Στάχτη στα μάτια…


Κάνε τα ψώνια σου άνετα, γρήγορα, εύκολα στο Odelo! Κέρδισε 20€ στις πρώτες σου αγορές!

Διαβάζω στις εφημερίδες: «η αντιπροσωπεία της τρόικα επεσήμανε πως υπάρχει περιθώριο επιπλέον μείωσης των μισθών στο δημόσιο τομέα, με τον Νίκο Αναστασιάδη να αντιδρά έντονα». Διαβάζω επίσης ότι: «το ΔΝΤ μέσω της Delia Velculescu, κατέστησε σαφές πως ΔΕΝ θα γίνει εκταμίευση της επόμενης δόσης ΑΝ δεν ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις». Επειδή λοιπόν συχνά – πυκνά, λόγω δικής μου μειωμένης αντίληψης δεν μπορώ να βγάλω κάποιο συμπέρασμα, ζητώ την βοήθεια του «κοινού», δηλαδή των αναγνωστών της στήλης. Ποιανού θα περάσει στο τέλος, του ΠτΔ ή της κυρίας Delia; Όποιος από σας δώσει την σωστή απάντηση κερδίζει ένα… μάλλινο ποδήλατο για τον χειμώνα που έρχεται. Ο οποίος χειμώνας πρέπει να σας πω θα είναι κομματάκι βαρύς…

Πρέπει να σας πω ότι πολύ χάρηκα τις δηλώσεις του Νίκου Αναστασιάδη την περασμένη Τετάρτη για τις εκποιήσεις ακινήτων. Με απλά λόγια, με συχνά ανασηκωμένο το φρύδι αλλά και φωνή μπάσα, για να δίνει μεγαλύτερο βάρος στις δηλώσεις του χρύσωσε το χάπι και μας παρουσίασε το απόλυτο τίποτα. Αυτό ακριβώς. ΤΙΠΟΤΑ! «Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες. Δεκαέξι μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας και ενώ αποδείξαμε ότι είμαστε έτοιμοι να λάβουμε αποφάσεις δύσκολες αλλά αναγκαίες και ωφέλιμες για τον τόπο μας. Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο, που αποτελεί και μνημονιακή υποχρέωση, οι στρεβλώσεις αίρονται. Την ίδια ώρα όμως διασφαλίζονται πλήρως τα καλώς νοούμενα δικαιώματα και οι ευκαιρίες των δανειοληπτών. Κυρίως έχει διασφαλιστεί η πλήρης εξαίρεση της πρώτης κατοικίας για το σύνολο των πολιτών από τις πρόνοιες την νέας νομοθεσίας μέχρι την ολοκλήρωση και θεσμοθέτηση του Πλαισίου Αφερεγγυότητας. Θέλω να πιστεύω πως μέσα στο επόμενο διάστημα θα μπορέσει να διεξαχθεί ένας ψύχραιμος και νηφάλιος διάλογος, ότι θα γίνουν κατανοητές οι διασφαλίσεις που έχουν εισαχθεί και ότι με τις αποφάσεις μας συλλογικά θα διασφαλίσουμε ότι η προσπάθεια για την οριστική έξοδο της πατρίδας μας από την δυσχερή θέση θα συνεχιστεί», είπε ανάμεσα σε άλλα ο Νίκος Αναστασιάδης.

