Μια βόλτα στην αγορά εν μέσω εορτών σε έπειθε. Παγωμένα βλέμματα, σκυθρωπά πρόσωπα και χαμόγελα ψεύτικα, της στιγμής. Ο κάθε άνθρωπος είχε βάλει μπροστά μια μάσκα για να κρύψει τα προβλήματα του. Ο καθένας διαφορετικά. Κι αν δεν είχε χτυπήσει η κρίση το σπίτι του, είχε επηρεάσει σπίτια συγγενών, φίλων.
Ο πόλεμος – γιατί πόλεμος είναι αυτός που βιώνουμε – είναι ακόμα στην αρχή του στην Κύπρο. Εφτασε και εδώ, πέρασε τα σύνορα μας και αντί να τον περιμένουμε προετοιμασμένοι, μας έπιασε στον ύπνο.
Ας μπει ένα τέλος στο τι θα μπορούσε να είχε γίνει και να δούμε μπροστά. Τι μπορούμε να κάνουμε, ως άνθρωποι, ως έθνος. Τι λύσεις υπάρχουν; Το 2013 και οι εκλογές που έρχονται είναι μια αρχή, μην πάει χαμένη.
Χρειάζεται καθαρό μυαλό και άνθρωποι που να κοιτάνε πίσω από τις διαχωριστικές γραμμές. Δεν υπάρχουν δεξιοί, αριστεροί, υπάρχει λαός και έθνος.
Ας κάνει λοιπόν, ο καθένας μας τον απολογισμό του, να μάθει από τα λάθη του και να μην ξανακοιτάξει πίσω… Ας σχεδιάσει το μέλλον για ένα καλύτερο αύριο, το χρωστάμε στα παιδιά μας.
