Εθνοφρουροί ενάντια στο trafficking

01/07/2018

Του Μάριου Δημητρίου

Δυσκολευτήκαμε την Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018, να βρούμε αυτή τη μικρή Μονάδα Ναυτικού της Εθνικής Φρουράς, στο γεωγραφικά άγνωστο σε εμάς, σημείο στρατοπέδευσης, αλλά η μικρή ταλαιπωρία μας, ανταμείφθηκε από το ενδιαφέρον που επέδειξαν οι νεαροί στρατιώτες μας, όπως και οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί τους, στα ζητήματα της εμπορίας γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση, έτσι όπως τους τα παρουσίασε η Επίτιμη Πρόεδρος της οργάνωσης Cyprus Stop Trafficking, Ανδρούλα Χριστοφίδου Henriques, μαζί με τον εθελοντή μέλος της οργάνωσης, Νέλσωνα Νεοκλέους και τη γραμματέα της οργάνωσης, Σκεύη Οδυσσέως. Συνόδευσα την τριμελή ομάδα, σε αυτή την εκτός Λευκωσίας έξοδο, στο πλαίσιο της πολύχρονης εκστρατείας ενημέρωσης από το Cyprus Stop Trafficking, ιδιαίτερα των νέων, μαθητών, φοιτητών και εθνοφρουρών, για το έγκλημα του σωματεμπορίου και της αγοραπωλησίας σεξουαλικών υπηρεσιών. «Στόχος» της εκστρατείας στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και στα στρατόπεδα, είναι φυσικά οι νεαροί άντρες, αφού σε παγκόσμιο επίπεδο, οι άντρες πελάτες, μέσω της ζήτησης, συντηρούν και διαιωνίζουν το trafficking. Στο επίκεντρο αυτών των πρωτοβουλιών, είναι το σκεπτικό ότι όταν σταματήσει η ζήτηση, θα σταματήσει, ή τουλάχιστον θα μειωθεί και η προσφορά, από τους σωματέμπορους και ότι τα αγόρια πρέπει να συνειδητοποιήσουν από νωρίς και να μάθουν, ότι οι πραγματικοί άντρες, δεν αγοράζουν γυναίκες…

Η ομάδα του Cyprus Stop Trafficking, άρχισε την επίσκεψή της, προβάλλοντας στην αίθουσα συνάντησης με τους εθνοφρουρούς της Μονάδας, τη βραβευμένη ταινία μικρού μήκους του 2009, «Lullaby» («Νανούρισμα»), σε σενάριο και σκηνοθεσία της Γιάννας Αμερικάνου, με θέμα το σωματεμπόριο γυναικών στην Κύπρο. «Σκληρή και απόλυτα ρεαλιστική ταινία», τη χαρακτήρισε η Ανδρούλα Χριστοφίδου. Εκτός από τη Zenia Kaplan, παίζουν στην ταινία, οι Κύπριοι ηθοποιοί Κρίστοφερ Γκρέκο, Χρίστος Γρηγοριάδης και Φώτης Γεωργίδης. Η ταινία αποτυπώνει κάποιες ώρες από τη ζωή της Ινέσσα (Zenia Kaplan), στο νησί μας, που κλειδώνεται μέσα στην τουαλέτα του καμπαρέ όπου δουλεύει. Επιζητά λίγα λεπτά ησυχίας, για να καληνυχτίσει την μικρή κόρη της, πίσω στη Ρωσία, με ένα τηλεφωνικό, αγωνιώδες νανούρισμα, μέσα από το κινητό της. Το νανούρισμα θα διακοπεί απότομα, μερικά λεπτά αργότερα, όταν θα κληθεί από τους σωματέμπορους να συνευρεθεί σεξουαλικά, με κάποιους πελάτες…

