{loadposition ba_textlink}
Για κάποια παιδιά η σχολική ζωή δεν είναι εύκολη… Και ενώ ο χώρος του σχολείου πρέπει να είναι πάντα χώρος , μάθησης, χαράς, παιχνιδιού, κοινωνικοποίησης, δυστυχώς και στα κυπριακά σχολεία, άρχισε να παρατηρείται ανησυχητική αύξηση των κρουσμάτων της μάστιγας που λέγεται bullying ή αλλιώς σχολικός εκφοβισμός.
Τί είναι σχολικός εκφοβισμός
«Ενα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying), όπως και ο όρος «θυματοποίηση» χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Ο εκφοβισμός και η βία ανάμεσα στους μαθητές μπορούν να πάρουν σωματική, λεκτική, ψυχολογική και κοινωνική μορφή.
Αυτό ισχύει και στην περίπτωση ενός 10χρονου μαθητή ο οποίος φοιτά στο Β Δημοτικό Σχολείο Αγίου Αθανασίου στη Λεμεσό, και ο οποίος σύμφωνα με καταγγελία των γονιών του, δέχεται καθημερινά άγριο bullying από μερίδα συμμαθητών του.
Το ποτήρι ξεχείλισε και η ζωή του 10χρονου μαθητή ,έχει γίνει κόλαση εντός του σχολικού χώρου, καθώς το bullying που δέχεται καθημερινά φαίνεται να μην έχει τέλος. Το παιδάκι, σύμφωνα με τους γονείς του, καθημερινά κλαίει, φοβάται και δεν θέλει να πηγαίνει στο σχολείο.
Μαζεύουν υπογραφές για να τον διώξουν!!
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο καθώς οι γονείς των μαθητών αυτών, αντί να συμβουλεύσουν τα παιδιά τους, κινούνται παρασκηνιακά, σύμφωνα με πληροφορίες μας, και μέσω τηλεφωνικών παρεμβάσεων σε άλλους γονείς, προσπαθούν να μαζέψουν υπογραφές ώστε να διώξουν το παιδί από το σχολείο, για να εκτονωθεί, όπως λένε η κατάσταση.
Αν είναι ποτέ δυνατό, οι ίδιοι οι γονείς να πρωτοστατούν για την νομιμοποίηση μιας αδικίας σε βάρος μιας αθώας ψυχής 10 μόλις χρονών.
Το σχολείο «σηκώνει τα χέρια ψηλά»
Εκπληξη αλλά ταυτόχρονα και σωρεία σοβαρών ερωτημάτων, προκαλεί και η στάση της Διεύθυνσης του Σχολείου, η οποία όπως διαφάνηκε αδυνατεί να επιβάλει την τάξη με αποτέλεσμα η κατάσταση να επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα, καθώς φαίνεται ότι ο έλεγχος του σχολείου πέρασε στα χέρια μιας χούφτας γονιών.
Ενδεικτικά, ενώ η Διευθύντρια του Σχολείου-το οποίο να σημειώσουμε ότι είναι από τα μεγαλύτερα της Λεμεσού-αναγνωρίζει ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά σοβαρό περιστατικό το οποίο συμβαίνει εδώ και αρκετό καιρό, ισχυρίζεται ότι έκανε ότι ήταν δυνατό, με στόχο την επίλυσή, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Μάλιστα, όπως πληροφορούμαστε, έμμεσα η Διεύθυνση του συγκεκριμένου σχολείου, παρακίνησε τους γονείς του θύματος, να ζητήσουν μεταγραφή για το παιδί τους σε άλλο σχολείο της Λεμεσού.
Σε συνομιλία μας με τη διευθύντρια του σχολείου, με στόχο να ακούσουμε και τη δική της εκδοχή για το θέμα, έκπληκτοι πληροφορηθήκαμε, ότι η θέση του Σχολείου και το καλύτερο για τον μαθητή-θύμα σχολικού εκφοβισμού-θα ήταν να εγγραφεί σε κάποιο άλλο σχολείο της Λεμεσού.
