ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Αυτό το παγωμένο βράδυ της 7ης Ιανουαρίου 2019, μας υποδέχτηκαν με θερμή εγκαρδιότητα ο Αλί Κισμίρ και ο Σερκάν Σογιαλάν, αλλά τον πάγο…έσπασε ουσιαστικά ο Γιώργος Φράγκος, παίρνοντας το λόγο από το βήμα της επετειακής εκδήλωσης της Basin Sen, στο αναπαλαιωμένο κτίριο δίπλα στο παλιό παντοπωλείο στη βόρεια πλευρά της Λευκωσίας, σε απόσταση τριών λεπτών πεζοπορίας από το οδόφραγμα της οδού Λήδρας. «Είμαστε εδώ γιατί είμαστε συνάδελφοι και μας ενώνουν κοινοί στόχοι, κοινά οράματα και κοινές ευθύνες», είπε ο Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών και συνέχισε. «Μας περιμένουν πολλοί κοινοί αγώνες στο άμεσο μέλλον και η μεταξύ μας συνεργασία εδώ και πολλά χρόνια είναι ο καλύτερος μάρτυρας για το πόσα πολλά μπορούμε να κάνουμε μαζί και κυρίως για να καλλιεργήσουμε και στις δύο κοινότητες ένα πνεύμα ειρήνης και αρμονικής συμβίωσης. Μπορεί τα δεδομένα της παρούσας συγκυρίας να μην ευνοούν ιδιαίτερα αισιόδοξες προβλέψεις, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα χάσουμε τους βασικούς μας στόχους για επανένωση και απελευθέρωση της πατρίδας μας. Καταλήγοντας, σας εύχομαι υγεία και ό,τι καλό για όλους και να μη ξεχνάμε ως επαγγελματίες, την κύρια αποστολή μας των συνδικαλιστικών αγώνων για βελτίωση των όρων εργασίας και των απολαβών μας και πρωτίστως για ό,τι πολυτιμότερο μπορούν και πρέπει να έχουν οι δημοσιογράφοι, την ελευθερία του λόγου».
Ήταν ζεστό, ειλικρινές και οικείο το χειροκρότημα των συναδέλφων κι ας μην έχουμε την οικειότητα των φίλων μεταξύ μας κι ας μη ξέρουμε καλά καλά το όνομα ο ένας του άλλου, ή την προσωπική διαδρομή του στο επάγγελμα.
Περίμενα να φτάσει η εκδήλωση προς το τέλος της και όταν αποχώρησαν σχεδόν όλοι, ζήτησα ένα σχόλιο από τον Αλί Κισμίρ και τον Σερκάν Σογιαλάν, για τη δήλωσή τους της 3ης Ιανουαρίου ότι είναι αντιρρησίες συνείδησης. Μίλησε ο Αλί, με τον Σερκάν να συγκατανεύει με επιδοκιμαστικά κουνήματα του κεφαλιού: «Αποφασίσαμε να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στον αντιρρησία συνείδησης Χαλίλ Καραπασάογλου, γιατί στο βόρειο μέρος της Κύπρου υπάρχει εισβολή της Τουρκίας κι εμείς δεν θέλουμε να φοράμε τη στολή του τουρκικού στρατού που έκανε εισβολή στην Κύπρο. Ένας είναι ο λαός της Κύπρου κι εμείς δεν θέλουμε πόλεμο μεταξύ μας, θέλουμε ειρήνη». Χαμογέλασα και ύστερα γέλασα αυθόρμητα και τους κοίταξα στα μάτια σαν να τους έβλεπα για πρώτη φορά. Γέλασαν κι εκείνοι καθώς ζούσαμε αυτή την αθώα, θα έλεγα στιγμή, σαν παιδιά που μοιράζονται με συνωμοτική δέσμευση, την εμπειρία μιας απαγορευμένης ζαβολιάς. Είπε ο Αλί ότι δεν είναι μόνο συμβολική η συμπαράσταση τους στον Καραπασάογλου και ότι είναι αποφασισμένοι ακόμα και να πάνε στη φυλακή, όπως εκείνος. «Να μας φέρνεις σουβλάκια στη φυλακή», πέταξε με αμεριμνησία ο Σερκάν, την ώρα που δίναμε τα χέρια του αποχαιρετισμού, ενώ οι άλλοι παρευρισκόμενοι γύρισαν προς εμάς σαστισμένοι, καθώς τρανταζόμασταν σε δυνατά γέλια – μαζί μας και ο διερμηνέας μας, ο νεαρός συνάδελφος Τουνάϊ Μερτεκσί. Το όλο σκηνικό έμοιαζε με συνεδρία μιας ιδιόμορφης, δημοσιογραφικής ψυχοθεραπείας, με εμάς τους τέσσερις ανθρώπους του Τύπου, Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους, στη θέση ταυτόχρονα του ψυχοθεραπευτή και του θεραπευόμενου…«Εμείς δεν θέλουμε να φοράμε τη στολή του τουρκικού στρατού που έκανε εισβολή στην Κύπρο»…Το γέλιο μας ήταν ένα ανακουφιστικό και λυτρωτικό ξέσπασμα που σημάδεψε μιαν αίσθηση ακαριαίας απαλλαγής από όλες τις νευρώσεις, τις αγκυλώσεις και τις δυσλειτουργίες 45 χρόνων. Ένιωσα ότι βρήκα μια χαμένη πατρίδα, αυτήν της δημοσιογραφίας, καθώς επουλώνεται το τραύμα της και βγάζει νόημα επιτέλους.
Στο βήμα ο Γιώργος Φράγκος απευθύνεται στους Τουρκοκύπριους συνάδελφους με τη μεταφραστική βοήθεια του Τουνάϊ Μερτεκσί (Tunay Merteksi).
Φώτο: Από αριστερά ο Γενικός Γραμματέας Σερκάν Σογιαλάν, (Serkan Soyalan) και ο Πρόεδρος της Basin Sen, Αλί Κισμίρ (Ali Kismir), υποδέχονται τον Μάριο Δημητρίου και τον Γιώργο Φράγκο. Στην αντιπροσωπεία της Ένωσης Συντακτών Κύπρου που παρευρέθηκε στην επετειακή εκδήλωση της Συντεχνίας, περιλαμβάνονται ο Χρίστος Χριστοφίδης και ο Χρίστος Γεωργίου.