Παραθέτοντας ένα σύντομο ιστορικό του Cyprus Stop Trafficking, ο Νέλσων Νεοκλέους εξήγησε στους εθνοφρουρούς, ότι η οργάνωση «δραστηριοποιήθηκε με αφορμή άρθρο ενός Γαλλικού περιοδικού που έτυχε να διαβάσει η Ανδρούλα Χριστοφίδου Henriques και που είχε τίτλο «Κύπρος, η καταραμένη νήσος», την 1^η Μαρτίου 2007. Έτσι, τον Απρίλη του 2007, δημιουργήθηκαν δυο οργανώσεις, μια στην Κύπρο, το Cyprus Stop Trafficking και μια στη Γενεύη, η ACEES. Είπε ότι «η πρώτη νίκη ήρθε, όταν το 2012, καταργήθηκαν από την τότε κυβέρνηση και τον Υπουργό Εσωτερικών Νεοκλή Συλικιώτη, οι «βίζες καλλιτέχνιδων» και ως εκ τούτου, τα περισσότερα από τα 108 καμπαρέ που υπήρχαν τότε στις ελεύθερες περιοχές, έκλεισαν. Δεν σημαίνει όμως ότι σταμάτησε και η εμπορία, αλλά τουλάχιστον δεν γίνεται με την ευλογία της κυβέρνησης. Μια δεύτερη νίκη, είναι η ποινικοποίηση των πελατών, που ψηφίστηκε από την κυπριακή Βουλή το 2014 – και ως ΜΚΟ, περιμένουμε από την πολιτεία να κάνει πιο ορατή την εφαρμογή της νομοθεσίας».

Ο Νέλσων Νεοκλέους είπε ότι η οργάνωση σχεδίασε και συντόνισε δεκάδες εκστρατείες ενημέρωσης για το πρόβλημα της σωματεμπορίας στον τόπο μας – όχι μόνο στις ελεύθερες περιοχές, με καλά αποτελέσματα στην αλλαγή νοοτροπίας, αλλά, μέσω των ΜΜΕ και στα κατεχόμενα, όπου το σωματεμπόριο σε βάρος αλλοδαπών γυναικών, οι οποίες υφίστανται πρωτοφανή και ιδιαίτερα βάρβαρη μεταχείριση, διεξάγεται και συντηρείται με τη στήριξη του υποκόσμου, από την πολιτική εξουσία.

Η Ανδρούλα Χριστοφίδου, ανέφερε ότι αυτή τη στιγμή, η οργάνωση συντηρεί αρκετά διαμερίσματα, όπου φιλοξενεί αναγνωρισμένα θύματα εμπορίας από την Αστυνομία και αιτήτριες ασύλου (ευάλωτη ομάδα που μπορεί εύκολα να μετεξελιχθεί σε θύμα trafficking). Είπε ότι πολλά θύματα, έρχονται στις ελεύθερες περιοχές από τα κατεχόμενα – μια ακόμα ανεξέλεγκτη παράμετρος που επιτείνει το πρόβλημα της σωματεμπορίας στο νησί. Επίσης η οργάνωση, φροντίζει βρέφη από μητέρες αιτήτριες ασύλου, ή θύματα σωματεμπορίας. Μέρος από αυτά τα έξοδα, έχουν πληρωθεί από την κρατική χορηγία για το 2017 και άλλο μέρος πληρώνεται από εισφορές φίλων και υποστηρικτών της οργάνωσης ACEES από τη Γενεύη. Σύμφωνα με την Επίτιμη Πρόεδρο της οργάνωσης, το 2017, η δράση της είχε επικεντρωθεί γύρω από τη δίκη της 40χρονης Charo Nunez, από τη Δομινικανή Δημοκρατία, αναγνωρισμένου από την Αστυνομία, θύματος σωματεμπορίου στην Κύπρο, που άρχισε τον Ιούνη 2016, με πρώτη μάρτυρα, την επικεφαλής του Γραφείου της Αστυνομίας για Καταπολέμηση της Εμπορίας Προσώπων, Υπαστυνόμο Ρίτα Σούπερμαν και τέλειωσε στις 21 Ιουλίου 2017, με τους κατηγορούμενους να αθωώνονται και την οργάνωση να χαρακτηρίζει «άσχετο» τον Δικαστή και να ασκεί έφεση κατά της απόφασης αθώωσης. (Παρακολούθησα και κατέγραψα αυτή τη δίκη, με εκτεταμένα ρεπορτάζ, από την αρχή μέχρι το τέλος).

