Είναι τελικά όλα ένας συμβιβασμός;
Πρέπει πλέον να συμβιβαζόμαστε σε τόσο βασικά θέματα, όπως ποιοι θα ηγούνται σε αυτό τον τόπο;
Από πού να ξεκινήσουμε;
Από την στήριξη που έδινε στον τότε Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Αθανάσιο Ορφανίδη;
Από το γεγονός ότι αν είναι όσο έξυπνος, ή όσο μελετημένος λέει ότι είναι, δεν προέβλεψε τις συνέπειες της καταστροφικής αποδοχής του Δημήτρη Χριστόφια για το κούρεμα των ελληνικών Ομολόγων που διέλυσαν την Οικονομία μας και δεν μας είπε λέξη;
Από το ότι μας έλεγε να εκλέξουμε τον Νίκο Αναστασιάδη, επειδή μαζί ξέρουν πως να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα;
Από τις δηλώσεις που έκανε εκείνες τις κρίσιμες νύχτες του Μάρτη συστήνοντας μας ψυχραιμία και να μην ανησυχούμε, παίρνοντας όλες τις λάθος αποφάσεις;
(Τον βλέπω ακόμα στους εφιάλτες μου να μου μιλά).
Από την όποια συμμετοχή του στην ολέθρια απόφαση αυτής της Κυβέρνησης να χαρίσουν στον κο Σάλα και στην Τράπεζα Πειραιώς τις εργασίες των Τραπεζών μας στην Ελλάδα;
Από την στήριξη του στους μεγαλοεπιχειρηματίες αυτού του τόπου που με τις καταθέσεις του απλού πολίτη μας το παίζουν σήμερα και γκουρού της Οικονομίας/ Φιλάνθρωποι, προσπαθώντας να ελέγξουν την Τράπεζα Κύπρου;
Η τελευταία του προσπάθεια ήταν να επιχειρήσει να περάσει Νομοσχέδιο που θα απαγόρευε στην Διαχειρίστρια της Λαϊκής να ψηφίσει με το 18,5% στην Γενική Συνέλευση της Τράπεζας Κύπρου.
Ναι, καλά διαβάζετε.
Αυτή ήταν η τελευταία του προσπάθεια που φαίνεται να ναυαγεί, ευτυχώς και για τον τόπο και για τον ΔΗΣΥ.
Για αυτό κύριε Αβέρωφ:
Ευχόμαστε ολόψυχα να συνέλθετε και
να αποδείξετε ότι αξίζετε να ηγείστε του μεγαλύτερου κόμματος.
Κάντε το σύντομα γιατί ο τόπος σας χρειάζεται διαφορετικά ας αναλάβει άλλος την ευθύνη.
Και όλοι εμείς ας ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε ότι ο κάθε Αβέρωφ, ο κάθε Κυπριανού και ο κάθε Κάρογιαν εργάζεται για τον λαό και είναι υπόλογος στο λαό.
Δεν κάνουμε καμία αναφορά στον κύριο Ομήρου, αφού ως συνήθως στα δύσκολα τον ψάχνουμε…
