Οι δύο δρόμοι της απαισιοδοξίας

Σχολιάζει ο Αιχμηρός

Απεργία η CYTA, κλείνει ο Ορφανίδης και μένουν 3000 άνθρωποι στον δρόμο χρονιάρες μέρες, δανεισμός της κυβέρνησης από τους ημικρατικούς οργανισμούς, διαμαρτύρονται οι αγρότες έξω από το υπουργείο οικονομικών, παρακαλάμε τις εταιρίες που υπογράψανε για οικόπεδα στην ΑΟΖ για προκαταβολή και πολλά άλλα τέτοια ευχάριστα για την Κύπρο δεσπόζουν στην επικαιρότητα.

Τέτοια διαβάζω και ανεβαίνει η ψυχολογία μου, έτσι ξεκινάει η τελευταία βδομάδα πριν την γέννηση του Χριστούλη στην Κύπρο και μας κάνει όλους να σκεφτόμαστε δυο και τρεις φορές πριν ξεκινήσουμε τις αγορές των γιορτών. Τελικά ίσως την γλυτώσουν λιγάκι οι γαλοπούλες και τα αρνάκια αφού θα αγοράσουμε όσα χρειαζόμαστε και δεν θα μπούμε σε υπερβολές.

Κάθε πέρσι και καλύτερα, όλοι αναπολούμε το παρελθόν. 

Το παρελθόν όμως είναι μια ξένη χώρα για μας πια. 

Τα κάνουν τα πράγματα διαφορετικά εκεί. Δεν γίνονται όλα αυτά εκεί.

Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα. Όταν τρώγαμε με χρυσά κουτάλια και δεν μεριμνήσαμε για το μέλλον. Δεν φυλάξαμε όταν είχαμε. Και τα προβλήματα μας φαίνονται βουνό. Πώς να πληρώσουμε το ρεύμα, το τηλέφωνο, τα φροντιστήρια των παιδιών, την δόση του αυτοκινήτου, το δάνειο του σπιτιού, την Φιλιππινέζα κλπ.

Όταν έχεις να ανέβεις ένα βουνό, μη νομίζεις ότι θα γίνει μικρότερο αν περιμένεις. Περιμένοντας τον από μηχανής θεό, να μας λύσει τα προβλήματα επιβίωσης που δειλά δειλά κάνουν την εμφάνιση τους στον ορίζοντα, μου περνάνε διάφορα από το μυαλό. Όχι τα γνωστά τι έγινε, πως έγινε, ποιος φταίει, ποιος θα είναι ο πρόεδρος που θα μας σώσει αλλά τα δυσάρεστα. 

Τι κάνουμε; Πως θα βγούμε από το αδιέξοδο. Πως θα πληρώσω τους απλήρωτους λογαριασμούς μου; Πως θα έχω να φάω σε 2 μήνες; Γιατί δεν φύλαξα και εγώ κάτι αλλά ήθελα τις διακοπές στην Μύκονο και τις ξαπλώστρες στην Ψαρού; Γιατί έπρεπε σώνει και καλά να έχω πρώτο τραπέζι στον Ρέμο όταν πήγαινα Αθήνα για shopping, relaxing και τσάρκα;

Είμαι απαισιόδοξος και δεν το κρύβω. Και φοβάμαι πολύ για το αύριο. Αλλά το ωραίο με την απαισιοδοξία είναι ότι είτε αποδεικνύεται ότι είχες δίκιο είτε συμβαίνει να δοκιμάζεις μια ευχάριστη έκπληξη. Ίδωμεν…