{loadposition ba_textlink}
Ο Ιωάννης Χριστοδούλου, υποψήφιος βουλευτής του Α.Κ.Ε.Λ. στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας, γεννήθηκε το 1969 στην Πάτρα και σήμερα διαμένει στη Λευκωσία. Είναι νυμφευμένος με την Άντρη Ιωάννου και έχουν δύο παιδιά.
Αποφοίτησε το 1994 με πτυχίο Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ολοκλήρωσε τον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στη Φιλοσοφία το 1998 και έγινε κάτοχος τίτλου PhD στη Φιλοσοφία το 2002 από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Μιχελή και της Επιτροπής Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.
Από το 2002 διδάσκει Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Εργάστηκε ως Καθηγητής – Σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (2000-2014) και ως Καθηγητής Φιλοσοφίας στην Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης, στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο Διεθνές Ινστιτούτο Διεύθυνσης Κύπρου (CIIM). Ειδικεύεται επίσης στη Συμβουλευτική αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων (Clinical Philosophy).
Συμμετέχει σε διεθνή συνέδρια, συγγράφει βιβλία και άρθρα Φιλοσοφίας, μετέφρασε πλειάδα φιλοσοφικών κειμένων. Για τη συμβολή του στον πολιτισμό και τη Φιλοσοφία τιμήθηκε με τη συμπερίληψη της βιογραφίας του στην έκδοση του Who is Who του 2013.Είναι, για δεύτερη θητεία, πρόεδρος της Επιτροπής Βιοηθικής Αξιολόγησης, Βιοϊατρικής και Κλινικής Έρευνας της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής Κύπρου.
Είναι μέλος του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας και του Μορφωτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του Α.Κ.Ε.Λ.
24.Αρκετοί πολίτες υποστηρίζουν ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι. Εσάς, ως νεοεισερχόμενο στην πολιτική σκηνή, δεν σας αποθάρρυνε αυτή η προκατάληψη;
«Όχι! Τολμώ να πω είναι πρόκληση για μένα: να διαψεύσω αυτή την προκατάληψη. Είναι πρόχειρη αντίληψη αυτή, αλλά όχι αδικαιολόγητη. Η συμπεριφορά αρκετών πολιτικών προκαλεί αυτή την εντύπωση. Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι πέρασε η εποχή που οι πολιτικοί αναδεικνύονταν από τα Μ.Μ.Ε.. Τώρα τη διαφορά την κάνουν όσοι καταλαβαίνουν ότι η διαφήμιση δεν αρκεί. Οι πολίτες επίσης απεχθάνονται την ομοιομορφία, αποθαρρύνονται, προϊδεάζονται αρνητικά για την ποιότητα του πολιτικού ήθους. Ευκταίο είναι οι πολιτικοί να συναγωνίζονται για το ήθος, την ευαισθησία, τον λόγο, τις ιδέες και τις ικανότητές τους και έτσι να διαφέρουν. Δεν ωφελεί να προσπαθούν να καλυφθούν πίσω από μια ομοιόμορφη, πολιτικά αδιάφορη συμπεριφορά.
