Του Μάριου Δημητρίου
Ενώ τελειώνει τις μέρες αυτές, η δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση συνωμοσίας για τέλεση παράνομων, εικονικών γάμων Ρουμάνων γυναικών με Πακιστανούς φοιτητές στην Κύπρο και εμπορίας και εκμετάλλευσης προσώπων, που εκδικάζεται από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας από τον Ιανουάριο 2017, ξεχωρίζω την πολύ καλή δουλειά τριών γυναικών λειτουργών του συστήματος Δικαιοσύνης στην Κύπρο, στη σωστή διερεύνηση των σχετικών αδικημάτων, στη δικαίωση των θυμάτων, στη γρήγορη απονομή Δικαιοσύνης και στην καταδίκη των δραστών, στο πλαίσιο της πάταξης του εγκληματικού φαινομένου του σωματεμπορίου και της εκμετάλλευσης ανθρώπων και κυρίως γυναικών. Αναφέρομαι στη μεθοδική και αποτελεσματική εργασία της Δικηγόρου της Δημοκρατίας, εκπροσώπου της Κατηγορούσας Αρχής για τον Γενικό Εισαγγελέα, Έλλης Φλωρέντζου και βέβαια της Προέδρου του τριμελούς Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας, Έλενας Εφραίμ και της Ανώτερης Επαρχιακού Δικαστή Στέλλας Χριστοδουλίδου Μέσσιου, που είναι Πάρεδρος, μαζί με τον επίσης Ανώτερο Επαρχιακό Δικαστή, Νίκο Γερολέμου, χωρίς να παραβλέπω τη σημασία της σκληρής δουλειάς και του επαγγελματισμού που επέδειξαν στον χειρισμό της υπόθεσης, οι αστυνομικίνες του Γραφείου της Αστυνομίας για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Προσώπων, οι άντρες συνάδελφοί τους, οι κυβερνητικοί ψυχολόγοι και όλοι οι εμπλεκόμενοι άντρες και γυναίκες, εκπρόσωποι κρατικών και άλλων φορέων. Όπως καταγράφω και στο σχετικό ρεπορτάζ, το Δικαστήριο έκρινε στις 19 Μαρτίου 2018, ένοχους και τους επτά κατηγορούμενους και θα ανακοινώσει τις ποινές τους, στις 3 Απριλίου 2018. Πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και ένα ισχυρό πλήγμα κατά του human trafficking στην Κύπρο, ενός διεθνικού εγκλήματος με αμέτρητα θύματα σε όλο τον κόσμο και υπέρ των τριών παραπονούμενων νεαρών γυναικών από τη Ρουμανία, της Elena Patrascu, της Adina Neascu και της Raluca Alexandra Oprea, που αναγνωρίστηκαν από την κυπριακή Αστυνομία, ως θύματα εμπορίας προσώπων. Δεν θα ήταν βέβαια υπερβολή να λεχθεί, ότι το συγκεκριμένο κύκλωμα εμπορίας θα έμενε ανέπαφο και θα συνέχιζε τη δράση του, χωρίς την αποφασιστικότητα των τριών θυμάτων να καταγγείλουν τα αδικήματα σε βάρος τους, με γραπτές καταθέσεις τους στην Αστυνομία – και ιδιαίτερα, χωρίς το θάρρος μιας από τις κοπέλες, της Raluca Alexandra Oprea, να έρθει αυτοπροσώπως από τη Ρουμανία στην Κύπρο, τον Ιανουάριο 2017 και να δώσει δια ζώσης, από το εδώλιο του Δικαστηρίου, τη μαρτυρία της, μπροστά στους κατηγορούμενους. Υπενθυμίζω ότι η δίκη άρχισε στις 10 και 11 Ιανουαρίου 2017, με την παρουσία της 26χρονης Raluca, που ως μάρτυρας κατηγορίας, διάβασε καταθέσεις της στην Αστυνομία, όπου κατάγγειλε παραπλάνηση και καταναγκαστικό εγκλεισμό της ίδιας και των δύο άλλων κοπέλων, από κάποιους από τους κατηγορούμενους, τον Μάρτιο 2016, σε διαμερίσματα στη Λευκωσία, με σκοπό να τις παντρέψουν με Πακιστανούς, παρά τη θέλησή τους. Το Δικαστήριο, δέχτηκε ουσιαστικά τη θέση της Κατηγορούσας Αρχής, όπως διατυπώθηκε στη γραπτή, τελική αγόρευση της Ανώτερης Δικηγόρου της Δημοκρατίας, Έλλης Φλωρέντζου, της 5ης Φεβρουαρίου 2018, ότι «η τρίτη μάρτυρας κατηγορίας, Raluca Oprea, κατάλαβε τις προθέσεις των κατηγορουμένων, αντέδρασε και προσπάθησε να βρεί τρόπο διαφυγής, όπως και έπραξε. Έτσι επήλθε η σύλληψη και ξετυλίχθηκε το κουβάρι της αλήθειας και των προσώπων που κρύβονταν πίσω». Αναφέρεται επίσης στην αγόρευση της Έλλης Φλωρέντζου, ότι «οι κατηγορούμενοι, ανήκουν σε κύκλωμα εμπορίας προσώπων και ακόμη και αν