{loadposition ba_textlink}
Αυτή η φράση από τις «Τρεις αδελφές» του Άντον Τσέχοφ, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το ταξίδι του Προέδρου της Δημοκρατίας στη ρωσική πρωτεύουσα. Όχι τόσο γιατί, όπως οι τρεις αδελφές, δεν πρόκειται ποτέ ο Νίκος Αναστασιάδης να βρεθεί στη Μόσχα ξανά, ούτε επειδή το όνειρο των τριών αδελφών είναι καταδικασμένο να μείνει απραγματοποίητο.
Η φράση αυτή χαρακτηρίζει το ταξίδι του ΠτΔ ακριβώς επειδή ο Νίκος Αναστασιάδης βρέθηκε στη Μόσχα και πέτυχε πολλά. Δείχνει όμως και τον τρόπο αλλά και το πού θα πρέπει να στραφεί η Κύπρος προκειμένου να καταφέρει να αντεπεξέλθει στις δύσκολες καταστάσεις που βιώνει.
Η Ρωσία, μια παραδοσιακά φίλη χώρα προς την Κύπρο αλλά και προς την Ελλάδα, είναι η οικονομική και πολιτική δύναμη εκείνη που μπορεί να σταθεί δίπλα στην Κυπριακή Δημοκρατία και να τη βοηθήσει να επιτύχει πράγματα που άλλοι «σύμμαχοι» δείχνουν απρόθυμοι να κάνουν.
Τι πετύχαμε στη Μόσχα
Τι πέτυχε όμως ο ΠτΔ στη Μόσχα; Καταρχήν την επέκταση της αποπληρωμής του ρωσικού δανείου που είχε δοθεί στην Κύπρο και μάλιστα με χαμηλότερο επιτόκιο. Γεγονός πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κυπριακή Δημοκρατία αυτή την εποχή.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το κράτος δεν χρειάζεται να… αγχωθεί πού θα βρει τα χρήματα για να πληρώσει, τουλάχιστον προς το παρόν.
Από εκεί και πέρα υπεγράφησαν οκτώ διακρατικές συμφωνίες που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων συνεργασίες σε θέματα οικονομίας, παιδείας, στρατιωτικής και τεχνικής συνεργασίας αλλά και ναυτιλίας.
Συμφωνίες πολύ σημαντικές που δείχνουν τη στενή σχέση που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών. Το δεύτερο σημαντικό πράγμα που πέτυχε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν έχει να κάνει τόσο με υπογραφή των συμφωνιών, όσο με τη σημειολογική σημασία που είχε το ταξίδι του στη Ρωσική Ομοσπονδία. Ο ΠτΔ έδειξε με το ταξίδι του αυτό ότι… υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια, κλείνοντας το μάτι στους ευρωπαίους «εταίρους».
Σε μια εποχή που η τουρκική προκλητικότητα βρίσκεται στο ζενίθ και η Ευρώπη σφυρίζει αδιάφορα, ενώ παράλληλα επιβάλλει σκληρά μέτρα οικονομικής λιτότητας στον κυπριακό λαό, η προσέγγιση με τη Ρωσία αποτελούσε ίσως μονόδρομο.
Φυσικά το ταξίδι του ΠτΔ γέννησε πολλές αντιδράεις τόσο εντός Ευρώπης, όσο και εκτός. Οι «σύμμαχοι» της Κύπρου, δεν είδαν με καλό μάτι αυτή την επίσκεψη. Μάλιστα ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Κύπρο έφτασε στο σημείο να συνδέσει την επίσκεψη Αναστασιάδη στη Μόσχα με τη δολοφονία, λίγες μέρες μετά, του ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης Μπορίς Νεμτσόφ! Απίστευτα πράγματα!
Φυσικά η Ρωσία δεν δέχθηκε όλα τα παραπάνω επειδή έχει… καλή καρδιά. Ο Πρόεδρος Πούτιν, ένας ιδιαίτερα έξυπνος άνθρωπος, ζήτησε κι αυτός με τη σειρά του ανταλλάγματα. Ανταλλάγματα τα οποία θα εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της Μόσχας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και της Μέσης Ανατολής. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως με την κατάσταση στη Συρία και την άνοδο των τζιχαντιστών, η Ρωσία έχασε ένα προπύργιο που είχε εκεί (Άσαντ), δίπλα ακριβώς στα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής. Γι’ αυτό και ο ελλιμενισμός των ρωσικών σκαφών σε λιμάνια της Κύπρου, σε μικρή απόσταση δηλαδή από τον δρόμο του πετρελαίου, αποκτά ιδιαίτερη σημασία.
Η Κύπρος εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τη γεωστρατηγική της θέση με το συγκεκριμένο ταξίδι και τις συμφωνίες που υπεγράφησαν. Θα πρέπει, λοιπόν, από εδώ και πέρα να συνεχίσει στον δρόμο αυτόν, εγκαταλείποντας το σύνδρομο του μικρού και του αδύναμου και να εκμεταλλευτεί τα προνόμια που της δίνονται από το γεγονός και μόνο της γεωγραφικής της θέσης. Σωστές διπλωματικές κινήσεις χρειάζονται και τίποτα παραπάνω. Από την άποψη αυτή λοιπόν, η φράση του Τσέχοφ αποκτά διαφορετική σημασία.
Παραφράζοντας την λιγάκι θα λέγαμε «Στη Μόσχα αδέλφια μου, στη Μόσχα», δείχνοντας έτσι το δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί από εδώ και μπρος. Μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και… εκτός αυτής, θα πρέπει να κινείται σε κάποια ζητήματα η Κύπρος. Εκεί δηλαδή που βλέπει ότι έχει το μεγαλύτερο συμφέρον. Θέτοντας ίσως κάθε φορά τα παρακάτω ερωτήματα:
«Θα με βοηθήσετε σύμμαχοι και εταίροι μου της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Θα κάνετε τίποτα που η τουρκική αδιαλλαξία συνεχίζει να κατέχει παράνομα το κυπριακό-ευρωπαϊκό έδαφος και ξαμολάει το Μπαρμπαρός σε κυπριακά-ευρωπαϊκά χωρικά ύδατα; Όχι; Πολύ καλά λοιπόν ας δω και εγώ τις επιλογές μου». Και τότε θα δούμε αν θα αλλάξει η στάση της Ευρώπης απέναντί μας αλλά και η στάση της Τουρκίας.
Κλείνοντας, είναι γεγονός πως πολλές φορές η στάση της Κυπριακής Κυβέρνησης έχει σχολιασθεί αρνητικά και έχει κατηγορηθεί για υποχωρήσεις και για ατολμία. Όταν όμως γίνεται κάτι καλό, κάτι που θα προσφέρει στον τόπο, θα πρέπει να το αναγνωρίζουμε. Το γεγονός και μόνο ότι όλες σχεδόν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας αποτιμούν θετικά το προεδρικό ταξίδι, δείχνει ακριβώς αυτό το πράγμα.
Ότι όταν η Κυβέρνηση τολμά και αποφασίζει να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση τότε θα έχει και τη στήριξη όλων.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “24” στις 7 Μαρτίου 2015. * Κατεβάστε δωρεάν την ηλεκτρονική έκδοση της “24” στο http://24newspaper.com.cy!