Συνυπολογίζω και το γεγονός φυσικά, ότι η έλλειψη αυθορμητισμού κάνει τους πολίτες καχύποπτους γι’ αυτά που μπορεί να κρύβουν οι πολιτικοί πίσω από τη μάσκα…»
24.Προβλέπεται ότι το ποσοστό της αποχής θα είναι μεγάλο. Πώς κρίνετε αυτή την τάση των πολιτών;
«Καταλαβαίνω την τάση. Δεν είναι υποχρεωμένοι οι πολίτες να ψηφίσουν πολιτικούς και κόμματα που δεν τους εκφράζουν. Θέτω όμως το εξής ερώτημα: κανένας δεν τους εκφράζει; Το πολιτικό φάσμα στην Κύπρο είναι ευρύ. Στις βουλευτικές εκλογές μάλιστα καινούργιοι πολιτικοί σχηματισμοί αναφύονται και διεκδικούν την ψήφο των πολιτών. Όσοι έχουν ήδη αποφασίσει ότι δεν θα ψηφίσουν, γνωρίζουν όλους τους υποψηφίους; Πρωτίστως οι πολίτες οφείλουν να γνωρίσουν τους υποψηφίους, να αφιερώσουν χρόνο. Πρέπει να γνωρίζουμε ποιοι διεκδικούν το δικαίωμα να καθορίζουν την τύχη όλων. Είναι στοιχειώδες αυτό, γιατί θα κληθούμε να ζήσουμε με αποφάσεις που θα παίρνουν όσοι εκλεγούν. Το ραντεβού μας με τη δημοκρατία είναι ακόμα, ευτυχώς, σταθερό. Γίνονται εκλογές! Πρέπει να είμαστε συνεπείς στη συνάντηση με τη δημοκρατία. Αλλιώς γινόμαστε ξένοι στην πατρίδα μας, παρείσακτοι για όσους διεκδικούν το δικαίωμα να μονοπωλούν την πολιτική ζωή. Πρέπει οι πολίτες να δώσουν την ευκαιρία σε ενδιαφέροντες πολιτικούς να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο. Οι μεμψιμοιρίες δεν ωφελούν. Η ψήφος στις εκλογές θα αλλάξει αυτά που μας θλίβουν και μας απογοητεύουν.»
24.Είστε καθηγητής Φιλοσοφίας. Πώς συνδυάζετε τη φιλοσοφία με την πολιτική;
«Συνδυάζονται άριστα. Με τη Φιλοσοφία προσανατολίζεσαι στην πραγματικότητα. Το ίδιο και με την πολιτική. Φιλοσοφούμε για να καταλάβουμε τον κόσμο που ζούμε και δυνάμει να τον αλλάξουμε. Η κατανόηση προηγείται της πράξης και η πράξη ενισχύει την κατανόηση. Φιλοσοφία και πολιτική είναι μαζί σκέψη και πράξη. Όπως ενδεχομένως γνωρίζετε, ο Πλάτων θεωρούσε ότι ιδανική πολιτεία είναι εκείνη στην οποία άρχουν οι φιλόσοφοι ή φιλοσοφούν οι άρχοντες. Δεν αρνούμαστε νομίζω, ότι εμπιστευόμαστε περισσότερο τους πολιτικούς που μπορούν να αποδείξουν ότι σκέφτονται και γινόμαστε επιφυλακτικοί με εκείνους που επαναλαμβάνουν εαυτούς αρθρώνοντας κοινότυπες ιδέες κι έναν λόγο συνθηματικό, ανεπεξέργαστο. Ένας τέτοιος λόγος δεν μπορεί να είναι φιλοσοφικός, λόγος περιεσκεμμένος δηλαδή, που δοκιμάστηκε στη σκέψη του πολιτικού και δοκιμάζει τη σκέψη των πολιτών που τον ακούν ή τον διαβάζουν. Θα μου πείτε, δεν είναι μεγάλες απαιτήσεις αυτές από τους πολιτικούς; Θα σας απαντήσω: είναι στοιχειώδες ο πολιτικός να αποτελεί παράδειγμα, μεταξύ άλλων, και για τον λόγο και τη σκέψη του.»
24.Γι’ αυτό οι πολιτικοί συχνά καταγγέλλονται ότι χρησιμοποιούν ξύλινο λόγο;
«Γι’ αυτό ακριβώς. Αρκετοί πολιτικοί δεν έχουν απαιτήσεις από τον εαυτό τους είτε πρόκειται για το ήθος είτε πρόκειται για τον λόγο τους. Αρκούνται στο να απεραντολογούν και να συνθηματολογούν. Πρόκειται όμως για κακά παραδείγματα. Γιατί αντιστοίχως οι πολίτες εθίζονται στον λόγο που δεν οδηγεί πουθενά, τον αναπαράγουν και όλοι μαζί, πολίτες και πολιτικοί, μοιράζονται ψευδαισθήσεις και αυταπάτες, όνειρα ή εφιάλτες, από τα οποία ωφελημένοι βγαίνουν πολιτικοί που εκμεταλλεύονται την αφέλεια των πολιτών, την ευπιστία τους.»
