Από λόγια… Μπουχτήσαμε! Μιλάμε με τόσες προτάσεις των ειδήμονων της πολιτικής θα λύναμε κάθε στρατιωτική διαμάχη στον κόσμο. Δεν θα σχολιάσω σήμερα αν χρεοκώπησε μια και καλή αυτό που λέμε πως διεκδικούμε.
Του Σωτήρη Παπαδόπουλου
Έγινε ποτέ μια δομημένη οικονομική μελέτη που να μας δείχνει με αριθμούς… “Πόσο πάει το μαλλί της λύσης;” Ακούμε και βλέπουμε για πολιτικές αποφάσεις, για διαπραγματεύσεις, για πάρε – δώσε. Όμως δεν ακούμε το πιο σημαντικότερο. Εκτός αν πιστεύουμε πάλι στα θαύματα. Ότι θα υπάρξουν οι δωρητές της λύσης που θα έρθουν να χρηματοδοτήσουν την ιστορία.
Σύμφωνα με τον Ιάκωβο Αριστείδου, πρώην Γενικό Διευθυντή Προγραμματισμού, σε άρθρο του για το θέμα λέει: “Οι οικονομικές πτυχές λύσης του Κυπριακού αναφέρονται, κυρίως, στην οργάνωση μιας Ομοσπονδίας με σκοπό την εξοικονόμηση πόρων εγκαθίδρυσης και λειτουργίας των νέων θεσμικών κρατικών οργάνων και την άσκηση μιας σωστής οικονομικής πολιτικής, καθώς και στη διευθέτηση του προβλήματος των περιουσιών.
Στην προσπάθεια εξεύρεσης μιας βιώσιμης λύσης για τα θέματα αυτά, κατ’ ανάγκην κάποιος θα αγγίξει άλλες πτυχές, όπως το εδαφικό, το προσφυγικό και το θέμα των εποίκων, οι εξωτερικές σχέσεις, η οργάνωση των Συνιστώντων Κρατιδίων και του Κοινού Κράτους, το ευρωπαϊκό κεκτημένο, κ.ά.”
Αντίθετα όπως πάντα βιαζόμαστε να πούμε για τα οικονομικά οφέλη της λύσης. Το ΚΕΒΕ πρόσφατα είχε κάνει μια έρευνα γύρω από το θέμα. Τι ακούσαμε: ότι μια ενδεχόμενη συνθήκη για αποφυγή διπλής φορολογίας με την Τουρκία θα επιτρέψει στην Κύπρο να παρέχει σωρεία επαγγελματικών υπηρεσιών σε Τουρκικές εταιρείες που θα είναι εγγεγραμμένες στο νησί.
Άλλοι αναφέρονται ότι θα υπάρξει με την λύση αναζωογόνηση και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής της Αμμοχώστου μέχρι τη Σαλαμίνα, τον Απόστολο Βαρνάβα και την Έγκωμη.
Νομίζω ότι αυτό που συζητάμε για λύση θα πρέπει να δούμε αν βγαίνει και στα νούμερα. Μην ξεχνάμε άλλωστε… Την εποχή του σχεδίου Ανάν, η ελεύθερη δημοκρατία ήταν διαφορετική σε σχέση με την σημερινή που είναι υπό τον έλεγχο της Τρόικας.
