ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Αφιερωμένο το κείμενο μου αυτό στον τέως Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια καθώς νοσηλεύεται στην εντατική μονάδα θεραπείας στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, γραμμένο τον Σεπτέμβρη 2012 στη διάρκεια της Προεδρίας του και περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου «ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ» που εξέδωσα πριν ενάμισι χρόνο. Μέσα στα χρόνια, του άσκησα έντονη κριτική – κυρίως γιατί το κόμμα του δυστυχώς δεν αποκήρυξε ποτέ τον Σταλινισμό. Η διαφωνία παραμένει, αλλά παραμερίζεται αυτή τη δύσκολη στιγμή. Έχει ως εξής το χρονογράφημα:
«Μια πολύ όμορφη, πνευματική συνάθροιση, θα έλεγα ριζοσπαστικού χαρακτήρα, με πρωταγωνιστές τον τιμώμενο Οικονόμο Πατέρα Αιμιλιανό Δημοσθένους και τον αποδίδοντα τις τιμές, Πρόεδρο της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, πραγματοποιήθηκε προχθές Κυριακή (16 Σεπτεμβρίου 2012) στον περίβολο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, στο Κελλάκι. Η ίδια η οργάνωση της εκδήλωσης προς τιμήν ενός απλού ιερέα που έχει πίσω του μονάχα πνευματικούς αγώνες «για το καλό των ανθρώπων του χωριού», ανεξάρτητα από πολιτική ή κομματική τοποθέτηση, είναι στην πραγματικότητα επαναστατική, μέσα στις δοσμένες συνθήκες μιας ειδωλολατρικής κοινωνίας όπου θεοποιούνται άτομα με υλική, συνήθως επιφανειακή δύναμη – πλούσιοι επιχειρηματίες, δημοφιλείς πολιτικοί ή πολιτικάντηδες, όμορφοι ηθοποιοί, τραγουδιστές ή αθλητές. Ο Πρόεδρος είπε μεταξύ άλλων ότι πριν από 15-20 χρόνια, συνάντησε το γέροντα στο Κελλάκι και από τότε, τους δένει μια βαθιά φιλία και αλληλοσεβασμός. «Τον ευχαριστώ θερμά και εξομολογούμαι ότι διεξήγαμε κατά καιρούς συζητήσεις και διάλογο σε βάθος για τον άνθρωπο, για το Θεό, για το Χριστό, για την Εκκλησία, αλλά και για την πολιτική, διότι είναι πολύ ώριμος και πολιτικά. Εκφράζω την ελπίδα ότι και άλλοι θα ακολουθήσουν το δρόμο τόσο σεμνά όσο και ο Αιμιλιανός», είπε ο κ. Χριστόφιας. Και βέβαια η ομολογία αυτής της προσωπικής φιλίας και αλληλοεκτίμησης του ηγέτη του κομμουνιστικού κόμματος με τον ταπεινό παπά, είναι συμβολική του κυπριακού δρόμου που πήρε ο κομμουνισμός στην Κύπρο και που σε αυτό το σημείο, δεν έχει καμιά σχέση με τον ρωσικό μπολσεβίκικο δρόμο του δογματικού αθεϊσμού, της άγριας εχθρότητας προς τον ορθόδοξο κλήρο, της βάρβαρης καταδίωξης και εξόντωσης των ιερέων, αρχιερέων και των πιστών της Εκκλησίας στη Σοβιετική Ένωση. Όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος, «είτε συμμερίζεται κάποιος τις πνευματικές απόψεις του πατρός Αιμιλιανού είτε όχι, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει στον άνθρωπο την αφοσίωση, την πίστη, καθώς και το ολόψυχο δόσιμο του στην υπηρεσία των αξιών που πρεσβεύει. Με τον ίδιο τρόπο αντιλαμβάνομαι την πολιτική. Την αντιλαμβάνομαι ως υπηρεσία προς τον απλό άνθρωπο. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Όπως ένας ιερέας αφιερώνεται στην Εκκλησία και το Θεό, έτσι και ένας ηγέτης πρέπει να αφιερώνεται και να υπηρετεί με αφοσίωση την πατρίδα». Ανεξάρτητα από το αν ο κ. Χριστόφιας εφαρμόζει στην πράξη την αντίληψή του για την πολιτική, ως υπηρεσία στον απλό άνθρωπο (δεδομένου ότι απλός άνθρωπος είναι και αυτός που διαφωνεί με την πολιτική και την ιδεολογία του ΑΚΕΛ), δεν μπορεί παρά να προσυπογράψει τα πιο πάνω.
Προσυπογράφω και τα πιο κάτω: «Κατά τον πενηντάχρονο ιερατικό του βίο ο πατήρ Αιμιλιανός απέδειξε το μεγαλύτερο προτέρημα που μπορεί να έχει ένας πνευματικός ηγέτης. Πορεύθηκε και δίδαξε πρώτα και κύρια, μέσα από το δικό του παράδειγμα και τη δική του στάση ζωής. Χάρισμα που σήμερα τείνει να εκλείψει ολοένα και περισσότερο, από τη σύγχρονη ζωή του τόπου».
Όμως η πιο αξέχαστη φράση του κ. Χριστόφια, είναι ότι «κάνουν οι ιερείς και οι αρχιερείς συμβόλαιο με το Θεό και με το θάνατο» και ότι «έχει και ο ίδιος ένα
τέτοιο συμβόλαιο». Πρόσθεσε ότι «δεν πρέπει να φοβούμαστε το θάνατο, ο καθένας έχει το δρόμο του, αλλά το θέμα είναι να ζήσουμε αυτή τη ζωή και να νιώθουμε ότι κάναμε το καθήκον μας, με ανιδιοτέλεια, με σεμνότητα και με ανθρωπιά».
Το κείμενο κατέληγε με την παρατήρηση ότι «αν ο Δημήτρης Χριστόφιας μοιραζόταν συχνότερα με τον λαό, τις υπαρξιακές, αντί τις κομματικές σκέψεις του, θα άφηνε στον τόπο ένα πολύ καλύτερο πολιτικό κληροδότημα»…
Ο μ. πατήρ Αιμιλιανός Δημοσθένους.
Φώτο: Ο Δημήτρης Χριστόφιας σε στιγμιότυπο στη διάρκεια της Προεδρίας του.