24.Αρκετοί πολίτες ταυτίζουν το ΔΗΣΥ με το Α.Κ.Ε.Λ.. Μιλάνε για ΔΗΣΑΚΕΛ. Σας ενοχλεί αυτή η ταύτιση;
«Βεβαίως με ενοχλεί. Είναι άστοχη η ταύτιση αυτή. Σε τι ομοιάζουμε με τους εκπροσώπους του Δημοκρατικού Συναγερμού; Οι πολίτες που ψηφίζουν εμάς, την κυπριακή Αριστερά, είναι άνθρωποι του μόχθου οι οποίοι συνειδητοποιούν ότι διαφέρουν απ’ όσους δεν δοκιμάζονται στη βιοπάλη καθημερινά, για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην για τον εαυτό τους και την οικογένειά τους. Δεν θα βρείτε βεβαίως μόνο εργατικό πληθυσμό στις τάξεις μας. Θα βρείτε δημόσιους υπαλλήλους, διανοούμενους, μικρούς επιχειρηματίες, οι οποίοι αγωνιούν για την επιβίωσή τους. Τέτοιους ψηφοφόρους φυσικά θα βρείτε και στην παράταξη του ΔΗ.ΣΥ.. Ελπίζω οι άνθρωποι αυτοί, τώρα πια να έχουν καταλάβει ποιο κόμμα τους εκπροσωπεί πραγματικά. Γιατί το Α.Κ.Ε.Λ. εργάζεται στη Βουλή για όλους τους βιοπαλαιστές, σε όποιον κομματικό χώρο κι αν εντάσσονται. Δεν ευνοούμε εμείς συμφέροντα μεμονωμένων ατόμων, που κερδοσκοπούν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, που απομυζούν προνομιακά πόρους για να ζουν καλύτερα από τους άλλους. Δεν εκπροσωπούμε διαπλεκόμενους επιχειρηματίες των οποίων τις βλέψεις δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να εξυπηρετήσουμε. Το Α.Κ.Ε.Λ. δεν έχει το παραμικρό συμφέρον από την κάλυψη τέτοιων συμφερόντων. Δεν αγωνιζόμαστε στις τάξεις του Α.Κ.Ε.Λ. για να εξαγοραστούμε σαν νήπια από εκμαυλιστές πολιτικών συνειδήσεων. Η δική μας συνείδηση συνέχεται από τις εκκλήσεις των ανθρώπων που ζουν στο μεταίχμιο της ανασφάλειας και της απόγνωσης, να μην υποκύψουμε στις υπέρτερες οικονομικο-κοινωνικές δυνάμεις που αλώνουν την κοινή μας ζωή.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι οποιαδήποτε σύγκριση του ΔΗ.ΣΥ. με το Α.Κ.Ε.Λ. και πολύ περισσότερο η εξομοίωσή τους είναι εκ του πονηρού παρελκυστική και άνευ αντικειμένου.»
24.Ο ΔΗ.ΣΥ. διεκδικεί την καλή πίστη των πολιτών ισχυριζόμενος ότι επί κυβέρνησης Ν. Αναστασιάδη αποκαλύπτονται πολλά σκάνδαλα. Τι λέτε γι’ αυτό;
«Σας ευχαριστώ για το ερώτημα. Εδώ ο ΔΗ.ΣΥ. διαπράττει ένα ασυγχώρητο ολίσθημα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η κυβέρνηση υποβάλλει στις διωκτικές αρχές και τη Δικαιοσύνη, τους επιβάλλει και τους επιτρέπει κατά περίπτωση να διερευνούν, να καταγγέλλουν και να δικάζουν σκάνδαλα και ατασθαλίες; Αν αυτό ισχύει, τότε οι δυο εξουσίες η πολιτική και η δικαστική, έχασαν την ανεξαρτησία τους. Σημαίνει ότι αλληλοπαραχωρούν προνόμια και αρμοδιότητες. Κάτι τέτοιο, δυστυχώς, μας θυμίζει αλήστου μνήμης εποχές, στις οποίες οι άρχοντες δίκαζαν και καταδίκαζαν διά των δικαστών οι οποίοι υπηρετούσαν την άρχουσα τάξη. Θέλω να πιστεύω ότι δεν ισχύει αυτό στην Κύπρο του 2016. Από την άποψη αυτή η κυβέρνηση οφείλει να προσέχει, τουλάχιστον, πώς παρουσιάζει το έργο της Δικαιοσύνης, η οποία παρέχει το ύστατο εχέγγυο για μια κοινή ζωή που δεν θα απειλείται από μια καταχρηστική πολιτική εξουσία.»
