Θέλουμε ή δεν θέλουμε;

 

Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι κανείς στην Βουλή δεν γνώριζε αυτό το γεγονός, με τον Αναπληρωτή πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, να δηλώνει ότι θα καταθέσουν πρόταση νόμου, που θα υποχρεώνει όλους τους Κύπριους πολίτες να υποβάλλουν φορολογική δήλωση. Αβίαστα  λοιπόν προκύπτει το ερώτημα σε όλα τα φυσιολογικά μυαλά: Υπάρχει κανένας σε αυτή τη χώρα που να μην γνωρίζει ότι πρέπει να καταθέτει τη φορολογική του δήλωση; Η απάντηση επίσης απλή και μονολεκτική, όχι. Άρα λοιπόν κάποιοι συνεχίζουν να κάνουν τις πάπιες…

Το παράξενο φυσικά στην όλη υπόθεση είναι ότι υπάρχουν και επιφυλάξεις σε σχέση με το νομοσχέδιο το οποίο δίνει την εξουσία στον υπουργό Οικονομικών να προχωρεί στη δημοσιοποίηση των ονομάτων όσων φοροδιαφεύγουν…  

Μια από τις πιο θεμελιώδες αρχές της Δημοκρατίας, που συνιστά ταυτόχρονα και βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, είναι η αρχή της ίσης μεταχείρισης των πολιτών, η αρχή της ισοπολιτείας ή της ισότητας, όπως διαφορετικά λέγεται, σύμφωνα με την οποία όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του κράτους, των οργάνων του κράτους, των εξουσιών και των νόμων του κράτους.

Στη Κύπρο η αρχή αυτή, όπως και πολλές άλλες αρχές της Δημοκρατίας, συστηματικά και βάναυσα καταπατείται. Θεωρητικά, συνταγματικά, στη Κύπρο όλοι είμαστε ίσοι, αλλά όπως λέει και ο Όργουελ, κάποιοι από μας είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Σε κανέναν ίσως τομέα της δημόσιας ζωής δεν επικρατεί η αρχή της ισότητας.

Η δημοσιοποίηση όλων αυτών που κάνουν τις πάπιες και φοροδιαφεύγουν δεν είναι ένας τρόπος μερικής αποκατάστασης της αρχής της ίσης μεταχείρισης; Δεν θα ήταν επίσης ένας έμμεσος τρόπος άσκησης αποτελεσματικής πίεσης για την πάταξη της φοροδιαφυγής από το κράτος, που μέχρι σήμερα δίνει την εντύπωση ότι παρακολουθεί αμήχανο το όργιο αυτής της επιβλαβούς για το ίδιο και τους πολίτες του παρανομίας; Τα προσωπικά δεδομένα και άλλα νομικίστικα είναι απλά, μπαρμπούτσαλα! Η λύση στο πρόβλημα είναι μπροστά μας αρκεί τα μεγάλα κεφάλια να καταθέσουν την πρόταση νόμου και να τη ψηφίσουν…

Η ευθύνη για την κατοχύρωση και το σεβασμό της αρχής της ίσης μεταχείρισης πέφτει βέβαια, κατά κύριο λόγο, στους ώμους των πολιτειακών αρχόντων, των υπουργών, των βουλευτών, των δικαστών, των κρατικών οργάνων. Η ανοχή του δημόσιου εξευτελισμού της ίσης μεταχείρισης συνιστά για τον πολίτη πράξη αυτοπροδοσίας, έγκλημα εναντίον της αξιοπρέπειας και της ανθρωπιάς του!