Στις ΗΠΑ λένε ότι τα μόνα απόλυτα πράγματα στη ζωή είναι οι φόροι και ο θάνατος, αλλά στην Κύπρο το 2016 φαίνεται ότι καταφέραμε να ενώσουμε και τις δύο απολυτότητες σε μία. Στα γραφεία της εφημερίδας μας έφτασε μία επιστολή που αποκαλύπτει ότι στην επαρχία της Πάφου και συγκεκριμένα στο χωριό της Κρήτου Τέρρα επιβάλλεται παράνομα φόρος κοιμητηρίου, χωρίς να συντρέχει κανένας λόγος!
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Περί Κοιμητηρίων Νόμο φόρος κοιμητηρίου επιβάλλεται μόνο σε περιπτώσεις που αφορούν δημιουργία νέου κοιμητηρίου ή επέκταση ήδη υπάρχοντος και ουσιαστικά «χρηματοδοτούν» αυτήν την επέκταση ή τη νέα κατασκευή. Μάλιστα, ο νόμος προβλέπει διαμοιρασμό δαπανών ανάμεσα στους κατοίκους.
«Μεν λαλείς πελλάρες»
Ο Σάββας Αρκαδίου, κάτοικος της περιοχής και ένας εκ των οποίων κλήθηκε να πληρώσει τον φόρο… κοιμητηρίου αντέδρασε, όπως ήταν λογικό και επικοινώνησε με τις αρμόδιες αρχές. Η «24» έχει στα χέρια της την επιστολή του κ. Αρκαδίου προς την Επίτροπο Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ελίζα Σαββίδου, στην οποία καταγγέλει τα όσα συνέβησαν τα οποία είναι τουλάχιστον κωμικοτραγικά.
Συγκεκριμένα, ο κ. Αρκαδίου καταγγέλει ότι στη συνομιλία που είχε με τον επόπτη της Επαρχιακής Διοίκησεως Πάφου που χειρίζεται τις υποθέσεις της κοινότητας, ο δημόσιος λειτουργός επέμενε ότι ο Περί Κοιμητηρίων Νόμος δίνει το δικαίωμα της επιβολής φορολογίας και ότι ο ίδιος ο Έπαρχος Πάφου ενέκρινε τη φορολογία βασιζόμενος στο νόμο. Όταν ο κ. Αρκαδίου επεσήμανε ότι το άρθρο έχει εφαρμογή μόνο σε περιπτώσεις νέων κοιμητηρίων ή επέκτασης υφιστάμενου, η απάντηση που πήρε ήταν… αφοπλιστική: «μεν λαλείς πελλάρες».
Οι κάτοικοι που πρέπει να πληρώνουν
Πέρα από το παράλογο του πράγματος, αφού οι φορολογούμενοι θα έπρεπε να πληρώνουν για κατασκευή νέων κοιμητηρίων ή επέκταση υφιστάμενων και καταλήγουν να πληρώνουν απλά και μόνο την… ύπαρξη κοιμητηρίων, υπάρχει ιδιαίτερο ζήτημα και για το ποιοι ακριβώς είναι οι «κάτοικοι» στους οποίους αναφέρεται η νομοθεσία.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση της Κρήτου Τέρρας, η φορολογία επιβλήθηκε σε 43 από τους 420 φορολογούμενους, ένας αριθμός που δεν δικαιολογείται από καμία νομοθεσία.
