Του Σωτήρη Παπαδόπουλου
Το ΔΗΚΟ για ακόμη μια φορά καταφέρνει να βρίσκεται ακόμη πιο πάνω από τα γεγονότα. Αντί να συζητούμε για το πόσο κοντά είμαστε σε κοινό ανακοινωθέν και τι περιέχει, συζητάμε αν το θα είναι η παράταξη του κ. Παπαδόπουλου θα στηρίζει την κυβέρνηση ή όχι. Είναι το λιγότερο τραγικό να μην μπορεί να υπάρχει από την πρώτη στιγμή μια κοινή πορεία στο Εθνικό Θέμα.
Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ, άνοιξε με τις δηλώσεις του το θέμα. Αύριο θα πρέπει να το κλείσει μια και καλή. Είτε παραμένοντας μέσα στην κυβέρνηση είτε αποχωρώντας. Μέση λύση δεν υπάρχει. Ο τόπος με τα σημερινά οικονομικά προβλήματα και με άλυτο το Εθνικό ζήτημα δεν αντέχει άλλη εσωστρέφεια. Οι πολίτες βαρέθηκαν μικροπολιτικές.
Όλα δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε μια συμφωνία για κοινό ανακοινωθέν. Αυτό όμως δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα φέρει την λύση του κυπριακού. Οι Αμερικάνοι δείχνουν αποφασισμένοι να το τελειώσουν. Όσο γίνεται πιο σύντομα. Βάζοντας στην άκρη ακόμη και τα Ηνωμένα Έθνη και τον Αλεξάντερ Ντάουνερ. Νομίζω ότι ο Αυστραλός διπλωμάτης θα αποτελέσει παρελθόν. Η νέα διαδικασία δεν θα έχει την υπογραφή του.
Και επειδή ως λαός είμαστε καχύποπτος αν κλειδώσει και επίσημα η συμφωνία θα πουν αρκετοί: Τι αντάλλαγμα δώσαμε για να δεχτούν οι Τούρκοι; Ένα δεδομένο θα πρέπει να έχουμε στον μυαλό μας. Ότι και να συμφωνήσουν οι ηγέτες, την τελευταία απόφαση θα την πάρει ο λαός όταν θα κληθεί να ψηφίσει στο δημοψήφισμα.
Είναι η στιγμή των κρίσιμων και των δύσκολων αποφάσεων. Όμως θα πρέπει να είναι δίκαιες. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να φέρει μια οποιαδήποτε λύση. Η Κύπρος πρέπει να είναι ανεξάρτητη, χωρίς εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα. Η Κύπρος θα πρέπει να είναι ένα ελεύθερο ευρωπαϊκό κράτος με ισότιμους πολίτες.
