Του Μάριου Δημητρίου
Ωραία φωτογραφία, έτσι; Τραβήχτηκε τη Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018 στο γραφείο του Προέδρου της Κυπριακής Βουλής και απαθανατίζει όπως βλέπετε, τη θερμή χειραψία του Δημήτρη Συλλούρη, με τον ομόλογό του, Πρόεδρο της Αιγυπτιακής Βουλής Δρα Ali Abdel-Aal, ευσταλή και δυνατό στα 70 του άντρα, ένα από τους ισχυρούς στυλοβάτες και εκφραστές του αυταρχικού καθεστώτος του Στρατηγού Abdel Fattah el-Sisi. Ο έμπειρος πολιτικός, Συνταγματολόγος και Πανεπιστημιακός Καθηγητής Νομικών Δρ Aal, επισκέφθηκε την Κύπρο, το τριήμερο 9 – 11 τρέχοντος, επικεφαλής μεγάλης κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας, που συναντήθηκε επίσης τη Δευτέρα με τον Γιώργο Λιλλήκα (Πρόεδρο της Ομάδας Φιλίας Κύπρου-Αιγύπτου και Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στη Βουλή) και την Τρίτη με τον ίδιο τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Συναντήθηκε επίσης με τον Υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη, που χαρακτήρισε την Αίγυπτο, «ένα πυλώνα και από άποψης πολιτικής, από άποψης ασφάλειας, καθώς και από οικονομικής άποψης», και με τον Υπουργό Ενέργειας Γιώργο Λακκοτρύπη, που συζήτησε με τους Αιγύπτιους κοινοβουλευτικούς, «την προσπάθειά διοχέτευσης του φυσικού αερίου του κοιτάσματος «Αφροδίτη» προς την Αίγυπτο και το θέμα του Euro-Africa Interconnector, που θα συνδέει Αίγυπτο, Κύπρο και Ελλάδα»….
Ο Δρ Ali Abdel-Aal, είναι ο μέγας κοινοβουλευτικός ανήρ, που τον Φεβρουάριο 2018, ένα μήνα πριν τις Προεδρικές «εκλογές» του Μαρτίου και την επανεκλογή του Sisi – αφού προηγήθηκε η φυλάκιση και η τρομοκράτηση όλων των πολιτικών αντιπάλων του Αιγύπτιου Προέδρου – είπε το αμίμητο και αδιανόητο, σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, ότι «η ελευθερία του λόγου και η δημοκρατία, είναι μέτωπα που χρησιμοποιούν οι διαφωνούντες, για να καταστρέψουν το κράτος»(!). Σε άλλη μια άγρια επίθεση κατά των ελάχιστων δημοσιογράφων και ΜΜΕ, που μέσα σε ένα κλίμα πολιτικού κανιβαλισμού, τολμούσαν ακόμα να εργαστούν με επαγγελματισμό και αντικειμενικότητα στην Αίγυπτο, ο Ali Abdel Aal, δήλωσε μιλώντας στο κοινοβούλιο της χώρας, ότι «μερικοί δημοσιογράφοι, κρύβονται πίσω από τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου, για να δημοσιεύσουν υλικό, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Στη Νομική Σχολή – συνέχισε ο Αιγύπτιος μεγάλος φίλος της Κύπρου και όλων των βουλευτών της – σπούδασα νόμιμους τρόπους για να καταστρέφει κανείς τα κράτη, κάτω από τη βιτρίνα της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Η καταστροφή του κράτους, συμβαίνει τώρα», πρόσθεσε, εισηγούμενος στους συναδέλφους του να ολοκληρώσουν ένα νόμο που να επιτρέπει στο κράτος να προσαγάγει αμέσως στα Δικαστήρια, διαφωνούντες δημοσιογράφους, ποινικοποιώντας ουσιαστικά τη δημοσιογραφία, στη χώρα, αν δεν είναι «προσαρμοσμένη» στην αυταρχική και αντι-δημοκρατική πολιτική του καθεστώτος, που κάτω από την ομπρέλα της καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», κινείται σε δύο άξονες καταστολής – εναντίον των ισλαμιστών από τη μια και των φιλελεύθερων και κοσμικών από την άλλη, πρωταρχικά εναντίον των διαφωνούντων δημοσιογράφων, ακτιβιστών υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μη κυβερνητικών οργανισμών, θρησκευτικών μειονοτήτων, ακόμα και της κοινότητας ομοφυλοφίλων. Και βέβαια ο νόμος αυτός, φτιάχτηκε σε χρόνο ρεκόρ και τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή.
