Περιουσιακό ή ιδιοκτησιακό δικαίωμα η σύνταξη

{loadposition ba_textlink}

Η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου που ελήφθη κατά πλειοψηφία τον Οκτώβριο του 2014 αναφορικά με την καταβολή σύνταξης σε κρατικούς αξιωματούχους, ταυτόχρονα με την αμοιβή τους για το αξίωμα που κατέχουν, προκάλεσε έντονη συζήτηση.

Το νομικό πλαίσιο

H Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, έκρινε τα προβλεπόμενα στο άρθρο 3β περί Συντάξεων Κρατικών Αξιωματούχων του Νόμου 88(Ι)/2011 ως αντισυνταγματικά.

Ειδικότερα, το άρθρο 3β ορίζει ότι «αναστέλλεται η καταβολή σύνταξης σε περίπτωση που συνταξιούχος ανέλαβε ή αναλαμβάνει οποιοδήποτε λειτούργημα/ αξίωμα ή θέση».

Σύμφωνα με την απόφαση, η σύνταξη αποτελεί περιουσιακό δικαίωμα, το οποίο προστατεύεται με βάση το άρθρο 23 του Συντάγματος, και συνεπώς εμπεριέχεται στην έννοια της «περιουσίας».

Παράλληλα, περιορισμοί του τίθενται στο περιουσιακό δικαίωμα, δύνανται να τεθούν μόνο για λόγους δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας ή δημοσίων ηθών, και πάντως απαριθμούνται περιοριστικά στο οικείο άρθρο και συγκεκριμένα στην παράγραφο 3.

Το σκεπτικό της απόφασης

Με βάση τα ανωτέρω, η πλειοψηφία της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου  απεφάνθη ότι το άρθρο 3β του Νόμου καταστρατηγεί το Άρθρο 23 του Συντάγματος και επομένως είναι αντισυνταγματικό, επειδή με αυτό τίθεται, δια νόμου, ανεπίτρεπτος (δηλαδή μή προβλεπόμενος) περιορισμός σε περιουσιακό ή ιδιοκτησιακό δικαίωμα των αιτητών και συγκεκριμένα το συμβατικό, κεκτημένο και αποκρυσταλλωμένο δικαίωμα τους στη σύνταξη, το οποίο πηγάζει από συμπλήρωση υπηρεσίας σε συντάξιμη θέση. Ο περιορισμός που τέθηκε στο άρθρο 3β του Νόμου δεν είναι απαραίτητος, ούτε και δικαιολογείται, με βάση τους σκοπούς που ρητά προνοούνται στο άρθρο 23 παράγραφος 3 του Συντάγματος.

Το Δικαστήριο έκρινε ως ανεπίτρεπτο τον περιορισμό που θέτει το άρθρο 3β στο περιουσιακό δικαίωμα της σύνταξης επειδή δεν εμπίπτει στους περιορισμούς του άρθρου 23 παράγραφος 3. Το Δικαστήριο έκρινε δηλαδή ότι η ανάγκη εκσυγχρονισμού των συστημάτων συνταξιοδότησης των κρατικών αξιωματούχων και η εξάλειψη του φαινομένου των πολλαπλών συντάξεων δεν θεμελιώνει λόγο παρέμβασης στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας του άρθρου 23 του Συντάγματος.

Συνέπειες της απόφασης

Συνέπεια της απόφασης το κράτος υποχρεούται να επιστρέψει στους προσφεύγοντες ποσό που υπολογίστηκε στο 1,7 εκ. ευρώ έπειτα από τις νόμιμες αποκοπές, ως αναδρομική σύνταξη για την τριετία 2011-2014, οπότε και εξεδόθη η απόφαση και κρίθηκε η αντισυνταγματικότητα της διάταξης 3β του περί Συντάξεων Κρατικών Αξιωματούχων του Νόμου 88(Ι)/2011.

Η παρανόηση

Η απόφαση εσφαλμένα εκλήφθηκε ότι αφορά και στον περιορισμό της σύνταξης, καθώς όπως εκθέσαμε ανωτέρω, η απόφαση καλύπτει μόνο τα αφορούντα της αναστολής σύνταξης, η οποία, όπως προείπαμε, κρίθηκε συνταγματική. Οφείλουμε να επισημάνουμε ωστόσο, ότι εκκρεμούν ενώπιον του Ανωτάτου προσφυγές που αφορούν την εν λόγω πρόνοια, του άρθρου 3α του Νόμου 88(Ι)/2011. Ως εκ τούτου η πρόνοια που ορίζει ότι «η σύνταξη αξιωματούχου, ο οποίος δικαιούται μια ή πέραν της μιας σύνταξης περιορίζεται στο ήμισυ των απολαβών του λειτουργήματος ή αξιώματος ή θέσης με τις υψηλότερες απολαβές», εξακολουθεί να ισχύει.

* Κατεβάστε δωρεάν την ηλεκτρονική έκδοση της “24” στο http://24newspaper.com.cy!