δεν είναι ο κάθε ένας εξ αυτών, ο ίδιος ο οποίος οδήγησε το θύμα στην κατάσταση που βρέθηκε, να υποχρεωθεί ή αποδεχτεί την τέλεση εικονικού γάμου, με σκοπό την απόκτηση, από πολίτες τρίτων χωρών, της άδειας παραμονής στην Κυπριακή Δημοκρατία και/ή σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμμετείχαν στην τέλεση του αδικήματος της εμπορίας ενήλικου προσώπου. Και τούτο, γιατί μετέφεραν τα θύματα από τη Ρουμανία στην Κύπρο, στρατολογώντας δηλαδή τα εν λόγω πρόσωπα, για εξεύρεση χρημάτων και καλύτερης ζωής, με τελικό προορισμό, την τέλεση ποινικού αδικήματος, ήτοι εικονικού γάμου. Ξεκινώντας από την έκτη κατηγορούμενη Elena Duca, έπεισε τα θύματα για εξεύρεση εργασίας και με τη συνοδεία της τέταρτης κατηγορούμενης Christina Iordaeche, μεταφέρθηκαν στην Κύπρο, όπου ο έβδομος κατηγορούμενος Κρις Χριστοδουλίδης, έστειλε τον πέμπτο κατηγορούμενο Samuel Scripcariouc να τις παραλάβει και σε μεταξύ τους συνεννόηση, διευθετήθηκε και ο χώρος στέγασης και παραμονής τους, στον οποίο η κατηγορούμενη Elena Duca, εμφανίστηκε στη συνέχεια. Άρα πείστηκαν τα θύματα να ακολουθήσουν και εν τέλει ακολούθησαν, ή και ταξίδεψαν στην Κύπρο και εκεί παραλήφθηκαν από τον πέμπτο κατηγορούμενο Samuel Scripcariouc, ο οποίος είχε και τον έλεγχό τους, καθ’ όλη τη διαδρομή, προς το μέρος που τούς παρείχε στέγη. Και τούτο, με την παραίσθηση της παραμονής εκεί, για καλύτερη ζωή, εκμεταλλευόμενος, όπως και οι άλλοι συγκατηγορουμένοι του, την ευάλωτη θέση των θυμάτων».
Αναφέρεται μεταξύ άλλων στην απόφαση του τριμελούς Κακουργιοδικείου, ότι «στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει η αποδεκτή μαρτυρία, μέσα από τις καταθέσεις της κατηγορουμένης 6 Elena Duca, πως περί τα τέλη του 2015, κατόπιν προτροπής του κατηγορουμένου 7 (Κρις Χριστοδουλίδη), αυτή συμφώνησε μαζί του, να του βρει κοπέλες από τη Ρουμανία για να παντρευτούν με υπηκόους τρίτων χωρών, Ινδούς, Πακιστανούς και υπηκόους Μπαγκλαντές, για να μπορέσουν οι τελευταίοι να πάρουν βίζα και μείνουν στην Κύπρο, πως οι κοπέλες δεν θα χρειαζόταν να μείνουν στην Κύπρο περισσότερο από 3 μέρες και πως ο ίδιος θα αναλάμβανε τα έξοδα και την πληρωμή των κοπέλων απευθείας, ως επίσης πως ο ίδιος θα τους αγόραζε εισιτήρια και πως θα κανόνιζε να τις παραλάβει από το αεροδρόμιο. Σύμφωνα πάντα με την κατηγορουμένη 6 Elena Duca, η πρόταση και συνακόλουθα η συμφωνία, έγινε με αντάλλαγμα ο κατηγορούμενος 7 Κρις Χριστοδουλίδης, να διευθετούσε την παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών δικηγόρου, για την έκδοση του διαζυγίου της στην Κύπρο, χωρίς να πληρώσει οτιδήποτε, επειδή δεν είχε χρήματα. Αυτή η μαρτυρία, σαφώς παραπέμπει σε συμφωνία μεταξύ των κατηγορουμένων 6 και 7, για την εξεύρεση από την κατηγορουμένη 6, Elena Duca, κοπέλων από τη Ρουμανία και διευθέτηση άφιξης τους στην Κύπρο, έναντι πληρωμής όλων των εξόδων, αεροπορικών εισιτηρίων και μεταφοράς και διαμονής τους στην Κύπρο, για την τέλεση γάμων με υπηκόους τρίτων χωρών, με σκοπό την εξασφάλιση παραμονής στη Δημοκρατία, με αντάλλαγμα προς την ίδια, της προσφοράς υπηρεσιών για την έκδοση του διαζυγίου της, χωρίς χρέωση. Επιπλέον υπάρχει η ανεξάρτητη μαρτυρία, βάσει της οποίας ο κατηγορούμενος 7 Κρις Χριστοδουλίδης, μεσολάβησε για την εξεύρεση χώρου διαμονής των κοπέλων στην Κύπρο, συμμετέχοντας στο τηλεφώνημα του κατηγορουμένου 5 Samuel Scripcariouc, προς τον μάρτυρα κατηγορίας Τάσο Αναστασίου, και μάλιστα υποστήριξε το αίτημα του και παρότρυνε τον Αναστασίου να το δεχθεί, και ο κατηγορούμενος 5, γαμπρός του κατηγορουμένου, είχε αναλάβει την πληρωμή για το νερό, το ρεύμα και ένα ποσό ως ενοίκιο».
