Ουαί και αλίμονο αν χάσουμε αυτήν την ευκαιρία.

Από την Ρωσία εφοδιάζεται και εξαρτάται από το φυσικό αέριο, και από την Ευρώπη αναμένει δάνεια και Χρήματα. Οι σχέσεις Αμερικής – Ρωσίας σήμερα λόγο Ουκρανίας, είναι οι ίδιες όπως τον καιρό του ψυχρού πολέμου.

Όλοι οι πόλεμοι γίνονται για τα μεγάλα συμφέροντα. Ελπίζω, αυτή την φορά η Κύπρος να καταλάβει τι της συμφέρει, και να προχωρήσει σύντομα στην κατασκευή του τερματικού, όπου θα διασφαλίσει με αυτόν τον τρόπο την συνεργασία με το Ισραήλ, και την λύση του κυπριακού, μέσα από μια win-win λύση

Τα λάθη του παρελθόντος όπου λανθασμένων ιδεολογικών πράξεων των εκάστοτε Προέδρων την μια έβλεπε αριστερά και μια δεξιά πρέπει να σταματήσουν. Η μόνη μας διέξοδος είναι η δημιουργία άριστων σχέσεων με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, λόγο του ότι το φυσικό αέριο του Ισραήλ στο Λεβιάθαν που είναι σε τεράστιες ποσότητες θα πρέπει να περάσει από την Κύπρο για να πάει στην Ευρώπη. 

Ουαί και αλίμονο αν χάσουμε αυτήν την ευκαιρία.  

Διαφορετικά, μας βλέπω και εμάς σαν μια δεύτερη Ουκρανία, ή ακόμη και χειρότερα, οι έποικοι στον βορρά να γίνονται σε λίγα χρόνια 3.000.000 και περισσότερα, να εξασφαλίζουν Ευρωπαϊκές ταυτότητες, και εμείς ακόμη να μιλάμε για την πολυπόθητη λύση που σε κάποιους συμφέρει οικονομικά και πολιτικά να διαχωρίζουν σε πατριώτες και μη, λόγο προσωπικού συμφέροντος και υπόστασης. 

Το γνωρίζουν όμως πολύ καλά ότι σε περίπτωση λύσης θα βρεθούν αναπόφευκτα σε πολιτικό αφανισμό αφού δεν θα έχουν πλέον κανένα λόγο υπόστασης. Η επικοινωνιακή πολιτική τους βασίστηκε εδώ και πολλά χρόνια πάνω στην υπερ- εθνικιστική στάση, τον αρνητισμό και την κατηγορία, ανούσια όλων και όλα χωρίς καμία θετική συμβολή στις Κυπριακές πραγματικότητες…Το ποιο εύκολο πράγμα είναι όλη μέρα να κατηγορείς και να κρίνεις τους πάντες και τα πάντα χωρίς ουσία… Το δύσκολο είναι να θέλεις να δημιουργήσεις και να προσπαθείς να βρεις τους τρόπους μέσα από δύσκολες συνθήκες.