Οι χειροπέδες του μισογυνισμού

ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Αυτή την υπόθεση που έχει μέσα συζυγική απιστία, ρεζιλίκια, ξυλοδαρμούς, γκαρσονιέρες, σαδομαζοχιστικά εργαλεία  – δηλαδή  ό,τι δίνει ζουμί και αναγνωσιμότητα σε ένα ρεπορτάζ – μου τη θύμισε χθες ένας καλός συνάδελφος που την είχε καλύψει δημοσιογραφικά,  ενθουσιασμένος από τις…γαργαλιστικές της λεπτομέρειες. Είχα ασχοληθεί αρθρογραφικά με το θέμα, μετά την απόφαση τριμελούς Εφετείου να ακυρώσει την καταδίκη ενός…απατημένου συζύγου σε φυλάκιση ενάμισι μήνα για επίθεση και πρόκληση σωματικής βλάβης στη σύζυγό του, όπως και την καταδίκη του αδελφού του και ενός φίλου του σε φυλάκιση ενός μηνός για κοινή επίθεση και για είσοδο σε ξένη περιουσία.

Βεβαίως η ακύρωση της καταδίκης ήρθε αρκετό καιρό μετά που οι τρεις κατηγορούμενοι φυλακίστηκαν και εξέτισαν την ποινή τους και έτσι αναμενόταν να αποζημιωθούν από τη Δημοκρατία. Τα γεγονότα όπως τα κατάγγειλε η σύζυγος, συνέβηκαν όταν ο σύζυγος, ακολουθούμενος από τον αδελφό του και ένα φίλο τους, πήγε στο διαμέρισμα που η γυναίκα του χρησιμοποιούσε ως ερωτική φωλιά, μπήκε από το παράθυρο και τη ξυλοφόρτωσε μαζί με τους άλλους δύο – τον νεαρό εραστή τον άφησαν να φύγει απείραχτο, ίσως από μια ανομολόγητη αίσθηση…αντρικής αλληλεγγύης σε τέτοιου είδους ζητήματα.

Το Εφετείο λοιπόν είχε κρίνει ότι οι τρεις καταδικασθέντες έπρεπε να είχαν αθωωθεί, κυρίως επειδή λανθασμένα η παραπονούμενη κρίθηκε από το Πρωτόδικο Δικαστήριο ως αξιόπιστη.

Το Εφετείο ανέφερε στην απόφασή του ότι εντόπισε αντιφάσεις στη μαρτυρία της παραπονούμενης που δεν είχαν εξεταστεί από το Πρωτόδικο Δικαστήριο και το είχαν οδηγήσει σε κακή απονομή της Δικαιοσύνης. Η κυριότερη αντίφαση που είδε το Εφετείο στη μαρτυρία της γυναίκας, αφορούσε την πηγή του τραυματισμού της. Οι Εφέτες Δικαστές αποδεχόμενοι τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων, απέρριψαν την καταγγελία της ότι τα τραύματά της προκλήθηκαν από τα κτυπήματα των τριών αντρών και άφησαν να νοηθεί ότι προήλθαν από τη χρήση μεταλλικών χειροπεδών που αυτή παραδέχτηκε ότι είχε στο διαμέρισμά της, προφανώς ως σεξουαλικό παιγνίδι…

Το Εφετείο όμως…ξέχασε ότι την υπόθεση την είχε καταγγείλει στην Αστυνομία η δαρμένη γυναίκα που προφανώς δεν ήθελε στα καλά καθούμενα να βγάλει  στη φόρα την προσωπική-ερωτική της ζωή. Το Εφετείο δεν μπορούσε να ξέρει τι ακριβώς έγινε εκείνη την ημέρα μεταξύ των πρωταγωνιστών της υπόθεσης αυτής, ούτε βέβαια κι εμείς – αυτό που εμείς ξέρουμε, είναι ότι διαβάζοντας τότε την απόφαση των Δικαστών για αθώωση των τριών νταήδων που τη ξυλοκόπησαν, νιώσαμε έντονο το… άρωμα του μισογυνισμού.