβαιος ότι όταν θα μπαίνουμε στην ουσία της διαπραγμάτευσης θα γίνεται εντονότερη και ίσως ακραία.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χθες ανέλυσε με 16 σημεία γιατί είπε «Ναι» στο κοινό Ανακοινωθέν. Επίσης ανέλυσε γιατί κατοχυρώνονται τα 3 singles (Μία ιθαγένεια, μία κυριαρχία, μία διεθνής προσωπικότητα).Το μόνο που θα πω είναι ότι όσα όνειρα θέλει να βλέπει ο κ. Έρογλου για δύο ιδρυτικά κράτη που θα δημιουργήσουν μια Ομόσπονδη Κύπρο, μπορεί άνετα να τα βλέπει και να τα λέει και για εσωτερική κατανάλωση στους δικούς του.
Η διαπραγμάτευση που θα γίνει τις επόμενες ημέρες και μήνες θα είναι ουσιαστικά ένας πόλεμος ερμηνειών και πάνω σε αυτές τις ερμηνείες θα κατατίθενται θέσεις. Εγώ θα μείνω στα «μικρά Αμερικανικά γράμματα» σε αυτά που κρύβονται στις τοποθετήσεις του κ. Αναστασιάδη στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων.
1. Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι τυχαίο ότι ανέφερε ως παράδειγμα την διαμάχη ισραηλινών και Παλαιστινίων και τις κινήσεις που γίνονται στην μεταξύ τους διαμάχη. Η παράδοση της κλειστής πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της θα είναι το κορυφαίο ΜΟΕ. Μέχρι να φτάσουμε εκεί όμως θα δούμε απλές κινήσεις εμπιστοσύνης. Και θα της δούμε, διότι αυτό θέλει η Αμερική.
2. Η Τουρκία στην ΕΕ: Για να προχωρήσει η Άγκυρα θα πρέπει να κάνει αποδεκτό το πρωτόκολλο της Άγκυρας. (Αναφέρθηκε στους Αμερικανούς ως υποστηρικτές).
3. Δεν απέκλεισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον συσχετισμό της διαδικασίας επίλυσης του κυπριακού με τη επαναπροσέγγιση Τουρκίας – Ισραήλ ώστε η Τουρκία να προμηθεύεται με φυσικό αέριο από Κύπρο και Ισραήλ και το Ισραήλ με νερό από Τουρκία μέσω Κύπρου (Με τους Αμερικανούς επόπτες).
Η Αμερικανική κυβέρνηση, για πρώτη φορά τόσο ένθερμα δείχνει αποφασισμένη να λύσει το κυπριακό και να βάλει τις βάσεις για αποκλιμάκωση όλων των ταραχών που έχει ευρύτερα η περιοχή μας. Η «υπόγεια» διπλωματία των ΗΠΑ έχει ξεκινήσει εδώ και 10 μήνες, από το ταξίδι του Ιωάννη Κασουλίδη στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Μέσα σε όλα αυτά να μην ξεχνάμε και τον ρόλο που θα έχει να διαδραματίσει η Τρόικα στο νησί. Οι δανειστές «αναδιοργανώνουν» την οικονομία μας. Είμαστε μέλος της Ευρωζώνης. Αυτοί θα αναλάβουν και το έργο της ενσωμάτωσης στο ευρωπαϊκό νόμισμα. Όσο για τα χρέη της Κυπριακής Δημοκρατίας και του ψευδοκράτους… ίδωμεν.
