Ο μυστήριος κύριος Μαππουρίδης

Ποιος είναι αυτός που τόλμησε να αμφισβητήσει τους Διορισμούς των Ημικρατικών Οργανισμών του Προέδρου Αναστασιαδη και ουσιαστικά του κόμματος του;

Ποιος νομίζει ότι είναι;

Ποιος του έδωσε το δικαίωμα να κάνει τον μάγκα και να το παίζει επαναστάτης;

Ποιος του είπε ότι μπορεί να ανοίγει το στόμα του και να λέει ό,τι θέλει;

Ποιος του επέτρεψε να τα βάζει με το κόμμα του;

Ας δούμε λοιπόν ποιος είναι αυτός ο μυστήριος τύπος

Ας αποκαλύψουμε τον μυστήριο κύριο Ρίκκο Μαππουρίδη.

Το επίσημο βιογραφικό του αναφέρει τα παρακάτω:

Ο Ρίκκος Μαππουρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 14 Ιουλίου 1959. Είναι εκ γενετής τυφλός και γι’ αυτό το λόγο φοίτησε στη Σχολή Τυφλών Λευκωσίας μέχρι την τρίτη τάξη του Γυμνασίου και στη συνέχεια στο Λύκειο Ακροπόλεως, από όπου αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1976.

Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε την άσκησή του στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Εργάστηκε για 3 χρόνια στο Δικηγορικό Γραφείο του Λουκή Παπαφιλίππου & ΣΙΑ. Από το 1985 μέχρι τον Ιούλιο του 1990, διατηρούσε το δικό του Δικηγορικό Γραφείο οπότε και διορίστηκε στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα στο οποίο κατείχε μέχρι πρόσφατα τη θέση του Ανώτερου Δικηγόρου της Δημοκρατίας.

Από το τέλος του 2012 διατηρεί το δικό του δικηγορικό γραφείο στην Λευκωσία. Σε διάφορες χρονικές περιόδους αρθρογραφούσε στην εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ για θέματα πολιτικής φιλοσοφίας και κατά καιρούς έχει δώσει διαλέξεις σε θέματα φιλοσοφίας του δικαίου.

Συμμετείχε σε αρκετές μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με έμφαση στο χώρο του αναπηρικού κινήματος. Έχει 2 κόρες“.

 

Η ζωή του θα μπορούσε να ήταν κινηματογραφική ταινία, αλλά ίσως τον αδικούσε.

Θα ήταν από τις ελάχιστες φορές που η μυθοπλασία θα φάνταζε λίγη μπροστά στην πραγματικότητα.

Πράγματι θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά και μελό για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια.

Για το πως μας φωτίζει ένας τυφλός για το πως γίνεσαι πιο αληθινός και ωμός, αληθινός και κυνικός βλέποντας και απολαμβάνοντας την ζωή καθημερινά, ζώντας πραγματικά κάθε στιγμή και όπως λένε και οι αγγλομαθείς Living life to the maximum cherishing every moment, δηλαδή να ζει την ζωή στα όρια απολαμβάνοντας κάθε στιγμή.

Όλα αυτά είναι καλά, αλλά εμείς θέλαμε την άλλη πλευρά, την σκοτεινή, αυτή που μας έδωσαν φίλοι, εχθροί του, οι συμφωνούντες και οι διαφωνούντες μαζί του.

Σας αποκαλύπτουμε τον μυστήριο κύριο Μαππουριδη ή καλύτερα τον αξιότιμο κύριο Μαππουρίδη μέσα από προτάσεις, χαρακτηρισμούς και γεγονότα.

-Είναι αθυρόστομος και όταν θέλει να πει κάτι το λέει χωρίς να νοιάζεται αν θα παρεξηγηθεί η όχι.

-Είναι απίστευτα ειλικρινής και αυθόρμητος. Δεν “πούλησε” ποτέ την ιδιαιτερότητα του με την όραση, αν και του το πρότειναν.

-Όταν πάρει φόρα χάνει τον έλεγχο και άμα ανοίξει το στόμα του δεν σταματά.

-Είναι πανέξυπνος και πολύ εργατικός.

-Τρώει με απίστευτη λαιμαργία και του αρέσει το καλό κρασί μέχρι πτώσεως.

-Δεν τον ενδιαφέρει να ικανοποιήσει κανέναν για σκοπούς επανεκλογής για αυτό προτιμά να λέει την άποψη του και την αλήθεια όπως αυτός την αντιλαμβάνεται.

-Έχει υπερασπιστεί πολλούς και δυστυχώς για αυτόν χωρίς προ πληρωμή όπως κάνουν πολλοί Δικηγόροι με αποτέλεσμα να του χρωστούν πολλοί χρήματα φέρνοντας τον σε δύσκολη θέση. Ασε που πολλές φορές τους δανείζει και από πάνω.

-Η ειλικρίνεια του τον κάνει πολλές φορές και αγενή, ενώ είναι ευγενικός, ευαίσθητος, καλόψυχος και πάντα έτοιμος να βοηθήσει.

Αυτά είναι μερικά από τα όσα ακούσαμε και πιο κάτω θα σας συνοψίσουμε τα συμπεράσματα μας όσον αφορά την κριτική που άσκησε και πιθανώς να ξανά ασκήσει συνομιλώντας με αρκετά πρόσωπα που τον γνωρίζουν:

-Είναι οπαδός του Νίκου Αναστασιαδη στον οποίο πιστεύει ακόμα για την σωτηρία του τόπου.

-Δεν έχει καμία διάθεση να γίνει επαναστάτης του κόμματος ούτε ο Κουλιας του ΔΗΣΥ.

-Δεν θεωρεί τον εαυτό του πολιτικό και δεν ενδιαφέρεται να ευχαριστεί άτομα και καταστάσεις άρα δεν γουστάρει το γλύψιμο.

-Πιστεύει στο κόμμα του και στις ιδεολογικές του θέσεις.

 

 

Δεν έχει και δεν θέλει να έχει κανένα άλλο παράπλευρο όφελος από την πολιτική, δεν ήταν επαγγελματίας πολιτικός, απλά του προτάθηκε να είναι υποψήφιος δέχτηκε, μπήκε στην δοκιμασία, ψηφίστηκε και τελικά εκλέχθηκε από τον απλό πολίτη του κόμματος του.

Μέσα από την αλήθεια και την σωστή και αγνή κριτική το κόμμα του θα βγει κερδισμένο και δικαιωμένο κάθε φορά.

Και όπως έχει πει και ο ίδιος κατά το παρελθόν:

«Έχει δηµιουργηθεί ένας µύθος για τη σύνδεση της έλλειψης φωτός µε την έλλειψη όρασης. Ο Οιδίπους όταν έβγαλε τα µάτια του περιγράφει µαύρο σκοτάδι. Αυτό είναι µια εντελώς εσφαλµένη αντίληψη αφού η νύχτα έχει τους δικούς της ρυθµούς, τη δική της ατµόσφαιρα, το περιβάλλον που την καθορίζει και δεν είναι τίποτε άλλο από µια περίοδος που παρέρχεται. Η αντίληψη της διαφοράς της ηµέρας από τη νύχτα, του απογεύµατος από την αυγή, του σούρουπου από τον όρθρο, δεν είναι µόνο οπτική“.

Για δύο πράγματα είμαστε σίγουροι:

Πρώτον, δεν θα είναι ποτέ προβλέψιμος και δεύτερον ότι θα συνεχίσει να μας εκπλήσσει συνεχώς.