Δεν γίνεται σε καμία χώρα, σε κανένα λαό του κόσμου, άρα γιατί να γίνει σε μας. Στη δική μας περίπτωση όμως υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Δεν συμφωνούμε ούτε σε θέματα στα οποία άλλα κράτη έχουν συμφωνήσει και λύσει εδώ και δεκαετίες. Τις παθογένειες του κράτους μας τις γνωρίζουμε λίγο πολύ όλοι, επομένως ας μην τις επαναλάβουμε. Κι επειδή η παροιμία λέει ότι το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι, ας παραλάβουμε αρχικά τον «πρώτο πολίτη της χώρας» Νίκο Αναστασιάδη. Τι κάνει ένα νεοεκλεγέντα πρόεδρο να παίρνει τις συγκεκριμένες αποφάσεις; Έχουμε και λέμε (επιγραμματικά για να μην γράφω μέχρι αύριο)!
1) Έχει πει κάμποσες φορές τη λέξη «δεσμεύομαι» και φτάσαμε στο σημείο να τρέμει το φυλλοκάρδι μας όποτε την εκστομίζει. Πρόεδρε σου θυμίζω ότι το ελληνικό λεξιλόγιο είναι πλουσιότατο…
2) Αναλαμβάνει ένα κράτος σχεδόν πτωχευμένο και όλοι περιμένουμε να ξεκινήσει να ξεκαθαρίζει την κατάσταση παίρνοντας κάποια αποφασιστικά μέτρα για την οικονομία. Αντ’ αυτού βλέπουμε να συστήνει μιά τριμελή επιτροπή, η οποία όμως αποτελείται από τρεις ανθρώπους οι οποίοι είναι μέρος του «συστήματος» που μας έφερε ως εδώ. Να πιστέψουμε ότι στην Κύπρο των αποφοίτων μεγάλων πανεπιστημίων, δεν υπάρχουν νέοι άνθρωποι που θα μπορούσαν να διοριστούν στην συγκεκριμένη επιτροπή; Που να μην είχαν «μαγαριστεί» με το «μέσον», τον «κουμπάρο» και το «ρουσφέτι»; Βεβαίως και μπορούσε, αλλά βλέπετε αυτοί είναι διορισμοί που εξοφλούν «προεκλογικά γραμμάτια»… Άσε που ως πρώτη του κίνηση έπρεπε να δεσμεύσει τις περιουσίες του κάθε αλήτη των τραπεζών που έριξαν ένα ολόκληρο λαό στη φτώχεια. Κι αν δικαιωθούν από τις επιτροπές, να τους επιστραφούν οι περιουσίες τους. Διαφορετικά να κατάσχεται η περιουσία τους και γραμμή στη Δικαιοσύνη!
3) Να μιλήσουμε για τους διορισμούς στους Ημικρατικούς Οργανισμούς; Ποιός ο λόγος να διορίσει ένα γιατρό στην ΑΗΚ, την οποία ΑΗΚ παλεύει να ιδιωτικοποιήσει; Χάθηκε ένας ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος, έστω μέλος του κόμματος, που να γνωρίζει το αντικείμενο; Κι εδώ προεκλογικά κομματικά γραμμάτια. Ποιός ο λόγος να διοριστεί ο Γιώργος Τσαλακός στο ΡΙΚ; Πόση πίεση του ασκήθηκε και τελικά ενέδωσε, την στιγμή μάλιστα που είχε σφοδρή αντίδραση απο το ίδιο του το κόμμα για τον συγκεκριμένο διορισμό; Δεν έχει βέβαια να κάνει με τον ίδιο τον Γιώργο Τσαλακό, αλλά με την νοοτροπία που συνεχίζει να υπάρχει. Και το γελοίο της υπόθεσης είναι να βγαίνει ο Υπ. Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος να υποστηρίζει ότι, το γεγονός ότι ο Τσαλακός εξακολουθεί και διευθύνει την εφημερίδα «Αλήθεια» και 2 ραδιοφωνικούς σταθμούς του Σωκράτη Χάσικου είναι μιά χαρά. Γελάνε και τα τσιμέντα κύριε Πρόεδρε…
4) Τελευταίο για τον Νίκο Αναστασιάδη γιατί περιμένουν κι άλλοι στην ουρά. Τι συνεργασία-συγκυβέρνηση κωμωδία είναι αυτή με το ΔΗΚΟ; Γιατί δεν τους κόβει τα πόδια; Και ως πότε θα ανέχεται τα παιγνιδάκια και τις προσωπικές πολιτικές του Νικόλα Παπαδόπουλου; Καλή η ευγένεια και το πολιτικό ήθος κύριε Νίκο μας αλλά υπάρχει και όριο στο καραγκιοζιλίκι των πολιτικών συνεταίρων, δε νομίζετε; Σας το γράφω γιατί το έργο το έχουμε ξαναζήσει πολλές φορές. Αλλά τότε λεφτά υπήρχαν – έστω και δανεικά – ενώ τώρα δεν υπάρχει σάλιο! Οπότε κάτι δραστικό πρέπει να κάνετε και μάλιστα σύντομα. Εκτός κι αν σας αρέσει να γίνονται κρίσιμες συνομιλίες για το Κυπριακό και να είστε περίπου μόνος.