Και διερωτώμαι αν μια τέτοια ενέργεια θα αποτελεί τη λύση του προβλήματος, και ταυτόχρονα αν είναι με αυτό το τρόπο που το σχολείο προστατεύει ανυπεράσπιστους μαθητές θύματα του σχολικού εκοφοβισμού, όπως στη προκειμένη περίπτωση, όπου το παιδάκι, καθημερινά γίνεται δέκτης, λεκτικής αλλά και σωματικής βίας συμμαθητές του.
«Κάναμε ότι ήταν δυνατόν» είναι η απάντηση που πήρα από τη διευθύντρια χωρίς κανένα αποτέλεσμα, και συνέχισε ότι το κλίμα στο σχολείο για το συγκεκριμένο μαθητή, είναι τοξικό και το καλυτερο θα ήταν να μετακινηθεί σε κάποιο άλλο σχολείο.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι παρόμοιο περιστατικό με πρωταγωνιστές τους ίδιους μαθητές συνέβη και πριν λίγο καιρό, ενώ οι γονείς του παιδιού αναγκάστηκαν να ζητήσουν την μετακίνηση του γιού τους σε άλλο τμήμα του Σχολείου.
Καθημερινά τον ντροπιάζουν με διάφορους τρόπους
Σύμφωνα με την καταγγελία «φωτιά» των γονιών του 10χρονου μαθητή, όλα ξεκίνησαν στη διάρκεια της περσινής χρονιάς, όταν μια μερίδα παιδιών, άρχισε να παρενοχλεί με διάφορους τρόπους τον γιο τους, κυρίς μέσω λεκτικής αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις σωματικής βίας. Σχεδόν σε καθημερινή βάση όπως καταγγέλει ο πατέρας, ο γιος του δέχεται εκφοβισμό από τα άλλα παιδιά, τον χτυπάνε, του πετάνε τη τσάντα του τα μολύβια του, δεν του επιτρέπουν να παίξει μαζί τους ούτε να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες, του μιλάνε απαξιωτικά και πολλά άλλα.
Η κατάσταση φαίνεται να ξέφυγε και από τον έλεγχο της δασκάλας, η οποία είχε την επιμέλεια της τάξης την περσινή χρονιά, καθώς σύμφωνα με τις καταγγελίες, με τη σειρά της επέρριπτε ευθύνες στο συγκεκριμένο παιδί, με τον ισχυρισμό ότι ο ίδιος προκαλούσε με τη συμπεριφορά του, τις αντιδράσεις των άλλων παιδιών. Αυτό εξάλλου, ισχυρίστηκε και η Διευθύντρια αναφέροντας επί λέξη «Πρόκειται για ένα άρριστο μαθητή ο οποίος επειδή μεγάλωσε στην Ελλάδα έχει ευφράδεια λόγου και αυτό δεν γίνεται αποδεκτό από τους άλλους»!!!!! Και ισχυρίστηκε ότι επειδή είναι καλός μαθητής ειρωνεύεται τους συμμαθητές του προκαλώντας τις αντιδράσεις τους.
Πριν ένα χρόνο και όταν οι γονείς διαπίστωσαν ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί τους, αποτάθηκαν στον τότε Διευθυντή του Σχολείου τον οποίο και ενημέρωσαν για τα τεκταινόμενα. Αυτό φαίνεται να μην άρεσε στη δασκάλα, η οποία σύμφωνα με τους γονείς, για να τιμωρησει το παιδί, δεν του έδινε πρωτοβουλίες στη τάξη και το προσέβαλλε.