Η Ανδρούλα Χριστοφίδου, μίλησε στους στρατιώτες και για άλλες μορφές εμπορίας ανθρώπων, όπως η εμπορία ανθρώπινων οργάνων, η εργασιακή εκμετάλλευση (κυρίως αλλοδαπών από τρίτες χώρες) και οι εικονικοί γάμοι. Σε μικρή παρέμβασή μου για τους εικονικούς γάμους, αναφέρθηκα στην πρόσφατη δίκη για την πολύπλοκη υπόθεση συνωμοσίας για τέλεση παράνομων, εικονικών γάμων Ρουμάνων γυναικών, με Πακιστανούς φοιτητές στην Κύπρο και εμπορίας και εκμετάλλευσης προσώπων και στην καταδίκη των κατηγορουμένων. Όπως είναι γνωστό, για την υπόθεση αυτή, καταδικάστηκε τον Απρίλη 2018, από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας, 51χρονος Κύπριος δικηγόρος (ο φερόμενος ως ο «ιθύνων νους» της «επιχείρησης»), σε ποινή φυλάκισης 8 μηνών και οι υπόλοιποι έξι συγκατηγορούμενοι, συνεργάτες του (τρεις από τη Ρουμανία και τρεις από το Πακιστάν), σε βαρύτερες ποινές φυλάκισης, που κυμαίνονται από ένα χρόνο, μέχρι πέντε χρόνια. Αξίζει να υπενθυμίσω ότι η κυρία Henriques, είναι συγγραφέας και παιδαγωγός, με σπουδές Ψυχολογίας. Στα δικά μου μάτια, είναι, όπως έχω ξαναγράψει, μια καλή δασκάλα και μια επιμελής, αιώνια μαθήτρια, που ψάχνει και ψάχνεται, μέχρι τελικής πτώσης. Επί 20 χρόνια, ήταν συνεργάτιδα του Ελβετού φιλόσοφου και ακαδημαϊκού Jean Piaget, στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου γνώρισε και τον Πορτογάλο σύζυγό της. Έχει γράψει τρία βιβλία, με θέμα τις επιπτώσεις της θεωρίας του Jean Piaget στην Παιδαγωγική και διαμένει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, στη Γενεύη, όπου δραστηριοποιείται στην ACEES. Έχει εκδώσει το 2011 το συγκλονιστικό βιβλιαράκι «Άρωμα Κόλασης», δέκα πραγματικές ιστορίες γυναικών θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης στην Κύπρο, δοσμένες με ευαισθησία και λογοτεχνική δεινότητα. Το 2010 η τότε Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον, τής απένειμε το Διεθνές Βραβείο Γυναικείου Θάρρους για τον αγώνα της ενάντια στο trafficking. Ακολούθησαν άλλα τέσσερα βιβλία με επίκεντρο την εμπορία προσώπων, απόσταγμα της δεκάχρονης δράσης της στον τομέα αυτό. Η μαχητικότητα, το ιδιότυπο χιούμορ της και κυρίως ο αυτοσαρκασμός, είναι η δύναμη και τα πολύτιμα όπλα της, απέναντι σε κάθε αντιξοότητα, προσωπική ή κοινωνική. Δεν ξεχνώ ποτέ, την απάντηση που έδωσε σε συνέντευξή της στη συνάδελφο Περσεφόνη Ανδρέου, εθελόντρια του Cyprus StopTrafficking, ότι «από τότε που θυμούμαι τον εαυτό μου, η αδικία και η υπέρβαση εξουσίας, με έκαναν έξαλλη από μικρή. Θυμούμαι το κλάμα που έκανα, όταν διάβασα την «Καλύβα του μπάρμπα Θωμά»…Μήπως το πρόβλημα της εμπορίας προσώπων, είναι λιγότερο τρομαχτικό από το δράμα της Συρίας και του Ιράκ και του εμπορίου της κοκαΐνης; Χάρη στο Cyprus Stop Trafficking, έχω αγγίξει, επιφανειακά, αυτό το τρομαχτικό εμπόριο».

Με μεγάλη προσοχή, άκουσαν οι στρατιώτες της Μονάδας, την Επίτιμη Πρόεδρο του Cyprus Stop Trafficking.