5) Κεφάλαιο ΔΗΚΟ: η προσωποποίηση του πολιτικού οπορτουνισμού, του εσαεί επιστημονικού ρουσφετιού και της πολιτικής «λίγδας». Οι άνθρωποι έχουν αναγάγει το ρουσφέτι σε επιστήμη εδώ και δεκαετίες. Μονίμως κοντά στην εκάστοτε κυβέρνηση και μόλις δεν περάσει το «ΔΗΚΟ τους» την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, όπως ακριβώς την έκανε και ο Νικόλας Παπαδόπουλος με αφορμή το νομισχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις. Και μιλώ πάντα σε επίπεδο ηγεσίας του ΔΗΚΟ, γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί Δηκοϊκοί που είναι μια χαρά άνθρωποι. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος που ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως την έχει δει «Ρομπέν της πολιτικής». Έχει την εντύπωση ότι πολιιτεύεται στην Ελβετία όπου όλα είναι μιά χαρά. Δεν μπορώ να το εξηγήσω και για να είμαι ειλικρινής βαριέμαι. Ίσως να του έμειναν τραύματα από την ημέρα που ο συγχωρεμένος ο Τάσος Παπαδόπουλος έχασε τις εκλογές και να θέλει να τιμωρήσει τους κατά τον ίδιο υπεύθυνους. Δεν μπορείς να παίζεις τα εσωκομματικά σου παιγνίδια, χρησιμοποιώντας τους βουλευτές του κόμματός σου για να περάσει το δικό σου. Δεν με βάζετε να παίξω στην ομάδα; Ε, αφού η μπάλα είναι δική μου την παίρνω και φεύγω! Τι παράνοια, τι μουρλαμάρα είν’ αυτή; Άσε που είναι άκρως επικίνδυνη για τον τόπο…
6) ΕΔΕΚ – Γιαννάκης Ομήρου, ο επονομαζόμενος και «Ζανό». Η ΕΔΕΚ είναι άλλη κλινική περίπτωση. Μικρογραφία του ΔΗΚΟ στο «μένω-φεύγω». Η ΕΔΕΚ είχε από τα νειάτα της ένα κουσούρι, ένα βίτσιο, πως να το πω ρε παιδί μου; Το ποσοστό της κυμαίνεται στο 7 με 8 % και όταν συζητάς με στελέχη της νομίζουν ότι το ποσοστό τους είναι γύρω στο 20 με 25 %. Τέτοια μεγαλομανία! Κι όπως το ΔΗΚΟ, σπάνια θα συμφωνήσει με την εκάστοτε κυβέρνηση και μονίμως «κλαίγεται». Ειδικά στο Κυπριακό τους ακούς και λες ότι είναι έτοιμοι με το τουφέκι στο χέρι. Καμία επαφή με τα σημερινά δεδομένα, τα γεωπολιτικά παιγνίδια στη περιοχή και τα διεθνή δεδομένα. Μονίμως στο δικό του «ρόζ συννεφάκι». Για το μόνο βέβαια που κάνει «μόκο» είναι όταν πρόκειται να διοριστούν στελέχη της σε κρατικούς ή ημικρατικούς οργανισμούς. Μια χαρά τα πάτε. Συνεχίστε!!!
7) ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ – Εδώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Με μπροστάρη τον Γιώργο – Georges – Λιλλήκα θέλουν να φέρουν την ανατροπή, την αλλαγή. Ανατροπή όμως δεν μπορείς να κάνεις, ειδικά όταν είσαι «παιδί του συστήματος». Και ο Georges είναι κλασσική περίπτωση παιδιού του συστήματος. Και που δεν έχει πάει αυτό το παλληκάρι. Πέρασε σχεδόν απ’ όλα τα «μαγαζιά της πολιτικής» του τόπου, αλλά ο Georges είναι πλασμένος για άλλα πράγματα, μαγαλύτερα. Μάζεψε λοιπόν κάποιους δυσαρεστημένους άλλων κομμάτων, βρήκε και μερικούς «ξέμπαρκους» και ξεκίνησε. Α, να μην ξεχάσω, ψώνισε και έτοιμο βουλευτή τον Νίκο Κουτσού και πορεύεται. Προς τα που πορεύεται, με τι εχέγγυα και που θα φτάσει, ούτε ο ίδιος το γνωρίζει. Υποπτεύομαι ότι περιμένει τις Ευρωεκλογές. Ή μήπως όχι… Κι ερχόμαστε στα 2 μεγαλύτερα κόμματα της χώρας.