Και ερχόμαστε ένα χρόνο μετά όπου η κατάσταση εξακολουθεί να είναι η ίδια και χειρότερη, με τα κρούσματα βίας κατα του συγκεκριμένου μαθητή να πολλαπλασιάζονται χωρίς έλεος. Ενδεικτικά, όταν πρόσφατα η δασκάλα της Τέχνης έδωσε συγχαρητήρια στο παιδί για τη ζωγραφιά του, μετά το διάλειμμα, βρήκε το σχέδιό του κατεστραμμένο, ενώ ο μαθητής που έκανε αυτή την πράξη ανέφερε ότι το έκανε για πλάκα. Οταν για δεύτερη φορά συνέβη παρόμοιο περιστατικό, η Διευθύντρια κάλεσε τα παιδιά στο γραφείο της και αυτά ισχυρίστηκαν ότι προέβησαν σε αυτές τις πράξεις γιατί ο συμμαθητής τους, τους είπε ότι δεν ήταν καλοί μαθητές, με αποτέλεσμα να μην τους επιβληθεί καμία τιμωρία. Η δασκάλα, η οποία έχει την ευθύνη του Τμήματος για την φετινή χρονιά, επιβεβαίωσε σύμφωνα με τους γονείς, ότι οι συγκεκριμένοι μαθητές, δημιουργούν συχνά προβλήματα, ενώ παρά το γεγονός ότι οι γονείς ενημερώθηκαν για την συμπεριφορά των παιδιών τους, εντούτοις δεν το αποδέχονται και διαμηνύουν ότι δεν θα δεχθούν να τιμωρηθούν τα παιδιά τους για κανένα λόγο. Μάλιστα φαίνεται να ασκούν αφόρητες πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση, ενώ οι πρόσφατες παρασκηνιακές τους ενέργειες για μάζεμα υπογραφών με στόχο την εκδίωξη του 10χρονου, φαίνεται να αγγίζει τα όρια παροξυσμού.
Τα περιστατικά εκφοβισμού κατά του συγκεκριμένου μαθητή, δεν διαδραματίζονται μόνο στο χώρο του σχολείου αλλά και στις σχολικές εκδρομές, ακόμη και εντός της εκκλησίας συνέβη ένα λυπηρό περιστατικό, όπου λίγο πριν τα Χριστούγεννα στη διάρκεια εκκλησιασμού των μαθητών του σχολείου, κάποιοι τον κλωτσούσαν και τον κορόιδευαν.
Παρέμβαση της ΟΑΠ
Η κατάσταση φαίνεται να έφτασε στο απροχώρητο, καθώς τα περιστατικά βίας εναντίον του έχουν πολλαπλασιαστεί, έτσι οι γονείς αποφάσισαν να απευθυνθούν γραπτώς τόσο προς την Διεύθυνση του Σχολείου όσο και στο Υπουργείο Παιδείας. Εντούτοις παρά το γεγονός ότι είχε παρέλθει ένα μήνας από τότε, μόλις προχθές παρενέβη η ΟΑΠ, (Ομάδα Αμεσης Παρέμβαση), αποτελούμενη από ειδικούς σε τέτοια θέματα. Σε μια προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης, οι ειδικοί έχουν προτείνει τη συμμετοχή όλων των παιδιών του Τμήματος ακόμη και των γονιών τους, σε διάφορες ψυχοεκπαιδευτικές δραστηριότητες, οι οποίες έχουν σαν στόχο την ευαισθητοποίηση και την αντιμετώπιση του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο.
Δυστυχώς, μέσα από αυτό το λυπηρό περιστατικό, έχει διαφανεί ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της Κύπρου, δεν είναι ακόμη σε θέση να αντιμετωπίσει οργανωμένα τον σχολικό εκφοβισμό. Αυτό διαφάνηκε και μέσα από τη συζήτηση που είχαμε με τους αρμοδίους, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ, εισηγούνται επιφανειακές λύσεις, όπως η μεταγραφή του μαθητή που δέχεται το καθημερινό bullying από τους συμμαθητές του. Δυστυχώς όμως αυτό, δεν αποτελεί τη λύση, καθώς πρόκειται για ένα φαινόμενο το οποίο είναι παρόν σε όλα τα σχολικά περιβάλλοντα και πληγώνει καθημερινά τις ψυχές και τα κορμιά δεκάδων μαθητών. Συνεπώς, για να αντιμετωπιστεί η μάστιγα του σχολικού εκφοβισμού, χρειάζεται συνολική δράση από μέρους όλων των φορέων που εμπλέκονται στην εκπαίδευση, είναι το λιγότερο που οφείλουμε στα παιδιά μας, ώστε αυτά τα τραγικά περιστατικά να μην είναι μοιραία για την μετέπειτα εξέλιξη και την πορεία τους.