Σύμφωνα με την απόφαση του Κακουργιοδικείου, της 19ης Μαρτίου 2018, «μέσα από τα γεγονότα της υπόθεσης παρουσιάζεται σαφώς ένα οργανωμένο σχέδιο άφιξης κοπέλων από τη Ρουμανία στην Κύπρο, για την τέλεση γάμων τους με αλλοδαπούς υπηκόους τρίτων χωρών, με σκοπό την εξασφάλιση της παραμονής και εργασίας των τελευταίων στην Κύπρο και σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο (σχέδιο) εμπλέκονται διάφορα πρόσωπα, προς υλοποίηση του κοινού αυτού σκοπού. Αναφερόμενοι αρχικά στους πρώτους έξι κατηγορούμενους, (τρεις από το Πακιστάν και τρεις από τη Ρουμανία), διαφαίνεται πως είτε υπήρξε ρητή συμφωνία και συνεννόηση μεταξύ κάποιων κατηγορουμένων, απευθείας μεταξύ τους, είτε συνάγεται η ύπαρξη τέτοιας συμφωνίας και συνεννόησης, είτε ακόμα προκύπτει πως, παρόλο που κάποιοι εξ αυτών, δεν γνωρίστηκαν ποτέ μεταξύ τους, γνώριζαν πως απαιτείτο η συμμετοχή και άλλων προσώπων και πως όλοι μαζί, συμμετείχαν σε μια δραστηριότητα προς επίτευξη του κοινού σκοπού, ο οποίος ήταν προφανής σε όλους. Σύμφωνα πάντα με τα γεγονότα της υπόθεσης, η κατηγορουμένη 6 (Elena Duca), γνώριζε εξαρχής τον σκοπό για τον οποίο οι κοπέλες θα έρχονταν στην Κύπρο και είχε σημαντικό ρόλο σε όλα τα στάδια αυτής της δραστηριότητας. Εμπλέκεται από το στάδιο αναχώρησης των τριών κοπέλων από τη Ρουμανία, οι οποίες έφθασαν στην Κύπρο συνοδευόμενες από την κόρη και την αδελφότεκνη της, γνώριζε πως αυτές θα παραλαμβάνονταν στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, προφανώς από τον κατηγορούμενο 5, (Samuel Scripcariouc), με τον οποίο είχε εκ των προτέρων συνεννοηθεί η κόρη της, Bettie, και γνώριζε πού θα κατέληγαν, όπου και μετά από λίγες μέρες, πήγε και η ίδια. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της εκεί, η Elena Duca προέβη σε διευθετήσεις για τη μετάβαση των κοπέλων στο τρίτο διαμέρισμα, όπου βρισκόταν ο κατηγορούμενος 3 (αιτητής ασύλου Zohaib Aslam) και προφανώς γνώριζε πως εκεί θα γίνονταν οι γνωριμίες των κοπέλων με τους αλλοδαπούς μελλοντικούς συζύγους τους και πως θα γίνονταν όλες οι αναγκαίες προετοιμασίες για την τέλεση των γάμων. Επιπλέον η Elena Duca, φρόντισε να εξασφαλίσει την παρουσία της κατηγορουμένης 4 (Christina Iordaeche), στο πρώτο διαμέρισμα και ακολούθως προφανώς ανέθεσε σε αυτή, την συνοδεία, τον έλεγχο και την προώθηση της διαδικασίας γνωριμίας των κοπέλων με τους μελλοντικούς συζύγους τους, μέχρι και την τέλεση των γάμων. Όλα τα πιο πάνω, δείχνουν σαφώς πως η κατηγορουμένη 6, γνώριζε πως επρόκειτο για ένα οργανωμένο σχέδιο, στο οποίο εμπλέκονταν διάφορα πρόσωπα, και πως αυτή, είχε συμφωνήσει τουλάχιστον με τους κατηγορούμενους 4 και 5 (Christina Iordaeche και Samuel Scripcariouc). Επίσης διαφάνηκε, πως είχε υπόψιν της ότι σε αυτό το σχέδιο, στα πλαίσια πάντοτε της επίτευξης του κοινού σκοπού, συμμετείχαν και άλλα πρόσωπα, ήτοι πρόσωπα που θα μεσολαβούσαν εκ μέρους των αλλοδαπών, για να φέρουν τους αλλοδαπούς σε επαφή και γνωριμία με τις κοπέλες, καθώς επίσης και οι ίδιοι οι αλλοδαποί, οι οποίοι θα παντρεύονταν τις κοπέλες».