8) ΔΗΣΥ – Ταγός του ο Αβέρωφ – Φούλης – Νεοφύτου, ο «τουιτεράς»!!!. Ο οποίος Φούλης την έχει δει κάπως. Είναι ο ίδιος Φούλης που μόλις ανέλαβε πρόεδρος του κόμματος έκανε εκείνη την αλήστου μνήμης και κλασσική πλέον δήλωση «Θα κάνω αγωγή στον Μario Draghi». Και τα χάχανα της Ε.Ε. ακούστηκαν μέχρι τη Λευκωσία. Θα μου πείτε ο Φούλης θεωρεί ότι είναι ο «μάγος της ατάκας». Όμως με ατάκες πολιτική ποτέ δεν έγινε, ούτε θα γίνει. Και κάποιος πρέπει να του πει να αλλάξει τον επικοινωνιολόγο που χρησιμοποιεί γιατί θα το καταστρέψει! Είναι απολαυστικό να τον βλέπεις να κάνει δηλώσεις σε κάμερα. Κάτι μεταξύ Μάρθας Βούρτση και Βασιλάκη Καϊλα της πολιτικής ένα πράμα. Τρέλα σας λέω. Ύφος περίλυπο, εκφορά λόγου sotto voce, για να δείχνουμε σοβαρός και προβληματισμένος, αλλά και για να μας καταλαβαίνει ο κοσμάκης. Εντάξει το καταλάβαμε κύριε Φούλη. Από παραγωγή πολιτικής όμως, μηδέν! Το κακό βέβαια με τον Φούλη είναι ότι και ο πολιτικός περίγυρός του χωλαίνει. Επικίνδυνα…
9) ΑΚΕΛ – Σε αντίθεση με την φιλοσοφία του ως κόμμα που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη με την κυβέρνηση, τήρησε υπεύθυνη στάση, ενώ εύκολα θα μπορούσε να κάνει το αντίθετο και να μην στηρίξει τον ΠτΔ. Τα θέματα που έχει ως κόμμα είναι άλλα, αφορούν το ίδιο και θα πρέπει να βρει τρόπο να τα λύσει, πριν είναι πολύ αργά, αφού οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν πολύ «χλωμό»…
Δεν θα κάνω καμία αναφορά για τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ του Γιώργου Περδίκη. Κι αυτό γιατί ο George προφανώς είδε το…φως το αληθινόν και συμμάχησε για τις Ευρωεκλογές με την ΕΔΕΚ του «Ζανό» και νομίζει ότι…καθάρισε. Τώρα απο που κι ως που οι Οικολόγοι με την ΕΔΕΚ, σε ποιά βάση και πως τόσο καιρό δεν είχαν βρεί τις «συγκλίσεις» που μας κοπανάνε, μόνο οι δυό τους το γνωρίζουν. Ολε !!!
Άφησα τελευταίους αυτούς για τους οποίους δεν γίνεται λόγος, ενώ θα έπρεπε να ήταν ήδη στη Κύπρο και να λογοδοτούν. Ο πρώην Διοικητής της Κεντρικής κ. Ορφανίδης (ναι, αυτός με τους σκληρούς δίσκους που τους πήρε περίπατο), ο Ανδρέας Βγενόπουλος, αλλά και κάποια άλλα «ομορφόπαιδα» που έφαγαν κάτι δεκάδες εκατομμύρια και έπρεπε όλοι οι υπόλοιποι να πληρώσουμε γι αυτούς. Πόσο δύσκολο είναι να βγει ένα ένταλμα σύλληψης, χωρίς…«τρύπες» για να έρθουν τα παλληκάρια να λογοδοτήσουν. Τι εμποδίζει την Κυπριακή Δημοκρατία να το έχει κάνει εδώ και καιρό; Όλοι υποπτευόμαστε το πως και το γαιτί, αλλά θέλουμε να το ακούσουμε απο επίσημα χείλη. Για να γνψρίζουμε τι θα κάνουμε στις επερχόμενες εκλογές…
Υ.Γ. Σιγά μην σας γράψω για τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο τον Β, τον επονομαζόμανο και Batman. Θα πρέπει να γράφούν σειρά άρθρων και εγώ τώρα είμναι απασχολημένος με άλλα πράγματα. A propos έφτιξα μια ταραμοσαλάτα για την Καθαρή Δευτέρα, ποίημα…
Καλή Σαρακοστή σε όλες και όλους!