Όταν λοιπόν κοιτάζω τη φωτογραφία αυτή και όταν ακούω τα μελένια λόγια, κυρίως για την οικονομική συνεργασία, που ο Δρα Ali Abdel-Aal, αντάλλαξε στην Κύπρο, με όλους τους προαναφερθέντες, πολιτικούς και διπλωμάτες μας, νιώθω πόσο…δύσκολη υπόθεση μπορεί να είναι η πολιτική και η διπλωματία, για έντιμους άντρες και γυναίκες, όταν κινείται μέσα στη… μυστηριακή και ομιχλώδη χώρα της σκοπιμότητας, της διπλοπροσωπίας και των διπλών ηθικών κριτηρίων – των διπλών ηθικών κριτηρίων που επιβάλλουν διαχρονικά στις κυβερνήσεις και σε όλα ανεξαίρετα τα κυπριακά κόμματα και γενικά στο πολιτικό σύστημα εξουσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, να ενεργεί και να κάνει πολιτικές επιλογές και συμμαχίες, με βάση καθαρά συμφεροντολογικά κίνητρα, χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, όταν αυτό τη βολεύει, με αντι-δημοκρατικά, μεσανατολικά καθεστώτα που αντιμάχονται όλα τα ευρωπαϊκά ιδανικά. (Πιο παλιά, συνάψαμε στενές σχέσεις συνεργασίας, ακόμα και με τους λαομίσητους «προοδευτικούς» δικτάτορες Assad της Συρίας – η συνεργασία με αυτόν, ακόμα ισχύει, απ’ όσο αντιλαμβάνομαι – και Gaddafi της Λιβύης, που οδήγησαν τις χώρες τους στη χειρότερη αιματοχυσία και καταστροφή, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που ακόμα συνεχίζεται). Δυστυχώς, η επίσκεψη των Αιγυπτίων προσκεκλημένων της Βουλής, μας θύμισε ότι η Κύπρος, ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχει κανένα πρόβλημα να «ξεχάσει» τις ευρωπαϊκές αρχές και τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επικαλείται επιλεκτικά, για δεκαετίες, ιδιαίτερα στο κυπριακό, σε σχέση με τον μεγάλο κατοχικό εχθρό την Τουρκία, και την ίδια στιγμή να…στηλιτεύει με ιερή αγανάκτηση, τη συμπεριφορά της Τουρκίας και άλλων χωρών, που είναι ίδια με τη δική της, στο ζήτημα αυτό, των συμμαχιών και των διακρατικών σχέσεων…
«Τις δύο μας χώρες», είπε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Αιγυπτιακής Βουλής, τη Δευτέρα στη συνάντηση με τον Δημήτρη Συλλούρη «τις συνδέει η Μεσόγειος Θάλασσα, την οποία θέλουμε να μετατρέψουμε σε θάλασσα της ειρήνης, της αγάπης και του μέσου διακίνησης αγαθών»… Ειρήνη, αγάπη και διακίνηση αγαθών; Ναι, ειρήνη, αγάπη και διακίνηση αγαθών, σε μια χώρα και ένα λαό πνιγμένο στο πένθος και τη σιωπή, όπου μιλούν μόνο τα ανδρείκελα του Προέδρου, όπου εξευτελίζονται και απαξιώνονται οι πολιτικοί διαφωνούντες, οι δημοσιογράφοι, οι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν δεν σαπίζουν στη φυλακή, μαζί με χιλιάδες αθώους, έγκλειστους με την κατηγορία διάπραξης δήθεν «τρομοκρατικών πράξεων». Το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018, μια μέρα πριν φθάσει στην Κύπρο η Αιγυπτιακή αντιπροσωπεία, Στρατιωτικό Δικαστήριο στο Κάιρο, καταδίκασε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού, 75 ανθρώπους, περιλαμβανομένων επιφανών ηγετών του ισλαμιστικού κινήματος και σε πολυετείς φυλακίσεις, περισσότερους από 600 άλλους πολίτες, που συμμετείχαν σε μια ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά του καθεστώτος το 2013, στην πλατεία Rabaa Adawiya του Καίρου. Επρόκειτο για μια καθιστική εκδήλωση 85 χιλιάδων υποστηρικτών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που είχαν στρατοπεδεύσει σε αντίσκηνα για 40 περίπου μέρες και νύχτες στην πλατεία, ζητώντας την αποκατάσταση του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της Αιγύπτου, Mohamed Morsi, ανατραπέντος στις 3 Ιουλίου 2013, με