{loadposition ba_textlink}
Κάποια τα έχουμε επισημάνει και τα βιώνουμε ως απλοί πολίτες, κάποια άλλα σκάνδαλα (τύπου Δρομολαξιάς κι όχι μόνο) έχουν αναδειχθεί από τα Μ.Μ.Ε.
Η κριτική έγινε στους προηγούμενους και –πολύ ορθώς λέμε εμείς- να συνεχίσει να γίνεται.
Αυτό που δεν βλέπουμε να γίνεται όμως στον βαθμό που επιθυμούμε είναι να ασκείται έλεγχος -με σωστό κι εποικοδομητικό, βέβαια, τρόπο- στους νυν κυβερνώντες.
Βλέποντας τον τρόπο που καλύπτουν κάποια θέματα τα Μ.Μ.Ε., την προσήλωσή τους στο πλάνο «για όλα φταίνε οι προηγούμενοι», νοιώθουμε ότι ζούμε σε έναν τόπο όπου ήρθαν οι νέοι για να καθαρίσουν τις βρομιές των άλλων.
Και, ασφαλώς, ξεχνούν όλοι να αγγίξουν θέματα που καίνε. Απαριθμούμε λίγα μόνο από αυτά:
* Τι γίνεται με τα προβληματικά δάνεια των μεγάλων επιχειρηματιών; Πόσα χρωστούν και τι κινήσεις έγιναν για να εισπραχθεί μέρος των χρημάτων;
* Η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου είναι ανεξάρτητο σώμα, αποκομμένη από πολιτικές/κομματικές σκοπιμότητες;
* Ποιοι μπαίνουν διαχειριστές σε προβληματικές επιχειρήσεις που είναι υποθηκευμένες σε τράπεζες; Γίνεται σωστή διαχείριση; Γίνονται τα δέοντα για να εξυγιανθούν οι τράπεζες;
* Το παζάρι παίρνει οξυγόνο; Κινείται; Ή μήπως εφησυχάζουμε λόγω των στατιστικών που δήθεν δείχνουν ότι «προοδεύουμε», συνεχίζοντας την πολιτική λιτότητας που στραγγαλίζει το παζάρι;
* Διερευνήθηκε όσο έπρεπε το θέμα της εξαγωγής συναλλάγματος εκείνο τον εφιαλτικό Μάρτιο; Ποιοι έβγαλαν τα λεφτά;
Ασκήθηκε η κριτική που έπρεπε στην επιτροπή θεσμών, η οποία για έναν χρόνο μας κορόιδευε;
Λίγα μόνο από τα ερωτήματα που μου έρχονται στο μυαλό. Και δεν θα τα υπέβαλλα αν έβλεπα πραγματική διάθεση από τα Μ.Μ.Ε. προκειμένου να ασκηθεί έλεγχος στην εξουσία και να εξυπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον.
Τα προβλήματα της κοινωνίας δεν είναι μόνο η διακυβέρνηση επί Χριστόφια, η Δρομολαξιά και η υπόθεση Aristo/Βέργα. Είναι κι αυτά, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα. Ας μην κοροϊδευόμαστε – και κυρίως- ας μην γινόμαστε τσιράκια…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “24” της Κυριακής, 26 Οκτωβρίου 2014.
