Στην Amani Ballour και στον Raoul Wallenberg

ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Σε μια ξεχωριστή νέα γυναίκα την 33χρονη παιδίατρο από τη Συρία Δρα Amani Ballour απονέμεται σήμερα Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020 το Βραβείο Raoul Wallenberg του Συμβουλίου της Ευρώπης, ως αναγνώριση και ένδειξη τιμής για το προσωπικό της θάρρος, τη γενναιότητα και αφοσίωση της στη σωτηρία εκατοντάδων ζωών, ιδιαίτερα παιδιών κατά τη διάρκεια του Συριακού πολέμου, με σοβαρή διακινδύνευση της δικής της ζωής. Το Βραβείο θεσπίστηκε το 2012 από το Συμβούλιο της Ευρώπης με πρωτοβουλία της Σουηδικής Κυβέρνησης και του Ουγγρικού Κοινοβουλίου. Η αντικαθεστωτική νεαρή γιατρός διεύθυνε στη γενέτειρά της την πόλη Ghouta της Συρίας κοντά στην πρωτεύουσα Δαμασκό, υπόγειο νοσοκομείο κατά τη διάρκεια του πολέμου, τα χρόνια 2012-2018, πριν αναγκασθεί να φύγει και η ίδια από την πόλη και να καταφύγει ως πρόσφυγας στην Τουρκία όταν η περιοχή καταλήφθηκε από τον Συριακό και τον Ρωσικό στρατό.

Όπως δήλωσε η Γενική Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης Marija Pejčinović Burić (από την Κροατία) «τα ανθρώπινα δικαιώματα και η προσωπική αξιοπρέπεια δεν είναι πολυτέλεια για την ειρήνη. Η Δρ Amani Ballour είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της ενσυναίσθησης, της αρετής και της τιμής που μπορούν να αναπτυχθούν ακόμα και στις χειρότερες συνθήκες, εν μέσω πολέμου και ταλαιπωρίας. Μία νεαρή παιδίατρος που μόλις είχε αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο, η Δρ Ballour ξεκίνησε ως εθελόντρια βοηθώντας τους τραυματίες και κατέληξε, αρκετά χρόνια αργότερα, να έχει μια ομάδα περίπου 100 υπαλλήλων στο υπόγειο νοσοκομείο, το «Σπήλαιο» όπως αποκαλείτο, στη γενέτειρά της στη Συρία. Το «Σπήλαιο» έγινε φάρος ελπίδας και ασφάλειας για πολλούς πολιορκούμενους πολίτες. Εκεί, η Δρ Ballour διακινδύνευσε τη δική της ασφάλεια για να βοηθήσει εκείνους που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Η ίδια και οι άλλοι ενεργούσαν μέρα με τη μέρα για να σώσουν τις ζωές τόσων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Πρόσφυγας από το 2018 στην Τουρκία η Δρ Ballour συνεχίζει να βοηθά τους ανθρώπους μέσω της συμμετοχής της σε ένα ταμείο στήριξης γυναικών σε Ζώνες Συγκρούσεων».

Σε ένα άρθρο της γραμμένο τον Νοέμβρη 2019 η Δρ Amani Ballour αναφέρεται σε δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας The New York Times του Οκτώβρη 2019 που τεκμηρίωνε με συντριπτικά στοιχεία τον σκόπιμο και αδιάκριτο βομβαρδισμό νοσοκομείων και άλλων εγκαταστάσεων αμάχων που ελέγχονταν από αντικαθεστωτικούς, απο αεροπλάνα και βαρύ πυροβολικό του κυβερνητικού στρατού του Άσαντ και των Ρώσων συμμάχων του. «Γνωρίζω προσωπικά τι σημαίνουν αυτές οι επιθέσεις» γράφει η Σύρια παιδίατρος «γιατί βίωσα πολλές από αυτές στη διάρκεια των έξι χρόνων που εργάστηκα στο «Σπήλαιο», το υπόγειο νοσοκομείο της Ανατολικής Ghouta. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2015 ρωσικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το «Σπήλαιο» σκοτώνοντας τρεις άνδρες νοσοκόμους και τη νοσοκόμα φίλη μου Samaher. Όταν έγινα Διευθύντρια του «Σπηλαίου» το 2016 προσπάθησα να εγκαταστήσω υποδομές που να αντέχουν τους βομβαρδισμούς και στη διάρκεια του τελευταίου μήνα πριν εγκαταλείψουμε το «Σπήλαιο», κτυπηθήκαμε έξι φορές από «βόμβες βαρέλια» του ρωσικού και του συριακού στρατού. (σ. σ. Οι βόμβες αυτές περιέχουν ισχυρές εκρηκτικές ύλες και κομμάτια μετάλλου για να σκοτώνουν όσο το δυνατό περισσότερα άτομα). Ο κατάλογος των Εγκλημάτων Πολέμου του καθεστώτος Άσαντ είναι μεγάλος. Με τη βοήθεια των συμμάχων του Ρωσίας και Ιράν, διέπραξε θηριωδίες που όλοι γνωρίζουν, ενώ ο κόσμος απλώς παρακολουθούσε. Ο μισός πληθυσμός της Συρίας προσφυγοποιήθηκε και τα δύο τρίτα της χώρας καταστράφηκαν.  Σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν και μισό εκατομμύριο είναι έγκλειστοι σε φυλακές του καθεστώτος όπου υπόκεινται σε βασανιστήρια και δολοφονούνται. Στην 5χρονη πολιορκία της Ghouta, άμαχοι πολίτες αφέθηκαν ξεπίτηδες να πεθάνουν από πείνα, χωρίς φάρμακα, κάτω από συνεχείς βομβαρδισμούς και επιθέσεις με χημικά όπλα. Ακόμα και σήμερα, εννιά χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου, πιστεύω ότι δεν είναι αδύνατο να ξεφορτωθούμε τον Άσαντ και να τον οδηγήσουμε στη Δικαιοσύνη για τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας που διέπραξε. Πιστεύω ότι μια ελεύθερη Συρία χωρίς εξωτερικές επεμβάσεις μπορεί να κάνει μια καλύτερη νέα αρχή και μπορούμε εμείς οι πρόσφυγες και εξόριστοι να επιστρέψουμε, να τη ξανακτίσουμε και να δημιουργήσουμε όλοι μαζί χωρίς διακρίσεις μια νέα, ενωμένη, δημοκρατική Συρία».