στρατιωτικό πραξικόπημα από τον Στρατηγό Sisi. Η εκδήλωση τερματίστηκε βίαια στις 14 Αυγούστου 2013, με τη σφαγή των διαδηλωτών από τον Στρατό και την Αστυνομία του πραξικοπηματικού καθεστώτος, σε μια αιματοβαμμένη επιχείρηση, όπου μέσα σε μερικές ώρες, ο καταυλισμός των διαδηλωτών πυρπολήθηκε από τις Δυνάμεις Ασφαλείας και ισοπεδώθηκε από τα τανκς, τις μπουλντόζες και τα βαριά στρατιωτικά οχήματα, ενώ οι στρατιώτες οι αστυνομικοί και οι ελεύθεροι σκοπευτές, πυροβολούσαν αδιάκριτα κατά του πλήθους, σκοτώνοντας περισσότερους από χίλιους άμαχους πολίτες, τραυματίζοντας χιλιάδες και συλλαμβάνοντας περίπου 800, στους οποίους επεφύλαξαν μια μαζική παρωδία δίκης, (κατηγορώντας τους μεταξύ άλλων για φόνους και πράξεις βίας), που τέλειωσε στις 8 Σεπτεμβρίου 2018, όπως προαναφέρθηκε. Αυτή η παρωδία δίκης, πήρε διεθνείς διαστάσεις, αφού στην πλατεία Rabaa, συνελήφθηκαν και φυλακίστηκαν ξένοι και Αιγύπτιοι δημοσιογράφοι, μεταξύ τους και ο 31χρονος φωτορεπόρτερ Mahmoud Abu Zeid, άλλως Shawkan. Αντιμετώπιζε την ποινή του θανάτου, αφού είχε κατηγορηθεί για δήθεν «τρομοκρατική δράση» κατά του καθεστώτος και για δήθεν οπλοφορία, ενώ το μοναδικό «όπλο» που κρατούσε, ήταν η φωτογραφική μηχανή του. Ενώ ήταν κρατούμενος, τον Μάϊο 2018, βραβεύτηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ με το Βραβείο για την Ελευθερία του Τύπου για το 2018, με τους κριτές να χαιρετίζουν «το θάρρος του, την αντίσταση και τη δέσμευσή του στην ελευθερία της έκφρασης». Αναλήφθηκε από διεθνείς οργανισμούς υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Διεθνής Αμνηστία αλλά και δημοσιογραφικές οργανώσεις, μια παγκόσμια εκστρατεία για την απελευθέρωσή του, που αναμένεται να γίνει σύντομα, αφού στη δικαστική απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2018, καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση και έχει ήδη εκτίσει πεντάχρονη περίοδο εγκλεισμού στη διαβόητη φυλακή Tora, της αιγυπτιακής πρωτεύουσας.
Τηλεφώνησα τη Δευτέρα στον Γιώργο Λιλλήκα, του ανέφερα ότι παρακολουθώ τα θέματα της συστηματικής παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το καθεστώς της Αιγύπτου και τον ρώτησα αν στη συνάντηση με τον Δρα Ali Abdel-Aal, του ανέφερε οτιδήποτε για το ζήτημα της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αίγυπτο. Μου είπε ότι «έγινε μια «προσεκτική συζήτηση» για τα ανθρώπινα δικαιώματα»…και ότι ο Aal, «έδωσε έμφαση στην τρομοκρατία και μας είπε ότι κινδυνεύει η Αίγυπτος»…Μου είπε ακόμα ο κ. Λιλλήκας, ότι «θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έθεσε και ο ίδιος ο Aal, ότι υπάρχει ανοικτό κεφάλαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα»…
Σκέφτομαι ότι πέρα από κάθε «προσεκτική», ή «απρόσεκτη» συζήτηση, φυσικά υπάρχει ανοικτό κεφάλαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Αίγυπτο, που ο Δρ. Ali Abdel-Aal, το αντιλαμβάνεται βέβαια με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, όπως αντιλαμβάνεται τη δημοσιογραφία και όπως αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία…
Ο φυλακισμένος φωτορεπόρτερ Mahmoud Abu Zeid, διεθνώς γνωστός και ως Shawkan, στη διάρκεια της δίκης του στο Κάιρο.
Στιγμιότυπα από τη βίαιη καταστολή από το καθεστώς Sisi, της ειρηνικής εκδήλωσης στην πλατεία Rabaa του Καίρου και τη βάρβαρη δολοφονία εκατοντάδων Αιγυπτίων πολιτών, στις 14 Αυγούστου 2013.
Φώτο: Ο Δρ Ali Abdel-Aal και ο Δημήτρης Συλλούρης στη συνάντηση της 10ης Σεπτεμβρίου 2018 στη Λευκωσία.