24.Αυτό που λέτε βεβαίως μας θυμίζει και τον φασισμό που καραδοκεί.
«Έχετε δίκιο. Τα μηνύματα που έρχονται από την Ευρώπη είναι άκρως ανησυχητικά. Οφείλουν οι δημοκράτες πολιτικοί σε πείσμα των φασιστοειδών να καταστήσουν τις πολιτείες τους απρόσβλητες από τις αποτρόπαιες πρακτικές και τακτικές όσων χωρίζουν τους ανθρώπους στους εαυτούς τους και σε όλους τους υπόλοιπους. Αυτή είναι η αλήθεια! Ο φασίστας, ο ακροδεξιός είναι άφιλος, ασυντρόφευτος, επειδή είναι φίλαυτος και απάνθρωπος. Οι πολίτες, στην Ευρώπη και όπου αλλού, δεν πρέπει να γελιούνται σε σχέση με τις προθέσεις των κηρύκων της βίας και της μισαλλοδοξίας. Όσοι στο παρελθόν και μάλιστα του ελληνισμού αδιαφόρησαν για τις εγκληματικές πρακτικές των φασιστών στο τέλος πλήρωσαν ακριβά αυτή την αδιαφορία, είτε οι ίδιοι είτε η κοινωνία στην οποία ζούσαν. Χρειάζεται πιο εύγλωττο και δυσάρεστο παράδειγμα για του λόγου το αληθές από την Κύπρο που ακρωτηριάστηκε από φασιστικές περιρρέουσες και εγχώριες δυνάμεις που στο τέλος συνεργάστηκαν για να την κατακρεουργήσουν;»
24.Κι ένα σύντομο μήνυμά σας για τις εκλογές που έρχονται;
«Βεβαίως. Οι καλύτερες μέρες που περιμένει ο κυπριακός λαός δεν θα έλθουν ως απόρροια των εύηχων διακηρύξεων της κυβέρνησης. Θα έλθουν με αγώνα και περισυλλογή, με σκληρή προσπάθεια του κοινωνικού σώματος να διεκδικήσει μαζικά τα δίκαια που του υφαρπάχθησαν. Μετά τις εκλογές, αν ο ΔΗ.ΣΥ. διατηρήσει τη δύναμή του ακόμα πιο αντιλαϊκά νομοσχέδια θα προωθηθούν και φυσικά, θα εφαρμοστούν άτεγκτα τα ήδη ψηφισθέντα από ύποπτες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που διασφάλιζε το μειοψηφικό κυβερνητικό κόμμα. Οι τράπεζες θα δείξουν το σκαιό και ψυχρό τους πρόσωπο, οι δόσεις των δανείων που οφείλει το κράτος να αρχίσει να αποπληρώνει θα γίνουν η δικαιολογία για ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα και ακόμα μεγαλύτερη ύφεση. Οι εισπράξεις από τα ξεπουλήματα του δημόσιου πλούτου θα αποδειχθούν ισχνές, για να επουλώσουν τις βαθιές πληγές που θα συνεχίσουν να χαίνουν και να μεγαλώνουν της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ας δείξουν οι πολίτες στις εκλογές αυτές όχι ότι φοβούνται τα όσα δύσκολα θα περάσουν αλλά ότι δεν είναι διατεθειμένοι να τα περάσουν. Το Α.Κ.Ε.Λ., εφόσον του δώσουν τη δύναμη που χρειάζεται για να αντιστέκεται, θα σταθεί αρωγός τους.»
24. Σας ευχαριστώ πολύ