Όπως πολύ σωστά αναδεικνύει ο κύριος Αρκαδίου, στην επιστολή του: «…η επιβολή της (σ.σ. της φορολογίας κοιμητηρίου), έστω και εάν υποθέσουμε ότι ήταν νομοθετημένη, σε μικρή μερίδα κατοίκων και πάλιν είναι καταχρηστική και παράνομη εφόσον είναι επιλεκτική και εμπεριέχει το στοιχείο της διάκρισης καθ’ υπέρβαση των εξουσιών του Κ.Σ. αλλά και καθ’ υπέρβαση των εξουσιών του Έπαρχου που τις ενέκρινε ως νόμιμες.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι «κάτοικοι», πέραν από τις πρόνοιες του περί Κοινοτήτων Νόμου του 1999, θεωρούνται και όσοι έχουν εγγραφεί στον εκλογικό κατάλογο με βάση τον Περί Αρχείου Πληθυσμού (Τροποποιητικό) Νόμο (Ν.41)του 2011 άρθρο 97Α (άσχετα με την αμφισβητούμενη συνταγματικότητα του) το οποίο αναφέρει ότι, «κάτοικοι», πέραν από τις πρόνοιες του περί Κοινοτήτων Νόμου του 1999, θεωρούνται και όσοι έχουν εγγραφεί στον εκλογικό κατάλογο με βάση τον Περί Αρχείου Πληθυσμού (Τροποποιητικό) Νόμο (Ν.41)του 2011 άρθρο 97Α (άσχετα με την αμφισβητούμενη συνταγματικότητα του) το οποίο αναφέρει ότι,
Σε κοινότητες με πληθυσμό κάτω των 200 εγγεγραμμένων εκλογέων δύνανται να εγγράφονται κατόπιν δικής τους επιλογής ως εκλογείς των κοινοτήτων αυτών και πρόσωπα που δεν έχουν την συνήθη διαμονή τους εκεί νοουμένου ότι πληρούν τις πιο κάτω προϋποθέσεις:
α) Ο εκλογέας κατάγεται από την κοινότητα ή είναι σύζυγος ή παιδί τέτοιου εκλογέα, και
β) κατέχει κατοικία στην εν λόγω κοινότητα είτε ο ίδιος ή συγγενής του ως ανωτέρω.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι προφανές ότι ο νομοθέτης προέβλεψε τις υποχρεώσεις των εκλογέων αυτών ως προς τις πρόνοιες του περί κοινοτήτων Νόμου του 1999 ως και άλλων νομοθεσιών (όπως ο Περί Κοιμητηρίων (Ταφή και Εκταφή) Νόμος του 2004) και για τον λόγο αυτό έχει συμπεριλάβει τις φράσεις «ο εκλογέας κατάγεται από την κοινότητα» και «κατόπιν δικής τους επιλογής» με πρόθεση να τους εντάξει στους «κατοίκους» και να τους συμπεριλάβει σε ότι αυτό προβλέπεται».
Η προσφυγή στην Επίτροπο Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Ο κ. Αρκαδίου αφού δεν κατάφερε να βρει άκρη με τους λειτουργούς της επαρχίας Πάφου, οι οποίοι του απάντησαν να «μεν λαλεί πελλάρες», αναγκάστηκε να προσφύγει στην Επίτροπο Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, προκειμένου να βρει το δίκιο του και όπως πολύ σωστά σχολιάζει: «Με το σκεπτικό του Κ.Σ. Κρήτου Τέρρα και/ή της έγκρισης του Έπαρχου για επιβολή φορολογίας κοιμητηρίου θα έπρεπε για όλα τα κοιμητήρια ανεξαρτήτως ιδιοκτησίας και/ή ελέγχου, να επιβάλλεται φορολογία κοιμητηρίου και εφόσον την “φορολογία” την εισπράττει ο διαχειριστής του κοιμητηρίου και/ή ο ιδιοκτήτης τότε και η εκκλησία μπορεί να επιβάλλει και να εισπράττει φόρο κοιμητηρίου»
Από τη στιγμή, που ο νόμος χρησιμοποιείται χωρίς να υπάρχει ορθή ερμηνεία του από τις Επαρχιακές Διοικήσεις, όχι μόνο στην Πάφο αλλά και παγκύπρια, η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καλείται να εισηγηθεί την τροποποίηση του Περί Κοιμητηρίων Νόμου όπως και άλλων συνδεδεμένων νομοθεσιών ούτως ώστε να αποφεύγονται λανθασμένες ερμηνείες οι οποίες μετατρέπονται σε προϊόν εκμετάλλευσης εξουσιών εις βάρος των πολιτών.