Άκου Πρόεδρε με δυο λόγια τι θα γίνει : όλες αυτές οι ιστορίες για εξαίρεση της πρώτης κατοικίας αποτελούν στάχτη στα μάτια. Αν δεν πουν το «ναι» οι πιστωτές/δανειστές/εταίροι μας, δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα. Εδώ θα είμαστε πρώτα ο Θεός να τα ξανασυζητάμε, θα μείνει πολύς κόσμος στο δρόμο ή στο ενοίκιο. Θα καταντήσουμε άλλη μια «εταίρα» της Ε.Ε.. Κι αν δεν με πιστεύεις ρώτα και τον Πρωθυπουργό μου, τον Αντώνη τον κωλοτούμπα. Αυτός γνωρίζει καλύτερα το μαύρο αυτό μονοπάτι… Έτσι κι αλλιώς από την στιγμή που μια χώρα γίνεται μέλος αυτής της «οικογένειας του Don Corleone», το 75% των αποφάσεων λαμβάνεται σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο, κι αφήνουν ένα 25% των αποφάσεων στις εθνικές κυβερνήσεις για να «αισθάνονται» άρχοντες στον τόπο τους. Σου θυμίζω πως ο πολιτικά ομογάλακτός σου Αντώνης Σαμαράς έχει αποκτήσει ζηλευτή φυσική κατάσταση από το «σήκω-κάτσε» της τρόϊκας. Αφού σκέφτεται να πάει στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες ως μέλος της Εθνικής ομάδας Ενόργανης Γυμναστικής. Ναι σου λέω!

Πρέπει να σου πω αγαπητέ Πρόεδρε ότι κάποιοι στη Κύπρο κοιμούνται όρθιοι σαν τα άλογα και ονειρεύονται «κούρεμα» δανείων. Εδώ γελάνε και τα τσιμέντα. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε μεγαλύτερη απώλεια καταθέσεων, αλλά ούτε και κάποια σημαντική μείωση των επιτοκίων. Έτσι κι αλλιώς χρήμα στις τράπεζες-περίπτερα που διαθέτουμε στη Κύπρο δεν υπάρχουν ούτε για «ζήτω». Που θα βρουν χρήμα για να δώσουν νέα δάνεια οι τράπεζες και από πού θα αντλήσουν κέρδη; Κι όπως πολύ σωστά είπε ο Noam Chomsky «οι τράπεζες κατάφεραν να κοινωνικοποιήσουν τις ζημιές τους και να ιδιωτικοποιούν τα κέρδη τους»!

Κι όσες συνεδριάσεις να κάνεις Πρόεδρε με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, το νομοσχέδιο δεν θα περάσει. Το ΑΚΕΛ, το ΔΗΚΟ και οι ΕΔΕΚ ζητούν «την Άρτα και τα Γιάννενα» για να το ψηφίσουν. Ομοίως και οι Οικολόγοι, όπως και ο Μήτσος ο Συλλούρης που θέτει όρους δύσκολους. Αλλά και στο ίδιο το κόμμα σου, τον ΔΗ.ΣΥ. υπάρχουν πολλοί βουλευτές που διαφωνούν με το προτεινόμενο νομοσχέδιο. Εκτός κι αν καταφέρει και τους πείσει αυτός ο γίγαντας της πολιτικής, της ατάκας και του…μπιλιάρδου, ο Αβέρωφ Νεοφύτου, που δεν το βλέπω δηλαδή, αλλά να λέμε και καμιά σαχλαμάρα να περάσει η ώρα. Η ώρα θα περάσει αλλά το νομοσχέδιο, έτσι τουλάχιστον όπως είναι, δεν περνάει. Και να δω τότε τι θα στη κυρία Delia. Γιατί ευειδής η κυρία Delia, αλλά όταν «στραβώσει» την πιάνει το σκληρό της και σε πάω στοίχημα ότι στο τέλος θα κάνεις ότι σου πει. Βλέπεις δεν είναι θέμα εγωισμού, ούτε power game που λένε και στο χωριό μου, αλλά θέμα υπογραφών. Και για κάποιο ανεξήγητο για πολλούς λόγο, όποιο έγγραφο έβαζαν μπροστά μας το υπογράφαμε με χαμόγελο…

Εν κατακλείδι Πρόεδρε πρέπει να σου πω ότι έκανα μια σκέψη και θέλω να την μοιραστώ μαζί σου. Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την επιστροφή στην εποχή εκείνης της πολύ όμορφης τηλεοπτικής σειράς «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι» ή ακόμα να ξεκινήσουμε την δημιουργία favelas. Εκεί μας βλέπω να καταλήγουμε Πρόεδρε και να ξμε συμπαθάς που στα λέω έτσι και σε σταναχωρώ.

Τα σέβη μου

 

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε με την κυριακάτικη εφημερίδα “24”, στις 3/8/2014.