Πίσω από τις λέξεις υπάρχουν πρόσωπα. Οι λέξεις αυτές μας χαρακτηρίζουν, μας ορίζουν, είναι φτιαγμένες να μας υπηρετήσουν και υπάρχουν επειδή υπάρχουμε και εμείς, ο καθένας μας χωριστά. Κανένα ουσιαστικό, κανένα επίθετο δεν είναι πάνω από εμάς.
Όπως και οι ιδεολογίες δεν είναι πάνω από τους ανθρώπους. Όσοι τις τοποθέτησαν σε πρώτο επίπεδο και λειτούργησαν μέσω του σκοπού που αγιάζει τα μέσα, απλώς έψαχναν μια φραστική κατασκευή για να μην τους ξεφωνήσουν τα ίδια τους τα «εγκλήματα», οποιασδήποτε μορφής!
Όπως για παράδειγμα το πρόσφατο «έγλημα»- σκάνδαλο με τα αξιόγραφα, που παραμύθιασαν τον ανυποψίαστο κοσμάκι, του έταξαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες και σήμερα προσπαθούν κάποιοι να παραμυθιάσουν τους ξεσηκωμένους πια «επενδυτές», ότι και καλά θα τα βάλουν με τις τράπεζες και θα τους δικαιώσουν. Το ερώτημα βασνιστικά απλό: θα πάρουν ποτέ πίσω τα λεφτά τους οι παραμυθιασμένοι «επενδυτές»; Το εργάκι είναι ένα περίπου το ίδιο με εκείνο του ΧΑΚ, όπου ακόμα περιμένουμε να αποδωθούν ευθύνες…
Οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους τα λένε όλα. Αν μπορούσαμε να επιμερίσουμε τη «σούμα» όλων αυτών που προηγήθηκαν με τα επενδυτικά αξιόγραφα και τα ψηλά γράμματα στο τέλος, σε όλα τα πρόσωπα που δημιούργησαν αυτή τη μεγάλη απάτη, στους εξαπατημένους που το βιώνουν όλο αυτό και ζήσουμε λίγο από αυτό, θα ήμασταν πιο προσεκτικοί στις ακαδημαϊκές μας μεγαλοστομίες. Και δεν θα ανοίγαμε το στόμα μας να λέμε φανφάρες για δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα. Γιατί πόσοι βουλευτές, πόσοι αρχηγοί κομμάτων, πόσοι μεγαλοθεσίτες επένδυσαν σε αυτά τα αξιόγραφα; Εγώ πάντως άκουσα μόνο για απαλούς συνταξιούχους και μεροκαματιάρηδες που απλά διάβασαν τα μεγάλα γράμματα και όχι τα μικρά, που δεν τους εξήγησαν και ξαφνικά κλαίνε τον μόχθο και των ιδρώτα μια ζωής! Άλλωστε αυτός είναι ο νόμος της ζούγκλας. Τα μεγάλα ψάρια δεν μπορούν να φάνε τα πιο μεγάλα και «έξυπνα» ψάρια!
Και εντάξει τα λαμόγια και οι μεγαλοκαρχαρίες που μπορούν να επινοήσουν ή να χαράξουν αμέσως το επόμενο βήμα τους. Όσοι όμως δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα για ποιο πράγμα ακριβώς τιμωρούνται; Για την έλλειψη επιχειρηματικού μυαλού ή για αργοστροφία; Για κανένα από τα δύο, απλά πλέον έχουμε συνηθίσει και στραβός είναι ο γιαλός αλλά και στραβά αρμενίζουμε…