Ποιος όμως είναι ο Raoul Wallenberg στη μνήμη και στο όνομα του οποίου καθιερώθηκε το Βραβείο του Συμβουλίου της Ευρώπης; Ήταν  Σουηδός διπλωμάτης, ανθρωπιστής, αρχιτέκτονας και επιχειρηματίας που συνέβαλε στην σωτηρία δεκάδων χιλιάδων Εβραίων της Ουγγαρίας από το Ολοκαύτωμα στην τότε κατεχόμενη από τους Ναζί Βουδαπέστη. Σημειώνω ότι σήμερα 17 Ιανουαρίου 2020 είναι η 75η επέτειος της σύλληψης του στη Βουδαπέστη στις 17 Ιανουαρίου 1945. Ενώ υπηρετούσε ως Ειδικός Απεσταλμένος της Σουηδίας στη Βουδαπέστη μεταξύ Ιουλίου και Δεκεμβρίου 1944, ο Wallenberg εξέδωσε προστατευτικά διαβατήρια και φιλοξένησε Εβραίους σε κτίρια της πόλης που ορίσθηκαν ως Σουηδική περιοχή και έτσι κατάφερε να τους σώσει από τα χέρια της Χιτλερικής Γκεστάπο και των Ούγγρων Φασιστών. Όμως δεν κατάφερε να σώσει τον εαυτό του από τον Σοβιετικό Ερυθρό Στρατό από τον οποίο συνελήφθη στη διάρκεια της πολιορκίας της Βουδαπέστης και εξαφανίστηκε – έγινε αργότερα γνωστό ότι φυλακίστηκε από τη SMERSH τη σταλινική Μυστική Υπηρεσία Αντικατασκοπείας του Ερυθρού Στρατού για δήθεν συνεργασία με τις Αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες και «κατασκοπεία» σε βάρος του σταλινικού καθεστώτος της ΕΣΣΔ. Αναφέρθηκε ότι πέθανε στις 17 Ιουλίου 1947 ενώ ήταν έγκλειστος από τη Μυστική Αστυνομία του δικτάτορα Στάλιν τη διαβόητη KGB στην απάνθρωπη Φυλακή της  Lubyanka δίπλα στο Αρχηγείο της KGB στη Μόσχα. Ο Wallenberg πιθανόν εκτελέστηκε μέσα στα μπουντρούμια της Lubyanka. Τα κίνητρα και τα ερωτήματα για τον μαρτυρικό του θάνατο μόλις στα 35 του χρόνια στα χέρια των Σοβιετικών δημίων του παραμένουν μέχρι σήμερα σκοτεινά και αδιευκρίνιστα και είναι αντικείμενο ενός ιστορικού προβληματισμού που ακόμα συνεχίζεται.

Φωτογραφία διαβατηρίου του Raoul Wallenberg.

Η νεαρή Σύρια παιδίατρος είναι τώρα πρόσφυγας στην πόλη Γκαζιαντέπ (Gaziantep) της νότιας Τουρκίας που βρίσκεται σε απόσταση λιγότερη των 100 χιλιομέτρων από το Χαλέπι (Aleppo) της Συρίας.

Φώτο: Η Δρ Amani Ballour παραλαμβάνει τραυματισμένα παιδάκια στο υπόγειο νοσοκομείο της Ghouta στη διάρκεια του βομβαρδισμού της πόλης από τον κυβερνητικό στρατό του δικτάτορα Άσαντ.